Vandaag is het veertig jaar geleden dat Elcker-Ik Antwerpen mij vroeg om ook bij hen de cursus “Muziek en maatschappij” te komen geven, nadat ik dit in Elcker-Ik Gent had gedaan. Alhoewel ik dit uiteraard wel graag wilde doen, is het toch nooit doorgegaan. Ik vermoed dat dit te maken had met de nasleep van mijn recente echtscheiding.
Lees verder “Veertig jaar geleden: muziek en maatschappij”
Vijf jaar geleden is Louis Van Geyt overleden, de laatste voorzitter van de unitaire communistische partij van België (PCB-KPB) en de laatste communistische verkozene in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Hij was 88 jaar oud. Onder Van Geyt voer de KPB een gematigde koers, maar desondanks (of misschien juist daardóór?) smolt de aanhang van de partij alsmaar verder weg.
Lees verder “Louis Van Geyt (1927-2016)”
Jef Turf is in 2012 tachtig jaar geworden en heeft zijn Memoires gepubliceerd. In de jaren vijftig werd hij kernfysicus en werkte hij een aantal jaren in een Waalse vestiging van het KMI als wetenschapper. Tegelijk had hij zich meer en meer geëngageerd in de Belgische Kommunistische Partij. Begin jaren zestig maakte hij de (moeilijke) keuze om zijn wetenschappelijk werk te laten liggen om permanent vrijgestelde te worden voor de KPB in Gent. Hij was van nabij betrokken bij menige sociale en politieke strijd. In dit boek doet hij verslag van die jaren, van zijn gevecht voor het eurocommunisme binnen een partij die vastgeroest was, van zijn ervaringen in een aantal socialistische landen, zijn werk voor De Rode Vaan en zijn inzet tegen de kernenergie die hij gevaarlijk vindt.
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 132)”
Vandaag is het veertig jaar geleden dat De Rode Vaan is verhuisd van de Kazernestraat naar de Lemonnierlaan (op de foto van Jo Clauwaert v.l.n.r. René Lampaert, Piet Lampaert, Lode De Pooter, Miel Dullaert, ikzelf en Jan Vermeersch; ontbreken: Jan Mestdagh, Christiane De Backer en Léa Goeman).
Lees verder “Veertig jaar geleden: De Rode Vaan verhuist naar de Lemonnierlaan”
Het zal morgen al 25 jaar geleden zijn dat Maurits Coppieters (foto Michiel Hendryckx via Wikipedia) de feestrede hield ter gelegenheid van het 25-jarige bestaan van het Masereelfonds. Dat was in de tijd dat linkse progressieven nog Vlaamsgezind waren.
Lees verder “Het Masereelfonds bestaat vijftig jaar…”
Veertig jaar geleden traden De Kreuners op de weide achter de Marron op de Oostberg in Temse. Alhoewel het concert mede werd georganiseerd door het plaatselijke Masereelfonds, dat de avond daarvóór nog een “Nacht van de Poëzie” had georganiseerd met o.a. Stefaan Van den Brempt, Johan de Belie, Oswald Joossens en Roland van Campenhout, heb ik het optreden helaas niet gezien, omdat er op die “Nacht” een conflict was ontstaan o.m. omwille van de geringe opkomst als ik me goed herinner.
Lees verder “Veertig jaar geleden: De Kreuners op de weide achter de Marron op de Oostberg”
Meer dan honderdzestigduizend toeschouwers en vermoedelijk twee miljard televisiekijkers. Het is duidelijk dat we het niet hebben over een voorstelling in een of ander Cultureel Centrum in « de Vlaanders ». Live Aid dus en een succes zonder voorgaande. Op één dag werd zo’n drie miljard Belgische frank ingezameld voor hongerend Afrika. Sommigen zien initiatiefnemer Bob Geldof (zanger van The Boomtown Rats) dan ook reeds als Nobelprijswinnaar voor de vrede en, ja, als ooit een Kissinger en een Begin met deze prijs konden gaan lopen, dan mag dat voor ons best.
Lees verder “35 jaar geleden: Live Aid”
Het zal morgen al dertig jaar geleden zijn dat Ponton Temse van start ging, een kunstmanifestatie georganiseerd door de ondertussen overleden Gentse kunstpaus Jan Hoet. Ik maakte daarover destijds een reportage voor De Rode Vaan (als losse medewerker, dus niet meer als vaste redacteur, want mijn De Batselier-avontuur was daartussen gekomen), maar die is nooit verschenen. Ik stuurde het toen alsnog naar Luc De Ryck, maar deze was daarover allerminst tevreden. Het voordeel van de briefwisseling die daarop is gevolgd is echter dat de vriendschap die wij hadden uit onze jeugd en vooral uit mijn Masereelfonds-tijd opnieuw aangeknoopt werd, zodat Luc op dit moment een fervente medewerker is aan mijn blog. Maar for old times’ sake hou ik het hier zoveel mogelijk op de oorspronkelijke tekst…
Lees verder “Dertig jaar geleden: Ponton Temse, van de brug af gezien”
« Wij zijn de mannen die de gas doen branden », moeten Jef Turf en Dirk Vonckx hebben gedacht, toen zij te Gent eigenmachtig gas en water weer aansloten nadat de EGW ze had afgesloten bij een huisgezin van vier personen dat moet rondkomen met OCMW-steun en waarvan de vader in verzorging is voor een ernstig hartletsel. Met deze daad wil de KP in ’t openbaar protesteren tegen de mensonterende en misdadige praktijken van de energie- en watermaatschappijen die mensen beroven van hun elementaire rechten inzake hygiëne, gezondheid en verwarming. PVV-schepen Wijnakker — die zich blijkbaar helemaal niet bewust is van de tragische situatie van vele medeburgers — heeft de afsluiting verdedigd. Vrijheid en vooruitgang in ’t blauw gekleed! (foto’s Rol)
Lees verder “35 jaar geleden: wij zijn de mannen die de gas doen branden”
Marc Maertens (bovenstaande foto’s de Wielersite) is gedurende heel zijn profcarrière “de broer van Freddy Maertens” geweest en hij zal het dus wel vreselijk vinden, dat ik ook daarmee begin. Ik heb echter een reden en dat is de foto die hiernaast staat: Marc Maertens heeft namelijk nooit voor Flandria gereden, dus deze foto stelt mij al enkele jaren voor een raadsel. Tenzij… tenzij Marc gewoon een truitje van zijn oudere broer heeft aangetrokken natuurlijk.
Lees verder “Marc Maertens wordt zestig…”
dagelijks iets degelijks 