Tag: Boris Vian

“Les Liaisons Dangereuses” van Roger Vadim

“Les Liaisons Dangereuses” van Roger Vadim

Classic Ciné op de RTBf was deze week gewijd aan “Les Liaisons Dangereuses” van Roger Vadim. Net zoals bij “Les tribulations d’un Chinois en Chine”, waarover ik het een paar dagen geleden had, was het voor mij een tweede kans, nadat ik de eerste maal vroegtijdig ben afgehaakt. Het verschil is echter dat ik deze keer mijn mening heb herzien: deze verfilming was inderdààd de moeite waard. Door de moderne aanpassing mag ze dan niet op hetzelfde niveau staan als de gelijknamige film van Stephen Frears naar het werk van Choderlos de Laclos, noch als “Valmont” van Milos Forman dat gelijktijdig met de film van Frears uitkwam en daarom ten onrechte flopte, maar met vertolkingen van Gérard Philipe, Jeanne Moreau, Jean-Louis Trintignant en… Boris Vian was deze film van Roger Vadim uiterst genietbaar. Hij bleef ook veel dichter bij het origineel dan ik aanvankelijk had gedacht.

Lees verder ““Les Liaisons Dangereuses” van Roger Vadim” →

Veertig jaar geleden: “Het rode gras”

Veertig jaar geleden: “Het rode gras”

In het programma gewijd aan Boris Vian kwamen al de facetten van deze eeuwig jonge rebel uitstekend naar boven in deze productie van Theater Poëzien, “Het rode gras”. Met deze autobiografische roman als leidraad heeft Jacky Tummers een programma in elkaar gestoken dat de toeschouwers (en dat zullen dan wel bij voorkeur scholieren uit het hoger middelbaar zijn) laat kennismaken met zowel de vitalistische kracht van Vians poëzie als met zijn bijtend antimilitarisme.

Lees verder “Veertig jaar geleden: “Het rode gras”” →

Vijftig jaar geleden: “Twice upon a time”

Vijftig jaar geleden: “Twice upon a time”

Vandaag is het precies vijftig jaar geleden dat ik een brief mocht ontvangen van Louis Paul Boon. Samen met Johan de Belie had ik immers een roman geschreven onder de titel “Twice upon a time” (wellicht ging het al verkeerd bij de titel), waarvoor we tevergeefs een uitgever hebben trachten te vinden (*). We hebben zelfs getracht de zegen van Louis Paul Boon te bekomen (zie brief hieronder), maar allemaal zoals gezegd tevergeefs. De enige die de moeite heeft genomen om een uitgebreide kritiek te schrijven is wijlen Leo Geerts.

Lees verder “Vijftig jaar geleden: “Twice upon a time”” →