Tag: André Posman

De Rode Pomp (1993-2009)

De Rode Pomp (1993-2009)

De slogan van deze blog, “dagelijks iets degelijks”, heb ik ontleend aan André Posman, de baas van De Rode Pomp in Gent, die vandaag dertig jaar geleden feestelijk werd geopend. Zestien jaar lang heeft André getracht deze slogan waar te maken door bijna dagelijks degelijke klassieke muziek te programmeren in zijn concertzaaltje in de Nieuwpoortstraat. Maar uiteindelijk heeft de eigenaar het zaaltje verkocht aan een projectontwikkelaar en Dré kon naar de pomp lopen. Eind 2009 werd het zaaltje afgebroken…

Lees verder “De Rode Pomp (1993-2009)” →

25 jaar geleden: cultuur in Gent (337)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (337)

Met een naam als “De Rode Pomp” moet je wel op 1 mei verjaren. Vijf jaar reeds tracht “pompist” Dré Posman zijn slogan “dagelijks iets degelijks” waar te maken. Wat het “dagelijkse” betreft, zit hij “nog maar” op ongeveer één concert op twee dagen. Het “degelijke” is er wél al. Een concert in De Rode Pomp kan meestal zonder schroom worden aangeprezen. En om dit lustrum te vieren wordt natuurlijk een extra inspanning gedaan: vanaf vanavond tot en met zaterdag wordt er dagelijks degelijk gemusiceerd door bekende namen als Arco Baleno, het Goeyvaerts Consort, Marta Abraham & Renaat Beheydt en natuurlijk The Moscow Chamber Soloists, die op deze feestelijke gebeurtenis niet mochten ontbreken. * Verder zijn er dit verlengde weekend nog niet minder dan drie festivals in de Arteveldestad! Van overleg is er weer weinig sprake, maar kom, niet getreurd, we zullen ons vierendelen en iets trachten mee te pikken zowel van het muziekfestival “Vooruit Geluid”, het theaterfestival “Bl8k?” van Victoria en het Artscene anderstalig jeugdtheaterfestival in de Tinnen Pot. (RDS in HLN van 30/4/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (309)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (309)

25 jaar geleden kreeg u voor de laatste keer de kans om de premièrevoorstelling van “Vaders en zonen” door De Tijd te gaan bekijken in de Minard. De andere voorstellingen konden we deze week niet vermelden wegens het overweldigende aanbod. Maar dat had u al in het snotje. ★ Over « Snözje » gesproken, de Kakkewieten brachten eveneens die avond hun hilarische voorstelling in Vooruit. In sommige dialecten betekent “Kakkewiet” (of « kakkenest ») het troetelkind of de lieveling van de familie. En zo traden dit weekend wat mij betreft een aantal « kakkewieten » op. Hoboïst Piet van Bockstal b.v. (foto YouTube) speelde het hoboconcert van Richard Strauss in de Bijloke. ★ En Lucien Posman trad dan weliswaar zelf niet op, maar het zondagnamiddagconcert in de Akademie voor Taal- en Letterkunde was helemaal aan hem gewijd. ★ Violist Wim De Moor, een kakkewiet uit mijn jeugd, was van zijn kant te gast bij broer André Posman in de Rode Pomp. ★ En wat te zeggen van die andere violist, Guido Schiffer, kakkewiet bij uitstek, die maandagavond Trefpunt opvrolijkt? (HLN, 14/3/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (308)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (308)

Hoogste tijd om weer eens aandacht te besteden aan de muziek. Zeker nu er 25 jaar geleden een uiterst aangenaam concertje van I Fiamminghi was gepland in de Bijloke. Aria’s van Mozart en Rossini werden er gebracht door de bariton Robert HoIl, naast de fameuze Carmen- fantasie van de Russische componist Schtschedrin. Uiteraard blijven de onsterfelijke melodieën van Georges Bizet hier zeer herkenbaar, maar door de toevoeging van veel percussie geeft Schtschedrin deze compositie toch wel een heel eigen karakter. Wie Russische muziek zegt, die zegt echter ook Rode Pomp en, jawel hoor, ook daar viel een hele avond Russische pianomuziek te beluisteren door de zo te zien erg beminnelijke Anna Fridman (foto YouTube), die zich volgens André Posman « volledig aan het romantische repertoire geeft. » Als daar maar geen ongelukken van komen ! Ook in het Provinciehuis klonk er pianomuziek uit de Oeral, gekoppeld zowaar aan onze vriend Mozart, waarmee we zelf ook zijn begonnen. Els Cooman werd bijgestaan door fluitiste Veerle Wollaert. Dit gratis concert werd zondagochtend herhaald. (HLN, 13/3/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (283)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (283)

Het evenement van het weekend 25 jaar geleden was de première van Händels « Semele » in de opera. Maar tijdens het weekend gebeurde er zoveel dat we hierop traditiegetrouw later zouden terugkomen. Wie meer wilde weten, kon zondag naar de inleiding gaan om 11 uur in de foyer. ★ Dré Posman van de Rode Pomp mag dan een fantast zijn, het is tegelijk toch ook een handig zakenman. Zo heeft hij nu een nieuw initiatief: concerten ten huize van de sponsor. Sponsors zijn sowieso mensen met een groter appartementje dan het mijne, dus dat moet kunnen. Zo wordt in de werkplaats van Indruk (Dok Noord) vanavond het oratorium « Das Schweigen der Sirenen » van Claude Coppens gecreëerd door zo maar eventjes 31 musici. ★ Zondag en maandag daarentegen is telkens slechts één musicus te gast in de Rode Pomp zelf, maar wat voor een. Zondag speelt Jan Vermeulen (foto van zijn eigen website) romantische pianomuziek en maandag is het de beurt aan zijn collega Daniel Blumenthal met Brahms. ★ Zondag om 11.30 uur is Door Van Boeckel te gast bij Freek in het NTG, terwijl Roland maandagavond Trefpunt nog eens aandoet. (HLN 7/2/1998)

Vijftiende verjaardag van mijn blog

Vijftiende verjaardag van mijn blog

Het is vandaag precies vijftien jaar geleden dat Jan Mariën mij op weg heeft gezet om een eigen blog op te starten. Het eerste artikel was onderstaande voorstelling van mijn blog en vooral van mezelf, waarbij het oorspronkelijk de bedoeling was dat het ook een verwijzing naar ieder artikel zou bevatten. Uiteraard heb ik dat niet volgehouden en de meeste hieronder staande “links” zijn ook niet meer geldig. Maar de blog zelf was wel een succes met op het moment dat ik dit post een totaal van meer dan vier miljoen bezoekers, waarvan 351 abonnees, wat een dagelijks gemiddelde geeft tussen 1000 en 1500. Met dank aan mijn zoon John (medebeheerder na het overlijden van Jan Mariën) en een aantal medewerkers zoals Johan de Belie, Fons Mariën, Miel Dullaert, Luc De Ryck, Raymond Thielens, Jan De Smet, Theo Buiting, Lukas De Vos, enz. enz.

Lees verder “Vijftiende verjaardag van mijn blog” →

25 jaar geleden: Kuniko Nagata in De Rode Pomp

25 jaar geleden: Kuniko Nagata in De Rode Pomp

Vandaag is het 25 jaar geleden dat de Japanse violiste Kuniko Nagata (geboren in 1953 te Tokyo, in 1976 naar Antwerpen gekomen als beursstudente van het Fonds Alex de Vries) voor de tweede keer optrad in de Rode Pomp, deze keer in het gezelschap van de Slovaakse pianiste Elena Letnanova. Samen brachten ze vooral Russisch werk, maar ook een sonate van Cesar Franck en van… Friedrich Nietzsche. Wie herinnert zich nog dat het Elena Letnanova was die drie jaar eerder deze filosoof als componist in deze eigenste Pomp introduceerde? Dankzij Dré Posmans verhelderende commentaren leren we dat het vorige optreden van Kuniko Nagata niet veel soeps was omdat ze persoonlijke problemen had (“en wij konden haar helaas niet helpen“, D.P.), maar nu is dat allemaal voorbij, zo wist Dré opgewekt te melden. Helaas heb ik het recital niet bijgewoond en kan ik dus ook niet zeggen hoe ze het er die keer heeft vanaf gebracht.

Ronny De Schepper