Categorie: nederlandse literatuur

Ronald Giphart wordt zestig…

Ronald Giphart wordt zestig…

In april 2020 heb ik “Het feest der liefde” van Ronald Giphart gelezen (foto Ciell via Wikipedia). Zoals trouwe lezers weten, laat ik mijn keuze bepalen door de website Willekeurig Woord en deze keer kreeg ik “Genot” als woord toegespeeld. Volgens mijn intern reglement zou thrillerauteur Elizabeth George dan als eerste aan bod gekomen zijn, maar mijn vrouw leest die zo vaak dat ik eender wanneer wel een boek van deze schrijfster kan lezen, als ik dat zou willen. Daarom liet ik ook de betekenis van het woord genot mede de keuze bepalen. En zo kwam ik dus bij dit boek van Giphart terecht…

Lees verder “Ronald Giphart wordt zestig…” →

35 jaar geleden: naar Haarlem voor conferentie over films gebaseerd op literaire werken

35 jaar geleden: naar Haarlem voor conferentie over films gebaseerd op literaire werken

35 jaar geleden trok ik met mijn toenmalige vriendin naar het Concertgebouw van Haarlem om de jaarlijkse Algemene Conferentie van de Nederlandse Taal en Letteren bij te wonen. Die was dat jaar immers gewijd aan “dramaproducties voor radio, televisie en film die gebaseerd zijn op literaire werken”. Na een welkomstwoord van Oscar de Wandel, Algemeen Secretaris van de Nederlandse Taalunie, werd de inleiding gegeven door de Nederlandse cineast Fons Rademakers. In de namiddag splitste de vergadering zich in drie, zoals het thema eigenlijk al aangaf, en zelf volgde ik dan de bijeenkomst geleid door Gentenaar Jean-Pierre De Decker (foto), die het had over de relatie tussen literatuur en film.

Lees verder “35 jaar geleden: naar Haarlem voor conferentie over films gebaseerd op literaire werken” →

Frans Dambre (1932-2025)

Frans Dambre (1932-2025)

Dankzij het verslag over de jaarlijkse bijeenkomst van de Bond van Gentse Germanisten ben ik te weten gekomen dat Frans Dambre, in mijn tijd assistent voor het vak Nederlandse Literatuur (gespecialiseerd in Hooft en consoorten, meen ik me te herinneren), vorige maand is overleden. BGG-ondervoorzitter Prof. Dr. Yves T’Sjoen sprak een In Memoriam uit op de faculteitsraad L&W van 5 november. Ik heb hem gevraagd of ik dit mocht overnemen, net als de foto genomen door Hilde Christiaens.

Lees verder “Frans Dambre (1932-2025)” →

C.Buddingh’ (1918-1985)

C.Buddingh’ (1918-1985)

Het is al veertig jaar geleden dat de Nederlandse schrijver Cornelis Buddingh’ is gestorven. Buddingh’s roepnaam was Kees, geschreven met een K. Buddingh’ maakte zelf altijd een onderscheid tussen de persoonsnaam Cornelis (Kees) Buddingh’ en de auteursnaam C. Buddingh’. Op zijn eigen sarcastische wijze zei hij hierover: “Een heleboel mensen kunnen, vreemd genoeg, niet tegen initialen in schrijversnamen (*). Dat je als C. Buddingh’ publiceert nemen ze – bewust of onbewust – ergens niet: die ‘C’ moet en zal een naam worden. En zo prijk je – zonder dat je het zelf wilt – op de meest uiteenlopende plaatsen als ‘Cees’, een voornaam die ik zelf wel als laatste zou uitkiezen.”

Lees verder “C.Buddingh’ (1918-1985)” →

Dertig jaar geleden: “De paardentekenaar” van Tim Krabbé

Dertig jaar geleden: “De paardentekenaar” van Tim Krabbé

Als we uitgaan van 15 november 1995 als verschijningsdatum, viert De paardentekenaar van Tim Krabbé vandaag zijn 30-jarig bestaan. Uitgegeven in 1995 (Bert Bakker / latere heruitgaven), bevat deze bundel enkele van Krabbés beste korte verhalen — tijdloos, scherp en vindbaar in veel (tweedehands) boekencollecties.

Lees verder “Dertig jaar geleden: “De paardentekenaar” van Tim Krabbé” →

Harry Mulisch (1927-2010)

Harry Mulisch (1927-2010)

Het is ook al vijftien jaar geleden dat Harry Mulisch is overleden. Hij was op dat moment nog altijd de meest gelezen auteur bij Nederlandse scholieren en “De aanslag” het meest gelezen werk. In Vlaanderen was dit ook het tweede meest gelezen werk (na “Kartonnen dozen” van Tom Lanoye) en daarmee ook het enige werk van een Noord-Nederlandse schrijver dat tot in de top vijf was doorgedrongen. In Nederland was dit voor geen enkele Vlaming weggelegd, zelfs niet voor Hugo Claus, le frère ennemi de Harry Mulisch. Een opvallend verschil met Vlaanderen is dat in de klas de hedendaagse auteurs veel meer aandacht krijgen. Hier prijkt Mulisch op de tweede plaats, enkel voorafgegaan door Willem Frederik Hermans (Jozien Moerbeek, Canons in context, 1998).

Lees verder “Harry Mulisch (1927-2010)” →

Veertig jaar geleden: “Hoogste tijd” (Harry Mulisch)

Veertig jaar geleden: “Hoogste tijd” (Harry Mulisch)

Met “Hoogste tijd” schrijft Harry Mulisch in 1985 een levensverhaal dat dicht bij dat van Johannes Heesters aanleunt. Ook “Hoogste tijd” wordt later verfilmd (in 1995 door Frans Weisz). In de jaren negentig heb ik nog voor een driemaandelijks tijdschrift geschreven dat ook als titel “Hoogste tijd” had.

Lees verder “Veertig jaar geleden: “Hoogste tijd” (Harry Mulisch)” →

Vijftig jaar geleden: “Twee vrouwen” (Harry Mulisch)

Vijftig jaar geleden: “Twee vrouwen” (Harry Mulisch)

Vijftig jaar geleden verscheen van Harry Mulisch de korte roman “Twee Vrouwen”, die inmiddels (2022) dertig keer werd herdrukt. De eerste druk is van oktober 1975 en er werden in die maand 17.000 exemplaren gedrukt. De omslag van de eerste druk bevat een detail van het fresco ‘De zegeningen van het goede bewind’ van Ambrogio Lorenzetti (1280/95-1348) uit het Palazzo Pubblico in Siena.

Lees verder “Vijftig jaar geleden: “Twee vrouwen” (Harry Mulisch)” →