Luk Van Haute: “Trein naar Kamakura”

Luk Van Haute: “Trein naar Kamakura”

Kenzaburo Oë, Osamu Dazai, Haruki Murakami. Wie verslingerd is aan de Japanse meesterwerken, leest die heel vaak in de Nederlandse vertaling van Luk Van Haute (alumnus Oosterse Filologie). Al meer dan veertig jaar reist hij door de Japanse literatuur – eerst als lezer, later ook als onderzoeker en vertaler. In Trein naar Kamakura gidst hij de lezer door zijn herinneringen aan die trips, bezoekt hij plekken die een belangrijke rol spelen in boeken en interviewt hij de belangrijkste hedendaagse schrijvers.

Veertig jaar geleden: “Hard-boiled wonderland en het einde van de wereld”

Veertig jaar geleden: “Hard-boiled wonderland en het einde van de wereld”

 Geen wonder dat dit boek uit 1985 pas in 1994 in het Nederlands werd vertaald. De naam Murakami moest inderdaad reeds goed ingeburgerd zijn vooraleer men dit op het boekenkopende publiek kon loslaten. Als dit boek toevallig het eerste van Murakami is dat je in handen krijgt, dan is de kans groot dat je nooit nog iets van de man wil lezen (en dat zou uiteraard zeer jammer zijn).

Lees verder “Veertig jaar geleden: “Hard-boiled wonderland en het einde van de wereld””

Suzuki Harunobu (1724-1770)

Suzuki Harunobu (1724-1770)

Het is vandaag 255 jaar geleden dat Suzuki Harunobu, een Japanse ontwerper van houtsnedekunst in de ukiyo-e-stijl, is overleden. Hij was een vernieuwer, de eerste die in 1765 full-color prints (nishiki-e) produceerde, waarmee hij de vroegere modi van twee- en driekleurendrukken overbodig maakte. Harunobu gebruikte veel speciale technieken en beeldde een breed scala aan onderwerpen af, van klassieke gedichten tot eigentijdse schoonheden. Zoals veel kunstenaars van zijn tijd produceerde Harunobu ook een aantal shunga, of erotische afbeeldingen. 

Lees verder “Suzuki Harunobu (1724-1770)”

“Dagboek van een oude dwaas” van Junichiro Tanizaki

“Dagboek van een oude dwaas” van Junichiro Tanizaki

Deze keer ben ik met mijn gat in de boter gevallen wat mijn “willekeurige woordenzoeker” betreft. “Dagboek van een oude dwaas” van Junichiro Tanizaki kon op geen beter moment in mijn handen terecht zijn gekomen. De auteur (1886-1965) was een beetje ouder dan ik toen hij dit boek schreef in 1961. Hij heeft ook wat meer kwaaltjes dan ikzelf (wellicht omdat de medische wetenschap toen nog niet zo ver stond als nu), maar de overeenkomst is toch frappant. En heerlijk!

Lees verder ““Dagboek van een oude dwaas” van Junichiro Tanizaki”

Kenzaburo Oë (1935-2023)

Kenzaburo Oë (1935-2023)

In de literaire nieuwsbrief van Tzum lees ik dat op 3 maart de Japanse Nobelprijswinnaar voor de literatuur (in 1994) Kenzaburo Oë is overleden. De Japanse schrijver Kenzaburo Oë (foto H.P.Schaefer via Wikipedia) won de Nobelprijs voor Literatuur op een moment (1989) dat iedereen hier in Vlaanderen dacht dat die naar Hugo Claus zou gaan, zodat men wel kan zeggen: he started off on the wrong foot…

Lees verder “Kenzaburo Oë (1935-2023)”

Hideo Yokoyama wordt 65…

Hideo Yokoyama wordt 65…

In juli 2017 heb ik de thriller “Zes Vier” gelezen van de Japanse schrijver Hideo Yokoyama (foto op keerzijde van het boek). Het is een kanjer van meer dan zeshonderd pagina’s en oorspronkelijk dacht ik te wachten tot hij uit was vooraleer iets te schrijven. Maar ik zit nu op de helft en het intrigeert me zozeer dat ik niet langer kon wachten om een en ander op te zoeken over de schrijver.

Lees verder “Hideo Yokoyama wordt 65…”

De leestips van Nonkel Fons (retro 178)

De leestips van Nonkel Fons (retro 178)

Mikami is de persofficier van de politie in district D in Japan. Een  ontvoeringszaak van 14 jaar geleden, waaraan hij als rechercheur heeft meegewerkt, komt opnieuw in de actualiteit doordat de commissaris-generaal uit Tokyo een bezoek aan district D en aan de ouders van het ontvoerde en vermoorde meisje Shoko zal brengen. Mikami moet de persbegeleiding van deze gebeurtenis doen en vooreerst de toestemming voor het bezoek aan de ouders vragen. De moeder is intussen overleden en vader Amamiya wil geen toestemming verlenen. Ondertussen zijn de relaties tussen de persdienst en de plaatselijke persclub verziekt door een andere zaak. Mikami gaat opnieuw spitten in de oude ontvoeringszaak om beter te begrijpen waarom de vader weigert. Hij stoot daarbij steeds meer op een muur van wantrouwen van de dienst recherche (waarvan hij vroeger deel uitmaakte). Er wordt gewag gemaakt van een Koda-memo die zou aangeven waarom het destijds misliep bij de politieactie. Mikami en de persdienst behoort nu tot Administratieve Zaken die op gespannen voet leeft met de recherche. Er ontspant zich een net van intriges tussen verschillende afdelingen van de politie in district D en Mikami wordt de speelbal tussen hen in. Bovendien heeft hij het op persoonlijk vlak ook lastig omdat zijn dochter Ayumi al een tijd geleden van huis is weggelopen. Op de vooravond van het bezoek van de commissaris doet zich een nieuwe ontvoeringszaak voor…

Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 178)”

De leestips van Nonkel Fons (retro 122)

De leestips van Nonkel Fons (retro 122)

Kafka Tamura loopt op zijn vijftiende verjaardag weg van huis, concreet is dat van zijn vader weg. Zijn moeder verliet het gezin samen met zijn zus toen Kafka vier jaar oud was. Kafka’s vader viel hem lastig met de (oud-Griekse) voorspelling dat hij zijn vader zou vermoorden en met zijn moeder en zus zou slapen. Kafka zoekt zijn toevlucht op een zuidelijker eiland van Japan. Ondertussen is er in Tokio ook de oude man Nakata, die kan praten met katten. Op een avond vermoordt hij een man (die zich Johnnie Walker noemt en zich kleedt zoals de figuur op de whiskeyfles) in diens huis in zeer vreemde omstandigheden. De politie gelooft hem niet en op zijn beurt vlucht hij naar hetzelfde zuidelijk eiland. Daar heeft Kafka zijn intrek kunnen nemen in de Komura-bibliotheek, gerund door mevrouw Saeki en haar assistent Oshima. Kafka wordt verliefd op deze vrouw, die in haar jeugd een plaatje heeft opgenomen dat Kafka op het strand heet… Via de pers vernemen ze dat ondertussen Kafka’s vader in Tokio vermoord is. De politie zoekt ondertussen zowel Kafka als de oude Nakata, die een bijzondere opdracht heeft met een mysterieuze sluitsteen.

Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 122)”