Wie al eens een zaaloptreden van Rocco Granata heeft bijgewoond, weet dat er achter deze sympathieke kerel méér schuilgaat dan wat ondingen als “Zomersproetjes” en “Jessica”. En dan heb ik het nog niet eens over zijn debuutsingel, de wereldhit “Marina” met op de keerzijde het al bijna even mooie “Manuela”. En ook niet over “Buona notte, bambino” of zijn aangepaste versie van “Aan het Noordzeestrand”, die ik toch ook wel best te pruimen vind. Nee, tijdens die zaaloptredens is Rocco niet te beroerd om liederen als “La bandiera rossa” te zingen, het lijflied van al wie op De Rode Vaan heeft gewerkt. Hij kleedt die liedjes dan ook in in een pakkend verhaal over de migratie van zijn familie en kennissen. Niet te verwonderen dat Stijn Coninx dacht: hier zit een mooie film in, maar…