Kenzaburo Oë, Osamu Dazai, Haruki Murakami. Wie verslingerd is aan de Japanse meesterwerken, leest die heel vaak in de Nederlandse vertaling van Luk Van Haute (alumnus Oosterse Filologie). Al meer dan veertig jaar reist hij door de Japanse literatuur – eerst als lezer, later ook als onderzoeker en vertaler. In Trein naar Kamakura gidst hij de lezer door zijn herinneringen aan die trips, bezoekt hij plekken die een belangrijke rol spelen in boeken en interviewt hij de belangrijkste hedendaagse schrijvers.
Tag: Haruki Murakami
Veertig jaar geleden: “Hard-boiled wonderland en het einde van de wereld”
Geen wonder dat dit boek uit 1985 pas in 1994 in het Nederlands werd vertaald. De naam Murakami moest inderdaad reeds goed ingeburgerd zijn vooraleer men dit op het boekenkopende publiek kon loslaten. Als dit boek toevallig het eerste van Murakami is dat je in handen krijgt, dan is de kans groot dat je nooit nog iets van de man wil lezen (en dat zou uiteraard zeer jammer zijn).
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Hard-boiled wonderland en het einde van de wereld””170 jaar onbevlekte ontvangenis
Het is vandaag de feestdag van Maria’s Onbevlekte Ontvangenis. Dat is al zo sinds 1477, alleen was Maria toen nog niet onbevlekt. Het was Paus Sixtus IV die toen besliste dat op 8 december Maria bezwangerd was door de Heilige Geest. Pas op 8 december bezwangerd en reeds op 25 december bevallen? Die Sixtus had blijkbaar iets te veel van zijn eigen bier gedronken toen hij dat had uitgedokterd. Maar goed, van een onbevlekte ontvangenis was er dus toen nog helemaal geen sprake en het zou op die manier al duidelijk moeten zijn dat dit niets te maken heeft met spermavlekken of “het ontvangen van sperma” of wat dan ook. Nee, de “onbevlekte ontvangenis” werd vandaag precies 170 jaar geleden uitgevonden door een andere paus, namelijk Pius IX (zie afbeelding) en het betekent gewoon (nou, “gewoon”…) dat Maria – in tegenstelling tot ieder ander schepsel – vrij was van de zogenaamde “erfzonde” bij het moment van de conceptie.
Lees verder “170 jaar onbevlekte ontvangenis”Haruki Murakami wordt 75…
De naar ik vermoed populairste schrijver van het moment wereldwijd, de Japanner Haruki Murakami, viert vandaag zijn 75ste verjaardag.
Lees verder “Haruki Murakami wordt 75…”Hideo Yokoyama wordt 65…
In juli 2017 heb ik de thriller “Zes Vier” gelezen van de Japanse schrijver Hideo Yokoyama (foto op keerzijde van het boek). Het is een kanjer van meer dan zeshonderd pagina’s en oorspronkelijk dacht ik te wachten tot hij uit was vooraleer iets te schrijven. Maar ik zit nu op de helft en het intrigeert me zozeer dat ik niet langer kon wachten om een en ander op te zoeken over de schrijver.
Lees verder “Hideo Yokoyama wordt 65…”Spiegelsymboliek
Negentig jaar geleden was er de première van het ballet “The lady of Shalott” op muziek van Jean Sibelius, uiteraard refererend aan het schilderij The Lady of Shalott van John William Waterhouse uit 1888 naar het gelijknamige gedicht van Alfred Tennyson uit 1833. In de legende van Elaine van Astolat zoals verhaald in een dertiende-eeuwse Italiaanse novelle met de titel Donna di Scalotta (No. lxxxi in de bundel Cento Novelle Antiche) zit de betoverde edelvrouw met haar rug naar het raam in een door water omringde toren aan haar weefgetouw. Zij weet dat zij de werkelijkheid, waaronder het nabijgelegen Camelot, alleen in de spiegel mag aanschouwen. Zo zij uit het raam zou kijken zou de betovering worden verbroken en haar noodlot, in het gedicht onbenoemd, maar het betreft een vroege dood, vervuld worden. Wanneer zij in de spiegel de onweerstaanbaar knappe Lancelot voorbij ziet rijden kan zij zich niet langer beheersen. De spiegel breekt op het ogenblik dat zij naar buiten kijkt. De dame laat zich in het gedicht van Tennyson op een boot naar Camelot drijven. Onderweg sterft zij.
De leestips van Nonkel Fons (retro 122)
Kafka Tamura loopt op zijn vijftiende verjaardag weg van huis, concreet is dat van zijn vader weg. Zijn moeder verliet het gezin samen met zijn zus toen Kafka vier jaar oud was. Kafka’s vader viel hem lastig met de (oud-Griekse) voorspelling dat hij zijn vader zou vermoorden en met zijn moeder en zus zou slapen. Kafka zoekt zijn toevlucht op een zuidelijker eiland van Japan. Ondertussen is er in Tokio ook de oude man Nakata, die kan praten met katten. Op een avond vermoordt hij een man (die zich Johnnie Walker noemt en zich kleedt zoals de figuur op de whiskeyfles) in diens huis in zeer vreemde omstandigheden. De politie gelooft hem niet en op zijn beurt vlucht hij naar hetzelfde zuidelijk eiland. Daar heeft Kafka zijn intrek kunnen nemen in de Komura-bibliotheek, gerund door mevrouw Saeki en haar assistent Oshima. Kafka wordt verliefd op deze vrouw, die in haar jeugd een plaatje heeft opgenomen dat Kafka op het strand heet… Via de pers vernemen ze dat ondertussen Kafka’s vader in Tokio vermoord is. De politie zoekt ondertussen zowel Kafka als de oude Nakata, die een bijzondere opdracht heeft met een mysterieuze sluitsteen.
Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 122)”





