Tag: Gerard Walschap

Willem Elsschot (1882-1960)

Willem Elsschot (1882-1960)

Onlangs was Guy Mortier te gast in “Winteruur” bij Wim Helsen en hij had het gedicht “Het Huwelijk” van Willem Elsschot als tekst gekozen. Alhoewel ze allebei hun best deden om het gedicht niet aan het persoonlijke leven van de schrijver te toetsen (Elsschot was pas 28 toen hij het schreef!), was het huwelijk van Elsschot zelf enkele dagen later toch nog de aanleiding tot een bittere woordenwisseling tussen niemand minder dan Bart De Wever en kleindochter (van Elsschot) Ida Dequeecker in Het Nieuwsblad (*). Ida verwijt Bart dat hij haar grootvader en diens hypocriete levenswandel als voorbeeld heeft gesteld voor “het toenemende aantal gebroken gezinnen”. Indien ze hem correct citeert (Bart trekt dat in twijfel), dan moet ik haar uiteraard gelijk geven, want ettelijke jaren later deel ik anders ook in de klappen, terwijl ik tegelijk met mijn eigen gezinssituatie zou kunnen “bewijzen” dat een echtscheiding niet noodzakelijk op “pedagogische, culturele en emotionele armoede” moet uitdraaien. Er zijn uiteraard veel belangrijker zaken at stake op dit moment, zodat één uitschuiver en één mindere populariteitspoll nog geen ommezwaai op dat vlak moeten opleveren, maar enige verduidelijking of misschien zelfs rechtzetting zou misschien toch wel welkom zijn…
Lees verder “Willem Elsschot (1882-1960)” →

Een boekje open over bibliotheken

Een boekje open over bibliotheken

Internet: de wereld aan je voeten. Enkele keren klikken en je vindt wat je zoekt. Tot voor enkele jaren moest je je antwoord iets verder zoeken. In de bibliotheek b.v. Vanaf het ogenblik dat de mens notities begon te maken, voelde hij ook de behoefte om ze bij te houden. Het archief was geboren. En eigenlijk ook de bibliotheek, al kunnen we die term misschien beter bewaren voor boeken en archieven die ook geraadpleegd kunnen worden. En dan nog liefst door zoveel mogelijk mensen… (*)
Lees verder “Een boekje open over bibliotheken” →

Zwart, wit en bruin

Via een ommetje langs Nora Tilley is De Rode Vaan dan tenslotte toch in de perslijst van het Mechels Miniatuur Theater geraakt. Dat er evenwel tussen woord en daad nog steeds wetten en praktische bezwaren in de weg staan, zoals Willem Elsschot placht te zeggen, hebben we bij onze eerste poging tot het bijwonen van een première ondervonden.
Lees verder “Zwart, wit en bruin” →

Kenmerken van het vitalisme

1.Vita = leven. Ontspruit eigenlijk uit de angst voor de dood. Niet zozeer de dood-in-se, maar de doodstrijd, de aftakeling, de onzekerheid omtrent wat erop volgt. Hangt dus nauw samen met mortalisme (mors = dood, cfr.morsdood).
“Ik zal in ieder geval geen ogenblik aarzelen als ik merk dat ik fysiek of gestelijk niet meer meekan. (…) Vroeg of laat gebeurt dat toch als je de veertig voorbij bent. Maar veertig, zestig of tachtig, wat belang heeft het? Als je erover nadenkt is er niets zo verschrikkelijk als de menselijke aftakeling. Oude mensen op straat… Soms afschuwelijk om aan te kijken. Ik wil nooit oud worden.” (Jef Geeraerts, “Zonder clan”)
Lees verder “Kenmerken van het vitalisme” →