Vandaag is het al 35 jaar geleden dat de Italiaanse schrijver Alberto Moravia is overleden. Geboren als Alberto Pincherle in Rome op 28 november 1907 werkte Moravia als buitenlandcorrespondent voor diverse Italiaanse kranten, waardoor hij geruime tijd in Londen en Parijs woonde. Hij was gehuwd met de schrijfster Elsa Morante. Als romanschrijver debuteerde hij met “De onverschilligen”.
Lees verder “Alberto Moravia (1907-1990)”
Kerstin Anita Marianne Ekberg (Malmö, 29 september 1931 – Rome, 11 januari 2015) was een Zweeds actrice, fotomodel en sekssymbool die vanwege haar tamelijk koele uitstraling de bijnaam IJsberg verwierf. In de jaren vijftig werd ze niettemin bekend als sekssymbool en als zodanig tot icoon verheven in Federico Fellini’s beroemde film La dolce vita uit 1960.
Lees verder “Anita Ekberg (1931-2015)”
Het is vandaag zeventig jaar geleden dat op het Festival van Venetië de film “La Strada” van Federico Fellini in première is gegaan.
Lees verder “Zeventig jaar geleden: première van “La Strada””
Alhoewel er in Italië ook een “artistieke” beweging zou ontstaan (“Film d’Arte Italiano”, 1908) zijn het toch vooral spektakelfilms, die er worden gedraaid. De invloed van bepaalde spectaculaire opera’s (“Aida” of “Samson et Dalila” b.v.) is hierin duidelijk voelbaar. In 1912 zorgen “Quo vadis?” en “Gli ultimi giorni di Pompei” van Arturio Ambrioso ervoor dat massascènes en monumentale decors in de film worden geïntroduceerd. Maar het is vooral Giovanni Pastrones “Cabiria”, die geschiedenis schreef op 18 april 1914.
Lees verder “110 jaar geleden: première van “Cabiria””
Het is vandaag al 45 jaar geleden dat in Rome de Italiaanse (film)componist Nino Rota is overleden.
Lees verder “Nino Rota (1911-1979)”
Als je de opvoering van “La Strada” in het NTG vergelijkt met de originele film van Federico Fellini, dan valt het verdict nog negatiever uit. En niet zozeer omwille van het feit dat sommige elementen nu eenmaal niet kunnen worden overgenomen, maar vooral op het vlak van de uitdieping van de karakters. En zoals het bij “Clockwork orange” duidelijk was dat Tom van Landuyt nu eenmaal geen Malcolm McDowell is, moeten hier Elise Bundervoet en Marc Peeters het afleggen tegen Giulietta Masina en Anthony Quinn. Dat is op zich geen schande. Frank Vandenbroucke moest ook Pantani laten gaan op de Cipressa en uiteindelijk won Tchmile toch nog. Alleen kan men zich afvragen wat het nut is van dit “naspelen” van films. Gelukkig is het volgende stuk in die reeks (“Dangerous Liaisons”) eigenlijk in oorsprong een echt theaterstuk en kunnen de acteurs van het NTG misschien toch succesvol in het krijtperk treden tegen Glenn Close, John Malkovich en Michelle Pfeiffer. Al zou ikzelf huiveren, alleen al bij het zien van deze namen. (RDS in HLN van 25/3/1999)
SM-slavinnetjes op de lesbische fototentoonstelling in de Sint-Pietersabdij…
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (541)”
Een van de spraakmakende jonge gezelschappen 25 jaar geleden waren De Roovers. Samen met De Onderneming zetten zij een productie op die te zien was in de Minard. “Vuile handen” is niet enkel de vertaling van “Les mains sales”, door dit stuk van Sartre werd ook “Mauser” van Heiner Müller gemengd. Beide stukken gaan over het sluiten van compromissen tegenover niets ontziend idealisme. * Keuzes maken, daarover gaat het ook in “La Strada”, de bewerking van de film van Fellini, die in het NTG was te zien. De ietwat zachtgekookte Gelsomina (Elise Bundervoet) moet beslissen of ze kiest voor de rauwe realiteit van Zampano (Marc Peeters) of de poëzie van “de zot” (Brecht Callewaert). Eigenlijk is ze niet bekwaam die keuze te maken, maar de omstandigheden zullen in haar plaats beslissen. Tot zijn stomme verbazing moest Fellini vaststellen dat de Italiaanse kerk deze film aan haar boezem drukte, terwijl zijn marxistische kameraden hem verloochenden. Bij de NTG-versie leek deze opsplitsing zich eerder te situeren tussen vrouwen en mannen. Merkwaardig! (RDS in HLN van 24/2/1999)
25 jaar geleden ging in het NTG “La strada” in première, naar de film van Federico Fellini. * Hoofdactrice Elise Bundervoet was ’s anderendaags om 11.30 uur trouwens te gast bij Freek Neirynck in de foyer. * Zondag om 15 uur was er ook “muziek om vrij te ademen” in de Academie voor Taal en Letterkunde. Het ensemble Arco Baleno speelde er zowel Mozart als Jan Huylebroeck. * Op datzelfde moment vond tevens een opvoering plaats van “Lulu” in de opera, wat wellicht toch beter geschikt is dan die opvoeringen in de week die om 19.30 uur beginnen. Men kan zich afvragen of het wel de bedoeling is dat mensen met een dagtaak nog naar de opera gaan? Of dan alleszins toch met een lege maag als ze b.v. in Brussel werken. * De muziek van Alban Berg is overigens zo slopend dat de muzikanten “in ploegen” werken. Dat moet ik althans concluderen uit het feit dat sommigen van hen in de zaal zitten, terwijl ze volgens het programma zouden moeten meespelen. * Wie evenwel helemaal niet meespeelt, is klarinettist Fang Song. Zijn fan(g)s konden echter zondagavond terecht in de Rode Pomp. (RDS in HLN van 20/2/1999)
Vandaag is het al dertig jaar geleden dat de grote Italiaanse regisseur Federico Fellini is overleden.
Lees verder “Federico Fellini (1920-1993)”
dagelijks iets degelijks 