25 jaar geleden: Daniela Lojarro als Amina

25 jaar geleden: Daniela Lojarro als Amina

Daniela Lojarro (foto YouTube) was een uitstekende Amina in Sonnambula door de Opéra de Wallonie tot de slotaria, waarin ze duidelijk ten einde kracht was, want ze was ook een overtuigende Alcina in de Vlaamse Opera. Het merkwaardige is dat ik wel veel YouTube-opnames vind van haar, maar geen informatie. Alleen op… de Encyclopaedia Metallum, een heavy metal-site. Maar dat blijkt dan maar voor één nummer te zijn (“Time Frames” uit 2005). Voor de rest staat er dat ze vooral als operazangeres actief is en dat ze sinds 2009 ook componeert.

Ronny De Schepper

120 jaar geleden: de oerpremière van “Madama Butterfly”

120 jaar geleden: de oerpremière van “Madama Butterfly”

Vandaag is het op de kop af 120 jaar geleden dat in de Scala van Milaan “Madama Butterfly” in première ging, het zoveelste meesterwerk van Giacomo Puccini. Toch had het daar op de dag van de première (nog) niet de schijn van: de opera flopte immers. Puccini begon onmiddellijk aan een omwerking die op 28 mei wél op succes mocht rekenen.

Lees verder “120 jaar geleden: de oerpremière van “Madama Butterfly””

Dertig jaar geleden: Valeria Esposito in de Gentse opera

Dertig jaar geleden: Valeria Esposito in de Gentse opera

In 1993 zong Valeria Esposito (Napels, 1961) de Koningin van de Nacht in “Die Zauberflöte” in Luik en daarom mocht ze die aria’s ook nog eens overdoen op het oudejaarsavondconcert van de Vlaamse Opera. Zonder al te veel succes overigens: krampachtig en zonder invoelen. Zelfs “Frühlingsstimme” van Johann Strauss was vervelend. Toegegeven, ze werd niet veel geholpen door het orkest, of was het door de droge akoestiek van de Gentse opera? Tenslotte was ze toch wel de winnares van The Cardiff Singer of the World in 1987, of niet soms? (foto YouTube)

Ronny De Schepper

Veertig jaar geleden: opera, to be or not to be

Veertig jaar geleden: opera, to be or not to be

« Opera » is was veertig jaar geleden brandend actueel in Vlaanderen. Pamfletten werden uitgedeeld aan de ingang van de schouwburgen en de programmaboekjes van de « Opera voor Vlaanderen » omvatten een toelichting bij de begroting onder het motto : « Cultuur, geld en democratie ». Er werd ook weer gesproken over opera. Vooral als het om centen ging. Het NTG vindt dat het te weinig geld krijgt? Jef Demedts schopt wild om zich heen, Gerard Mortier van de Muntschouwburg krijgt een trap op een welgemikte plaats. Een nieuw productiesysteem voor onze filmers, wat inhoudt minder subsidies ? Zelfs de blauwer-dan-blauwe Guy « Potlood » Thijs zegt : « Als de opera zoveel miljard krijgt, ikke dan ook ! »

Lees verder “Veertig jaar geleden: opera, to be or not to be”

Ignacio Encinas wordt zeventig…

Ignacio Encinas wordt zeventig…

De Spaanse tenor Ignacio Encinas (foto YouTube) was een vreselijk irritante Elvino in Sonnambula door de Opéra de Wallonie en zo mogelijk nog erger in Il Pirata, een andere opera van Bellini bij hetzelfde gezelschap. Merkwaardig dat hij mij niet is opgevallen in “De Rosenkavalier” in de Vlaamse Opera. Op oudere leeftijd zou hij deelnemen aan “The Voice Senior”.

Lees verder “Ignacio Encinas wordt zeventig…”

35 jaar geleden: great expectations

35 jaar geleden: great expectations

Wenen heeft de reputatie de muziekstad bij uitstek te zijn. Als er dan een Weens gezelschap in een muziekarm landje als België gasteert — zoals dat met « Die lustige Witwe » in het kader van Europalia ’87 het geval was — stelt men daar niet alleen (te) hoge eisen aan de vertolkers, maar koestert men bovendien nog (te) hoge verwachtingen. Geen wonder dat het dan ook tegenvalt.

Lees verder “35 jaar geleden: great expectations”