Er werd gelachen toen ene Boris Johnson – in die tijd nog “journalist” Europese Zaken in Brussel – de Europeanen in hun hemd zette en beweerde dat “Brussel” zich moeide met de rechte vorm van de komkommer en de maximale buigingsgraad van de banaan. En de EU had, volgens zijn verbeelding, “snuivers” in dienst om mest te beoordelen op zijn juiste geur. Nepnieuws uiteraard. Anders had hij het nooit tot eerste minister geschopt, voor hij er zelf werd uitgeschopt (hij gaat nu voor TV werken).
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (27): het Europees parlement zorgt voor uw boterham”Categorie: het evangelie volgens de lukas
Het Evangelie volgens de Lukas (26): het Danteske gevoel
Ravenna is geen aantrekkelijke stad. Maar je kunt er wel voor een prikje de Divina Commedia van Dante Alighieri kopen. In boekhandel La Feltrinelli (Via Diaz) heb ik de volledige, geannoteerde uitgave op de kop getikt voor 3,90 euro. Nieuw. In het Italiaans, dat wel. (En daarnaast ook, voor geen prijs, Engelse pockets, van Conan Doyle tot Oscar Wilde en Lewis Carroll).
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (26): het Danteske gevoel”Het Evangelie volgens de Lukas (25): De maalstroom der beschaving
“In vijf minuten was de hele zee tot aan Vurrgh tot een onbeheersbare razernij opgezweept. Tussen Moskoe en de kust heerste echter het grootste tumult. Hier explodeerde de geweldige watermassa, opengescheurd en gekloofd in duizend elkaar bevechtende geulen, plotseling in een bezeten stuiptrekking, omhoogkomend, ziedend, sissend, ronddolend in reusachtige en talloze wervelingen, en alle kolkend en duikend in oostelijke richting, met een snelheid die water nergens anders krijgt dan in steile afdalingen”. Moskoe is een Noors eilandje dat eigenlijk Moskenes heet, en berucht is om de getijdenstroom, de Moskstraumen, die zich met geweld tussen Værøy (in het verhaal Vurrgh genoemd) en het Moskenesøya wringt.
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (25): De maalstroom der beschaving”Het Evangelie volgens de Lukas (24): Gespalkte ongein
Het leukste aan komplotteorieën is dat ze volstrekt ongeloofwaardig zijn. Zo ongeloofwaardig dat ze voldoende onrust nalaten, om toch nog een kiem van onzekerheid te zaaien, die zich nestelt in je eigen gebrek aan begripsvermogen als het monster in Alien. Als het nou es écht zo was ? Ik had dat al toen ik de meest vergezochte parawetenschap las over het verzwolgen kontinent van Mu (Captain James Churchward), de speurtocht naar Atlantis (Clive Cussler, Andrew Collins), de buitenaardse konnekties met de ster Sirius van de oude Egyptenaren (Robert Bauval) of de Graal als eeuwigheidsmachine (Johannes en Peter Fiebag). Als het om politieke samenzweringen gaat verhoogt voor mij het waarschijnlijkheidsgehalte in een meetkundige reeks.
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (24): Gespalkte ongein”Het Evangelie volgens de Lukas (23): Mongoolse lente
Er zijn van die historische gebeurtenissen die ongemerkt voorbijgaan. Juist een eeuw geleden deed zich een grondige verschuiving voor in het geopolitieke machtsevenwicht in het Verre Oosten. De “Volksrevolutie” zou in 1924 van Mongolië de tweede officieel communistische staat ter wereld maken.
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (23): Mongoolse lente”Het Evangelie volgens de Lukas (22): kakkerlakken
Tijdens de volkerenmoord in Rwanda verantwoordden ekstremistische Hoetoes hun moordpartijen met de overspannen haatkreten van Radio Mille Collines: dood aan de kakkerlakken! Roei dat ongedierte uit. Anderhalf miljoen doden later krijgt de Vlaamse animatiefilm Cafard van Jan Bultheel dezelfde titel mee. Wellicht heeft Bultheel niet aan Rwanda gedacht, maar de zinloze slachtpartij van de Groote Oorlog is misschien nog meer aangewezen om het scheldwoord op gepaste wijze te gebruiken.
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (22): kakkerlakken”Het Evangelie volgens de Lukas (21): een tuinfeest (maar niet zoals je verwacht)
Anne-Laure Van Neer (foto wikiportret.nl) is de winnares van de Hercule Poirotprijs 2022. Pas veel later werd ze hiervoor gehuldigd. De lofrede werd uitgesproken door Lukas De Vos.
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (21): een tuinfeest (maar niet zoals je verwacht)”Het Evangelie volgens de Lukas (20): Ivo Michiels en de taalworm
Op 8 oktober 2018 opende de gemeente Sint-Lievens-Houtem officieel de Ivo Michielsweg, eksakt 6 jaar en één dag na het overlijden van de schrijver. Het was een eer die zijn geboortestad Mortsel hem niet gunde het jaar daarop. Blijkbaar gingen vrouwen voor. Of Alice Nahon beter schreef is bedenkelijk. Alice Vigoureux daarentegen was een logische keuze: zij had bij het vreselijke bombardement van de geallieerden, flink náást de Erlafabrieken die de hallen van Minerva had overgenomen, 26 kleuters gered uit de puinhopen van hun schooltje.
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (20): Ivo Michiels en de taalworm”Het Evangelie volgens de Lukas (19): Hans en het Ei
Als de Vos de Passie Preekt, Hans, Let op uw Una. Een verhaal.
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (19): Hans en het Ei”Het Evangelie volgens de Lukas (18): het kwaadaardig gezwel
Wie mij kent noemt mij doorgaans aardig. Wie mij beter kent, ziet ook een kwalijke kant, en noemt mij aardig maar kwaad. Kwaadaardig. Dat komt, ik ben zo grootgeworden. In de verveloze streek van dagloners, ploegbazen, handlangers en peiboeren, ging iedereen dood. Aan longoedeem van de Alfit of de Eternit. Aan stoflong op den IJzeren en het kooksfabriek. Aan bloedvergiftiging van het vijverwater uit de visputten van Jefke en Felix. Aan drank. Vooral. Er waren meer kroegen dan duivenmelkers. Remi en Marie, ik zie ze elke maanloze nacht nog, blazend en piepend, hun kromme gang huiswaarts gaan onder het vale licht van een peertje dat amper de macadam bescheen, en hun onvaste stap tot begankenis verhief.
Lees verder “Het Evangelie volgens de Lukas (18): het kwaadaardig gezwel”








