Categorie: de logos tetraeder

25 jaar geleden: cultuur in Gent (494)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (494)

Toen ik 25 jaar geleden een pintje wou drinken in de Vooruit weerklonk daar in het café luide hiphop, trash, techno of weet ik veel hoe dat allemaal heet, zodat ik mijn toevlucht diende te zoeken, een eindje verderop in “De Kostbare Viool” (ik heb het me overigens zeker niet beklaagd). Dat klinkt nu als “Bompa vertelt”, ik weet het, maar is het niet logischer dat men die muziek (en dat volume) voorbehoudt voor voorstellingen als “Kdar” van Abdelaziz Sarrokh & Hush Hush Hush, die die avond in première ging in de theaterzaal? * Aan het andere eind van het muzikale spectrum bevindt zich Logos, al verwart de muziek ook daar eerder de zeden dan dat ze ze verzacht (om het motto van de stadsconcerten te parafraseren). Nochtans leek het optreden van Q02 me toch iets toegankelijker dan doorgaans het geval is. Daarbij ga ik af op de namen van John Cage en György Kurtàg, want die van Volker Staub, Linda Bouchard of Paul Chihara zeggen mij niets. * En in de Universitaire Filmclub vertoonde men “Der müde Tod” van Fritz Lang. (RDS in HLN van 18/1/1999)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (352)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (352)

25 jaar geleden ging in het NTG “Voorjaarsontwaken” van Frank Wedekind in première en dat ging zoals gewoonlijk gepaard met enkele evenementen. De première zelf werd gevolgd door een dubbeloptreden. In de inkomhall speelde de covergroep Flashback en in de foyer het jazzcombo Out of the Blue. ’s Anderendaags was er op de middag een optreden van Paul Couter (rechts op de foto) en ’s avonds bracht sopraan Judith Vindevogel een recital met fin de siècle-muziek. Tot slot was er op maandag de film “Wälsungenblut” van Rolf Thiele. * In zekere zin sloot ook het concert in de Vlaamse Opera aan bij de sfeer die door het NTG wordt opgeroepen, maar dat zal wel puur toeval zijn. Bariton Michael Kraus bracht immers met het opera-orkest, geleid door Bernhard Kontarsky, de “Frühe Lieder” van Mahler in een bewerking van Luciano Berio. De vierde symfonie van Bruckner sluit daar uitstekend bij aan. * Dat is natuurlijk allemaal “fin de siècle” van vorige eeuw. Wie het huidige fin de siècle wilde meemaken, kon dit in de Rode Pomp met het Spectra Ensemble of bij Logos met slagwerker Bassam Abdul-Salam. (RDS in HLN van 23/5/1998)