Op vrijdag 22 november 2019 werd het Jaarboek van het Gemeentemuseum van Temse voorgesteld in de feestzaal van het gemeentehuis (Markt). Het Jaarboek bevatte een uitgebreide historiek van Jongerengroep de Veldstraat , geïllustreerd met foto’s. Auteurs: Luc Boel en Ronny Wullaert.
Lees verder “Vijf jaar geleden: voorstelling historiek van Jongerengroep de Veldstraat”
Het begon met Eva is de titel van een Amerikaanse film waarin beschreven wordt hoe een meisje-uit-de-massa erin slaagt in de gunst te komen staan van haar idool en hoe ze langzamerhand de Vedette naar de achtergrond dringt en zelf in de spotlights treedt. Wat sympathiek begon, eindigt nogal navrant. Volgens ongeveer hetzelfde scenario verloopt de geschiedenis van de beste rockgroep die het Waasland ooit heeft gehad, nl. Papadock’s BRC, maar die paradoxaal genoeg nooit verder is geraakt — als groep — dan de Gentse Feesten. Behalve de drummer dan. Die is nu een internationale attractie. Als drummer? Neen: Als zanger misschien? Nauwelijks. Als « attractie »? Juist! Wat sympathiek begon, eindigt ook hier dus nogal navrant. Twee afleveringen van “Ken je ze nog, de mannen van Papadock’s?” of wat een succes-story had kunnen zijn…
Lees verder “45 jaar geleden: “Het begon met Roza””
Op 23 februari 1974 vond in de Veldstraat het eerste zogenaamd “overbruggingsconcert” plaats. Daarbij wilden wij de (toen nog zeer erg en misschien ook nu toch nog een beetje) gescheiden werelden van de “ernstige” en de “lichte” muziek bijeenbrengen.
Lees verder “Vijftig jaar geleden: eerste “overbruggingsconcert” in de Veldstraat”
25 jaar geleden kreeg u voor de laatste keer de kans om de premièrevoorstelling van “Vaders en zonen” door De Tijd te gaan bekijken in de Minard. De andere voorstellingen konden we deze week niet vermelden wegens het overweldigende aanbod. Maar dat had u al in het snotje. ★ Over « Snözje » gesproken, de Kakkewieten brachten eveneens die avond hun hilarische voorstelling in Vooruit. In sommige dialecten betekent “Kakkewiet” (of « kakkenest ») het troetelkind of de lieveling van de familie. En zo traden dit weekend wat mij betreft een aantal « kakkewieten » op. Hoboïst Piet van Bockstal b.v. (foto YouTube) speelde het hoboconcert van Richard Strauss in de Bijloke. ★ En Lucien Posman trad dan weliswaar zelf niet op, maar het zondagnamiddagconcert in de Akademie voor Taal- en Letterkunde was helemaal aan hem gewijd. ★ Violist Wim De Moor, een kakkewiet uit mijn jeugd, was van zijn kant te gast bij broer André Posman in de Rode Pomp. ★ En wat te zeggen van die andere violist, Guido Schiffer, kakkewiet bij uitstek, die maandagavond Trefpunt opvrolijkt? (HLN, 14/3/1998)
Wim De Moor concerteerde veertig jaar geleden niet alleen in zijn geboortestad Sint-Niklaas, ook in het prestigieuze Paleis voor Schone Kunsten te Brussel waar men hem kon gaan bewonderen in de reeks “first meeting”. Hij voerde er, bijgestaan door Guy Penson aan de piano, werk uit van Ysaye, Mozart en Vieuxternps.
Lees verder “Veertig jaar geleden: Wim De Moor in “First meeting””
dagelijks iets degelijks 