Dertig jaar geleden: Rosalind Sutherland in the Cardiff Singer of the World

Dertig jaar geleden: Rosalind Sutherland in the Cardiff Singer of the World

Rosalind Sutherland (geen familie van, want het is een 32-jarige Schotse sopraan) liet zich gebruiken om in The Cardiff Singer of the World 1995 haar stembanden te laten tonen terwijl ze zong. Dat was dan bij een zarzuela-aria van Obradors. Blijkbaar een travestie-aria of anders iets voor lesbiennes. De bijhorende beelden van haar strottenhoofd maakten er alvast porno van.

Lees verder “Dertig jaar geleden: Rosalind Sutherland in the Cardiff Singer of the World”

35 jaar geleden: les bij Dirk Mannekens

35 jaar geleden: les bij Dirk Mannekens

Enkele dagen geleden bracht ik in herinnering dat ik na mijn ontslag bij De Batselier dictie ben gaan volgen bij Griet Pauwels. Maar enkele dagen later liet ik me aan dezelfde academie van Gentbrugge (al lagen de leslokalen op de Rooigemlaan) ook inschrijven voor de cursus muziekgeschiedenis, gegeven door Dirk Mannekens. Ik deed dit voornamelijk omdat ik me wat recensies betreft vooral wilde gaan toeleggen op klassieke muziek, maar wat ik uiteindelijk het meeste heb geleerd bij Dirk – en ik ben hem daar nog altijd ontzettend dankbaar voor – dat is een kennismaking met de zogenaamde “historische uitvoeringspraktijk” (in die tijd sprak men nog eerder van de “authentieke” uitvoeringspraktijk). Daarnaast heb ik in zijn lessen ook een vriendin leren kennen met wie ik zo’n kleine tien jaar ben opgetrokken, maar dat is weer een gans ander verhaal…

Lees verder “35 jaar geleden: les bij Dirk Mannekens”

“De hedendaagse dirigent is vergelijkbaar met de manager in het moderne bedrijfsleven”

“De hedendaagse dirigent is vergelijkbaar met de manager in het moderne bedrijfsleven”

De Amerikaanse dirigent Leonard Slatkin viert vandaag zijn tachtigste verjaardag. Nog niet zo heel lang geleden heeft hij bij het BBC Symphony Orchestra ophef veroorzaakt door kritiek te leveren op musici die in zijn ogen te dik waren. Het bericht in “The Times” maakte meteen ook melding van “een niet nader genoemde dirigent” die de vrouwelijke orkestleden vroeg om zonder slipje te spelen, zogezegd omdat de aflijning daarvan onder hun kleed de aandacht zou afleiden. Men kan zich afvragen of dit allemaal behoort tot het domein van de dirigent. Wat is überhaupt de rol van een dirigent? Is hij een noodzakelijk kwaad? Een overbodige luxe? Of integendeel toch een onaantastbare halfgod? De laatste autoritaire dictator?

Lees verder ““De hedendaagse dirigent is vergelijkbaar met de manager in het moderne bedrijfsleven””

Roger Norrington wordt negentig…

Roger Norrington wordt negentig…

De BBC is voor mij nog steeds de zender bij uitstek. Neem nu “Maestro”, een programma helemaal in de lijn van “Strictly come dancing” of “Sterren op het ijs”, namelijk een tiental B.E.’s (Bekende Engelsen) die onder elkaar uitmaken wie het beste een mastodont als het BBC-orkest kan dirigeren. En dat in verschillende genres: symfonisch, filmmuziek, koormuziek, als begeleider van een zanger(es) of een instrumentale solist. Met telkens prachtige muziek, want men wilde het grote publiek uiteraard niet afschrikken met Bartok of Schönberg (al wil dat nu ook weer niet zeggen dat Stravinsky b.v. niet aan bod kon komen). De would-be dirigenten werden beoordeeld door een vakjury, alleen bij de uiteindelijke beslissing tussen de twee laatste kandidaten werden de gevreesde telefoonlijnen opengedraaid. En jawel hoor, de prachtige Gordie (een zwarte DJ, geloof ik) die steeds als eerste was bekroond door de jury moest het bij de vox populi afleggen tegen stand up comedian Sue Perkins. Het was dus zij die een speciale act mocht verzorgen op The Last Night of the Proms van 2008. Doorgaans werd de dirigeerstok die avond echter gehanteerd door Roger Norrington, die overigens de voorzitter van de vakjury was. Norrington dirigeerde veertig jaar eerder voor het eerst op de Proms, maar die avond maakte hij zijn debuut op de fameuze “last night”.

Lees verder “Roger Norrington wordt negentig…”

Mitsuko Uchida wordt 75…

Mitsuko Uchida wordt 75…

Ik heb het al eerder gezegd: ik gebruik verjaardagen als kapstok om artikeltjes op mijn blog aan op te hangen, onafgezien van het feit of ik de persoon in kwestie nu leuk vind of niet. Meestal schrijf ik zo’n inleiding als het politiek “foute” figuren betreft, maar in het geval van de klassieke pianiste Mitsuko Uchida gaat het over iets helemaal anders. Ik hou namelijk helemaal niet van haar manier van spelen. Dus om alle misverstanden te vermijden: ze verjaart vandaag, da’s waar, maar ik zal het zeker niet vieren!

Lees verder “Mitsuko Uchida wordt 75…”

Melvyn Tan wordt 65…

Melvyn Tan wordt 65…

Fortepianist Melvyn Tan werd in 1956 in Singapore geboren. Hij gaf als vijfjarige zijn eerste concert en op negenjarige leeftijd maakte hij zijn eerste plaat. Een Britse stewardess, Pat Wood, was hierdoor zo onder de indruk dat zij erin slaagde hem onder de aandacht te brengen van Yehudi Menuhin. Daarom studeerde hij vanaf zijn twaalfde aan diens school in Surrey (*), waar hij les kreeg van o.a. Vlada Perlemuter en Nadia Boulanger. Daarna specialiseerde hij zich aan het Royal College of Music in 17de en 18de eeuwse muziek, maar toen hij daar verplicht werd een tweede instrument te kiezen en hij op die manier het klavecimbel “ontdekte”, ontdekte hij tevens de voordelen van de authentieke interpretatie en gaf hij de moderne piano op.

Lees verder “Melvyn Tan wordt 65…”