Ed Vanderweyden schreef “Onpaardans” in een regie van Mark Willems en een decor van Peter Marichael met Sien Eggers (Linda) en Ronny Waterschoot (Frank). Ik zag het in het Gentse Tolhuis op 17/03/1993.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Onpaardans” (KVS)”
“La répétition ou l’amour puni” (1950) van Jean Anouilh (foto Studio Harcourt via Wikipedia) werd in het NTG gebracht in een vertaling en regie van Hugo Claus.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “De repetitie” (Jean Anouilh) in het NTG”
Ik verneem nu pas dat op 9 november 2020 de Amerikaanse auteur Israel Horovitz is gestorven. Van hem zag ik in november 1970 de rockmusical “Pil” in Arca, dat toen nog een keldertheater was in de Hoogpoort. Daarvan maakte ik destijds voor eigen gebruik de volgende bespreking. Vijftig jaar later schrik ik wel een beetje van mijn taalgebruik in die tijd, maar het geeft wel een goed beeld van hoe wij destijds opgevoed werden…
Lees verder “Israel Horovitz (1939-2020)”
Het is jammer dat het Gentse Tolhuis geen doek heeft, want anders zou bij het opgaan ervan zeker een spontaan applaus hebben weerklonken voor het prachtige scènebeeld (gerealiseerd door Steven Demedts). In de onafzienbare ruimte van het sportcomplex was een waar korenveld opgetrokken, met daarin een reusachtige tafel die het erf van boer Van Paemel moet voorstellen.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Het gezin Van Paemel” in het Tolhuis”
Het is vandaag al vijftig jaar geleden dat ik Luk De Bruyne (foto) aan het werk zag in “Ulysses”, samen met o.a. Anita Daldini, Mark Willems, Dirk De Batist, Bob De Moor en Reinhilde Decleir (jawel, de grootmoeder uit “Van vlees en bloed”!).
Lees verder “Vijftig jaar geleden: “Ulysses” in Arcatheater”
Het is vandaag 105 jaar geleden dat de Duitse neuropatholoog en psychiater Alois Alzheimer is overleden. Ik mag hem hier zeker niet vergeten te vermelden (daar is de eerste grap al!) want zijn naam gaat hier nogal vaak over de tong. De laatste keer zelfs tegenover mijn huisarts. Maar die vond dat er niks aan de hand was: “Iedereen vergeet wel al eens iets.” Daarom hou ik deze bijdrage in de luchtige sfeer, ook al betreft het hier een ernstige ziekte natuurlijk. Maar zelfs al zou mijn dokter ongelijk hebben, dan nog kunnen we er maar beter om lachen, zoals Beaumarchais placht te zeggen: “Je ris de peur d’être obligé d’en pleurer”. En daarom herdenk ik de dood van de eerbiedwaardige dokter met een recensie van het stuk “Tante Euthanasie gaat achteruit” van Kamagurka, waarin de dokter ook een rol mag vertolken…
Lees verder “Alois Alzheimer (1864-1915)”
Het is vandaag ook al vijftien jaar geleden dat de Oostenrijkse toneelauteur Wolfgang Bauer is overleden.
Lees verder “Wolfgang Bauer (1941-2005)”
Vandaag is het 620 jaar geleden dat Richard II is overleden. Hij stierf (wellicht door uithongering) in het kasteel Pontefract in York, waar hij was vastgezet door zijn neef Henry of Bolingbroke. Richard II is, net zoals Richard III, een typisch voorbeeld van geschiedenisvervalsing door Shakespeare. Maar hier is het dus juist omgekeerd: van Richard III maakte hij een monster, terwijl hij van Richard II totaal ongepast een halve heilige maakt. Richard II regeerde als een absolute heerser, zette het parlement buiten strijd en voerde een waar terreurbewind dat zich uitte in onderdrukking, doodvonnissen en zware belastingen. Geen wonder dus dat hij uiteindelijk aan de kant werd gezet en van kant gemaakt.
Lees verder “Richard II (1367-1400)”
45 jaar geleden was het NTG te gast in de stadsschouwburg van Sint-Niklaas met hun versie van “Le misanthrope” van Molière. Wij zijn daar destijds met de Broedersschool (waar ik toen les gaf) naartoe gegaan, maar ik herinner mij daar eerlijk gezegd helemaal niks meer van. Gelukkig heb ik nog een recensie gevonden in een oude Gazet van Antwerpen…
Lees verder “45 jaar geleden: “Le misanthrope” door het NTG”
dagelijks iets degelijks 