Dertig jaar geleden: “Zeven deuren” van Botho Strauss in Arca

Dertig jaar geleden: “Zeven deuren” van Botho Strauss in Arca

“Zeven deuren” (1987) van Botho Strauss (foto Oliver Mark via Wikipedia) werd in het Arcatheater opgevoerd in een regie van Sabine Reifer (regie-assistente bij “Der Rosenkavalier” in de Vlaamse Opera) en een decor van Marc Cnops. Met Gert Portael (interviewster, dochter, pasgehuwde), Johannes Pauwels (huurvoorzitter, autokoper, schoonzoon, zelfmoordenaar), Brit Alen (echtgenote, het ‘niets’, meisje), Bert van Tichelen (huurder, professor, gevangene, bode, broeder), Lies Martens (Colombine), Bob De Moor (kwiskandidaat, autokoper, parkeerwachter, broeder), Roos Dochy (ongehuwde vrouw) en Erik Van Herreweghe (regisseur, autoverkoper, lijfwacht, pasgehuwde, keizer Julianus).

Lees verder “Dertig jaar geleden: “Zeven deuren” van Botho Strauss in Arca”

35 jaar geleden: “Station Service” in het NTG

35 jaar geleden: “Station Service” in het NTG

In de r.v. nr 15 lieten wij Roger van Ransbeek zijn nieuwste stuk De Schuldvraag voorstellen, dat toen in première ging in de Antwerpse K.N.S. Troont daarin het hoofdpersonage met zijn (te ?) verregaande integriteit een beetje boven « de massa » uit als een « fool on the hill », dan laat Gildas Bourdet zijn stuk « Station Service » openen en besluiten door een « echte » fool.

Lees verder “35 jaar geleden: “Station Service” in het NTG”

35 jaar geleden: “De reisgids” van Botho Strauss in het NTG

35 jaar geleden: “De reisgids” van Botho Strauss in het NTG

Het NTG vindt blijkbaar dat je de mensen (en zeker de recensenten, de lastigsten onder alle mensen) niet zo maar op hun nieuwe (in 1986!) productie kunt loslaten. Om dus « De reisgids » van Botho Strauss in te leiden deed men een beroep op zo maar eventjes twee professoren. Deze heren moesten zich dan uiteraard waarmaken met diepgravende analyses van Strauss’ werk, met beschouwingen over de « communication breakdown », de tegenstelling eros-thanatos, rede-gevoel, man-vrouw enz. Eigenlijk niks nieuws dus, maar anderzijds zijn we de eersten om toe te geven dat er al sedert de oude Grieken nog weinig nieuws aan de essentiële thema’s van het theater kan worden toegevoegd.

Lees verder “35 jaar geleden: “De reisgids” van Botho Strauss in het NTG”

RAT zet tanden in bende van vier

RAT zet tanden in bende van vier

Het verdict is gevallen. De Raad van Advies voor Toneelkunst (RAT) heeft z’n jaarlijkse beoordeling bekend gemaakt aan cultuurminister Dewael en het nu is aan hem om daaruit de passende conclusies te trekken. Tot hiertoe werden deze adviezen principieel niet aan de pers medegedeeld, omdat — althans volgens voorzitter Hugo Meert — het al dan niet opvolgen van het advies door de minister dan een politieke interpretatie zou krijgen. Toch is een jonge en dynamische, maar (dus?) ook nogal impulsieve confrater van « De Gentenaar » achter een paar adviezen gekomen die hij dan ook publiek heeft gemaakt, maar waarbij hij zich helaas beperkt tot theaters die in het Gentse werkzaam zijn of er soms op bezoek komen. Daarbij is hij overigens De Vieze Gasten vergeten.

Lees verder “RAT zet tanden in bende van vier”

35 jaar geleden: het droge brood van Madame Warren

35 jaar geleden: het droge brood van Madame Warren

« Madame Warrens broodwinning » van Arthur Schnitzler, zo stond er oorspronkelijk op de programmabrochure van het NTG. Het moet natuurlijk George Bernard Shaw zijn, maar de vergissing is gemakkelijk te verklaren. Op zeer korte tijd programmeert het NTG immers twee werken van rond de eeuwwisseling. Twee thesisstukken die daarbij ook nog met seks te maken hebben en de dubbele censurering lag dan ook voor de hand. Het grote verschil is echter dat Schnitzlers « Rondedans » als een komedie met een dramatische ondertoon werd opgevat en dat dit bij « Madame Warren » net het omgekeerde is. Gevolg : was « Rondedans » verrukkelijk amusement, dan is het brood van Mevrouw Warren toch wel erg taai om te slikken.

Lees verder “35 jaar geleden: het droge brood van Madame Warren”