Tag: Howard Hawks

530 jaar geleden: “De enige goede indiaan is een dode indiaan”

530 jaar geleden: “De enige goede indiaan is een dode indiaan”

“Toen Columbus op 12 oktober 1492 voet aan wal zette in Amerika, woonden er 75 miljoen mensen, verspreid over het hele continent, en antropologen maken zich sterk dat er toen meer dan 2000 verschillende talen werden gesproken. Tegen het einde van de zeventiende eeuw, zo leren ons de jongste demografische studies, waren echter al meer dan vijftig miljoen Indianen het slachtoffer geworden van oorlogen, ziektes die ze nooit hadden gekend, slavernij en de genadeloze brutaliteit van de Europese kolonisten, die met hun vuurwapens op Amerika’s oorspronkelijke bewoners schoten als waren het konijnen. Ongetwijfeld de grootste holocaust uit de geschiedenis. In de twintigste eeuw werd die holocaust door Hollywood onbeschaamd voorgesteld als een heldhaftige en epische strijd van rechthartige, godvrezende blanken tegen barbaarse wilden. Stel je voor dat filmmakers de Jodenvervolging door de Nazi’s op die manier in beeld zouden hebben gebracht.”

Lees verder “530 jaar geleden: “De enige goede indiaan is een dode indiaan”” →

Cary Grant (1904-1986)

Cary Grant (1904-1986)

“Als hij ook kan praten, neem ik hem.” Wie anders dan Mae West zou dit hebben kunnen zeggen? Zelfs 35 jaar na de dood van Cary Grant is het nog altijd ondenkbaar dat een man zoiets over een vrouw zou zeggen en dat niet alleen omdat de feministen hem zouden lynchen. De man als seks-object. Het is – alle Chippendales ten spijt – nog altijd een beetje taboe. Maar in de film is het echter nooit anders geweest. De “hij” in kwestie was inderdaad Cary Grant en we waren zowaar in 1933!

Lees verder “Cary Grant (1904-1986)” →

1615 jaar geleden: afschaffing van de gladiatoren

1615 jaar geleden: afschaffing van de gladiatoren

Met de start van een nieuw jaar treden er altijd nieuwe verordeningen in werking. Ik heb zopas nog zo’n lijstje horen aflezen in het radiojournaal en 1615 jaar geleden was dit niet anders (*): toen besloot de Romeinse keizer Honorius dat het maar eens uit moest zijn met die spelletjes van de gladiatoren. Toevallig heb ik in het boek van Hans Vandeweghe “Wie gelooft die renners nog?” gelezen dat deze sjarels zich ook zwaar dopeerden en misschien was keizer Honorius voorstander van “propere” spelen of misschien was het gewoon een nogal laattijdige consequentie van één van zijn voorgangers, namelijk Constantijn die had beslist dat het christendom voortaan de staatsgodsdienst zou zijn. Gedurende bijna negentig jaar zouden de gladiatoren toch nog hun gang kunnen gaan, maar Honorius maakte daar dus op 1 januari 404 een einde aan. Op Wikipedia leer ik trouwens dat deze laatste veronderstelling de juiste is, maar de invoering van de maatregel kon niet echt op veel bijval rekenen. De monnik Telemachus die op deze eerste januari 404 een gladiatorengevecht wou verhinderen, werd door de massa aanwezigen gegrepen en aan stukken gereten.
Lees verder “1615 jaar geleden: afschaffing van de gladiatoren” →