Het honderdste nummer van het Tijdschrift voor Industriële Cultuur is vooral gewijd aan de tentoonstelling “Smakelijk ingeblikt” die in het MIAT (Minnemeers 9, Gent) nog loopt tot 6 januari. Maar toch is het vooral een klein berichtje in dat feestnummer dat wij willen aangrijpen om te melden dat de lidgelden van het VIAT (de Vrienden van het MIAT) zijn opgeslagen: voortaan betaalt een gewoon lid 25 euro, een steunend lid 30, een erelid 45, een buitenlands lid 30 en een duolid 35 euro. In ruil daarvoor krijgt u naast de vier jaarlijkse afleveringen van het verzorgd uitgegeven tijdschrift, ook gratis toegang tot het museum en een uitnodiging voor alle vernissages van de tijdelijke tentoonstellingen en voor de zogenaamde “zondagen van het industrieel verleden”. Maar goed, wat is nu eigenlijk dat korte bericht? Wel, bij de collectie van het MIAT blijkt zich ook een badpak te bevinden, dat ooit nog om het bevallige lijf van Ginger Rogers (remember haar prachtige dansfilms aan de zijde van Fred Astaire) heeft gezeten. De schrijver (schrijfster?) meldt weliswaar dat het voor die tijd erg “gewaagd” was en dat hij/zij het netjes heeft “geïnventariseerd en opgeborgen op een geheime plaats”, maar hoe dat badpak daar geraakt is, daar wordt met geen woord over gerept. Trouwens, waarom moet het zo nodig worden “opgeborgen op een geheime plaats”? Ik ken een heleboel Gentenaars (en wellicht zelfs liefhebbers van ver buiten Gent) die graag de verplaatsing naar het MIAT zouden maken om het kleinood even te gaan bekijken! Maar goed, in afwachting van het feit dat deze misstap wordt rechtgezet, kunt u zich hieronder reeds verkneukelen aan een geschiedenis van het badpak…