Els Olaerts wordt 65…

Els Olaerts wordt 65…

De Vlaamse actrice Els Olaerts viert vandaag haar 65ste verjaardag. Gewoonlijk maak ik dan altijd veel misbaar en nu zou dit ook weer het geval kunnen zijn, want ik zag Els voor het eerst aan het werk als “tienermeisje” bij het Speeltheater (“Hoogtevrees” in 1983). Uiteraard was ze op dat moment geen echte tiener meer (ze was al 26), maar met haar jeugdige uiterlijk vormde dit geen enkel probleem. Nu ik haar naam heb ingetikt in de zoekfunctie van mijn blog, zie ik dat ik haar reeds enkele jaren eerder aan het werk zag in Arena, meer bepaald in “Sun man“, maar als ik heel eerlijk moet zijn, herinner ik mij haar niet in die productie.

Lees verder “Els Olaerts wordt 65…”

Hebjetgezien? (168): “Loslopend wild”

Hebjetgezien? (168): “Loslopend wild”

Het kan me soms wel wat irriteren, het veelvuldig herhaalde deuntje ‘Funnel of love’ van Wanda Jackson dat de tune is die ‘Loslopend wild’ aankondigt en doorkruist. Maar dat is dan ook het enige negatieve dat ik over dit programma dat inmiddels zijn zesde seizoen op Eén begon wil zeggen. Ooit heette het voluit ‘Loslopend wild en gevogelte’ (in 3de en 4de seizoen), niet dat er toen meer gefladderd werd dan andere jaren. Succesvol, reeds vijf seizoenen met telkens negen afleveringen die steevast in de toptien der kijkcijfers belandden. 

Lees verder “Hebjetgezien? (168): “Loslopend wild””

Roger Vitrac (1899-1952)

Roger Vitrac (1899-1952)

Het zal morgen al zeventig jaar geleden zijn dat de Franse surrealistische toneelschrijver en dichter Roger Vitrac is gestorven (op bovenstaande foto tweede van rechts). Vitrac ontmoette omstreeks 1921 via deze groep André Breton en Louis Aragon in Café Certa, een café waar veel Dadaïstische activiteiten plaatsvonden totdat het de thuisbasis voor surrealistische kunstenaars werd. Nadat hij zich langzamerhand losgemaakt had van deze beweging stichtte hij samen met Antonin Artaud in 1926 het Théatre Alfred-Jarry. Hier voerden ze een aantal van zijn belangrijkste toneelstukken op, zoals De Geheimen van de Liefde (Les Mystères de l’amour, 1927) en Victor, of macht aan de kinderen (Victor ou les enfants au pouvoir, 1928), waarmee de toon werd gezet voor het absurd toneel twintig jaar vóór Eugène Ionesco. Ik heb beide stukken gezien. Voor het tweede met in de hoofdrol Raymond Van het Groenewoud kunt u hier terecht. Het tweede wordt hieronder gerecenseerd.

Lees verder “Roger Vitrac (1899-1952)”

25 jaar geleden: “Molly Sweeney” van Brian Friel in Arca

25 jaar geleden: “Molly Sweeney” van Brian Friel in Arca

Voor het seizoen 1995-96 werden bij Arca opnieuw twee vaste regisseurs aangetrokken: Bart Verschaeve van het Universitair Toneel en Hugo Van Laere van het Salon. Hun eerste productie “Molly Sweeney” van de Ier Brian Friel (°1929) werd echter negatief onthaald. Dit verhaal over de blinde Molly (Els Olaerts), die op aandringen van haar man (Frans Van der Aa) zich laat operereren door Dr.Rice (Hans Royaards), maar die eigenlijk ontgoocheld is over hetgeen ze ziet, werd als statisch verteltheater afgedaan. Friel is van oorsprong trouwens een luisterspelschrijver.

Ronny De Schepper

35 jaar geleden: het droge brood van Madame Warren

35 jaar geleden: het droge brood van Madame Warren

« Madame Warrens broodwinning » van Arthur Schnitzler, zo stond er oorspronkelijk op de programmabrochure van het NTG. Het moet natuurlijk George Bernard Shaw zijn, maar de vergissing is gemakkelijk te verklaren. Op zeer korte tijd programmeert het NTG immers twee werken van rond de eeuwwisseling. Twee thesisstukken die daarbij ook nog met seks te maken hebben en de dubbele censurering lag dan ook voor de hand. Het grote verschil is echter dat Schnitzlers « Rondedans » als een komedie met een dramatische ondertoon werd opgevat en dat dit bij « Madame Warren » net het omgekeerde is. Gevolg : was « Rondedans » verrukkelijk amusement, dan is het brood van Mevrouw Warren toch wel erg taai om te slikken.

Lees verder “35 jaar geleden: het droge brood van Madame Warren”

“Hoogtevrees”: laagten nog wegwerken

“Hoogtevrees”: laagten nog wegwerken

De derde tienerproductie (12-16 j.) van het Gentse Speeltheater wijkt enigszins af van de twee vorige (« Pas maar op » en « Soort zoekt soort »). Niet zozeer omdat er voor het eerst een andere cast is (want het blijft de verhouding tussen twee jongens-één meisje, maar omdat de realiteit hier wordt ingeruild door de fantasie.

Lees verder ““Hoogtevrees”: laagten nog wegwerken”