De geschiedenis van de Britse film

De eerste Britse speelfilm was (uiteraard zou ik bijna zeggen) “Oliver Twist” en werd gerealiseerd door Cecil Hepworth in december 1912 (*). Over de periode van de stille film in Groot-Brittannië weet ik niet veel en het is opvallend dat ook in de BBC-reeks over de geschiedenis van de Britse film deze nauwelijks aan bod komt. Alleen herinner ik me van de eerste aflevering dat de “leading man” in de romantische films van destijds Ivor Novello was en dat die eigenlijk homoseksueel was (iets wat dus vaker en op universeel vlak voorkwam: zie hiervoor mijn inleiding op “Verleidelijke Verleiders” op deze blog). Uiteraard kwam de man er niet voor uit, niet alleen om de begrijpelijke “financiële” redenen, maar ook omdat homoseksualiteit als zodanig strafbaar was tot in de jaren zestig!

Lees verder →

25 jaar geleden:”Broken glass” (Arthur Miller) in Arca

“Broken glass” (1994) zou het laatste stuk worden van Arthur Miller en geeft duidelijk aan hoezeer Millers stijl stilaan achterhaald is. Het psychologiseren pikt niemand meer en als het dan nog bovendien om het fascisme gaat, dan maakt het stuk toch wel een heel gedateerde indruk, althans toch in de regie van Christophe Ameye in het Arcatheater. Ameye werd aangetrokken naast Hugo Van Laere, nadat de tandem Verschaeve-Van Laere op de klippen was gelopen.

Lees verder →

Barry Norman (1933-2017)

Het is al vijf jaar geleden dat Barry Norman in zijn slaap is overleden. In de jaren tachtig keek ik ontzettend veel naar de BBC. En twee namen komen in dan boven drijven. Terry Wogan stierf niet zo lang geleden, maar toch heb ik toen geen in memoriam geschreven. Ik heb daar nog altijd spijt van. Daarom wil ik dezelfde fout niet begaan bij Barry Norman, die ik bovendien nog méér apprecieerde dan Terry.

Lees verder →