45 jaar geleden: een zeer spijtig “misverstand”…

45 jaar geleden: een zeer spijtig “misverstand”…

Vandaag is het al 45 jaar geleden dat de VMO-leden Clement Van Steen en Louis Willems op 30 april 1979 in Polen werden gearresteerd toen zij hulp verleenden aan D.D.R.-vluchtelingen. In de lokalen van de voormalige jeugdclub Broebelke vond naar aanleiding daarvan destijds een tentoonstelling plaats “omtrent de communistische landen”. Deze expo werd ingericht door VMO-Waasland. In een lezersbrief naar De Rode Vaan kon men lezen dat één en ander wel in een merkwaardig daglicht kwam te staan als men weet dat jeugdclub Broebelke haar onderkomen vond in de oude parochiekerk van Kristus-Koning. Pastoor Heymans was dan ook voorzitter van de Raad van Beheer. Het is deze zelfde eerwaarde heer die tijdens de geruchtmakende Boelstaking de zalen van het parochiaal centrum ter beschikking stelde van werkwillige bedienden. Toen de Kristenen voor het Socialisme hiertegen protesteerden via “Humo”, antwoordden enkele “sociale christenen” langs dezelfde weg dat dit een “zeer spijtig” misverstand was, omdat pastoor Heymans “misschien de meest sociaal voelende pastoor is van de hele omgeving”. Deze tentoonstelling maakt nu toch heel duidelijk hoe het “sociaal engagement” van pastoor Heymans dient te worden geïnterpreteerd en misschien zelfs uit welke hoek die “sociale christenen” eigenlijk wel komen…

Hoe zou het nog zijn met…? 43.het Brugse Marionettentheater

Hoe zou het nog zijn met…? 43.het Brugse Marionettentheater

Hoe zou het nog met het Brugse Marionettentheater zijn? Alleszins, toen ik op zoek ging naar een illustratie voor bij dit artikel, kon ik hen niet meer terugvinden op het internet, zodat ik mij met een foto van hun confraters uit Turijn moet tevreden stellen. Ondanks het feit dat ik hieronder een felle woordenstrijd uitvecht met de uitbaters uit de jaren tachtig, hoop ik oprecht dat mijn negatieve kritiek niet heeft bijgedragen tot het verdwijnen ervan…

Lees verder “Hoe zou het nog zijn met…? 43.het Brugse Marionettentheater”

Racisme en “culturele eigenheid”

Racisme en “culturele eigenheid”

« Met een stok in de hand kwam Amar de baan van Taroudant afgestapt. Hij wist niet waar dit domme avontuur op zou uitdraaien. Hij was eruit getrokken en zou proberen van z’n oom in Casablanca geld te lenen. Dan kon hij proberen op een lijnbus naar huis te geraken, naar Vilvoorde. Het laatste gesprek met vader had hem alles duidelijk gemaakt, althans dat dacht hij. Amar wilde niet weten van een huwelijk met Fatima en hij was Marokko beu, hij was de Marokkanen, hun eten, hun huizen en hun klimaat hartsgrondig beu. (….) Amar begreep wel dat hij bezig was een oude Marokkaanse traditie met de voeten te treden, maar hij had weinig met Marokkaanse tradities te maken. Hij had altijd in Vilvoorde gewoond en in feite voelde hij zich enkel Marokkaan omdat de anderen hem zo noemden. Hij wist niet zo goed wat hij was. In alle geval géén Belg, maar toch ook geen Marokkaan. Amar zat tussen twee stoelen ».

Lees verder “Racisme en “culturele eigenheid””

Veertig jaar geleden: al dan niet in het geweer?

Veertig jaar geleden: al dan niet in het geweer?

Veertig jaar geleden is door de “zaak” Wittevrongel en andere acties van gewetensgezwaarden de problematiek van hen die men vroeger verkeerdelijk « dienstweigeraars » noemde in het daglicht komen te staan. Op zichzelf al een voldoende reden voor een gesprek in De Rode Vaan, maar er is méér. Zo blijkt uit de reacties op voornoemde campagnes (b.v. lezersbrieven in kranten en weekbladen) dat de doorsnee-mens nog zeer onvolledig, zelfs verkeerd is ingelicht over wat dat nu precies inhoudt, militaire dienst weigeren. Een informatief luik moest het interview dus voorafgaan.

Lees verder “Veertig jaar geleden: al dan niet in het geweer?”

Vegetaal element

Vegetaal element

Zorgt de r.v. voor uitbreiding van de woordenschat van haar lezers ? Zo leerden we vorig week wat A.R.-mannetjes, crooners, releases, compilatie-albums en covers waren, nu is het de beurt aan de fibulae, de kourossen, de cistas, de kotylen en de gentillicische structuren. Ik zou graag de betrokken redacteur eens ontmoeten. Ik ben bereikbaar iedere weekdag van 22 u. tot 23 u. Ik ben herkenbaar aan een vegetaal element in mijn knoopsgat. (Ann Alfabeet – Zellik)

Lees verder “Vegetaal element”