Vandaag is het al vijftien jaar geleden dat de Luxemburgse pistier Lucien Gillen (vooral bekend onder de nogal lullig klinkende naam “Lull” Gillen) is overleden (foto’s de Wielersite).
Lees verder “Lucien Gillen (1928-2010)”
Roger Decock is vijf jaar geleden op 93-jarige leeftijd overleden. Decock won in 1952 de Ronde van Vlaanderen in hondse omstandigheden (foto Sporza).
Lees verder “Roger Decock (1927-2020)”
Hein van Breenen (Amsterdam, 12 juni 1929 – 8 maart 1990) was een Nederlands wielrenner. Hij was prof van 1952 tot en met 1961. Van 1952 tot en met 1958 reed hij voor de Locomotief-ploeg. Daarna reed hij nog een paar jaar rond met een persoonlijke sponsor. (Foto v.l.n.r. Hein van Breenen, Wim van Est en Henk Faanhof in 1954, Wikicommons)
Lees verder “Hein van Breenen (1929-1990) “
Aanstaande zondag 10 november wordt Jaap Kersten 90 jaar. Jaap is nog zeer vitaal. Hij is de op één na oudste Nederlandse Tour de France renner. Zijn vriend Piet Damen is een paar maanden ouder en daarmee de oudste nog in leven zijnde TdF coureur in Nederland. Onderstaand een artikel van Theo Buiting uit 2008, opgenomen in het jubileumboek van TWC Siebengewald. Ik denk dat het, met minimale aanpassing, nog voldoende beeld schetst van de (veelal ondergewaardeerde) carrière van Jaap. (Bovenstaande foto: Chaam 1956 Jaap glorieus winnaar bij de amateurs.)
Lees verder “Theo’s Buitelingen (67): Jaap Kersten, de trots van Siebengewald, 90 jaar jong”
Enorm droef nieuws uit Zürich, waar de wereldkampioenschappen wielrennen plaatsvinden. Juniore Muriel Furrer is gisteren overleden aan de gevolgen van haar zwaar hoofdletsel. De 18-jarige Zwitserse, die afkomstig is van Zürich, kwam donderdagochtend ten val op slechts enkele kilometers van haar ouderlijke woning tijdens de wegrit bij de meisjes junioren.
Lees verder “Muriel Furrer (2006-2024)”
Het is vandaag ook al dertig jaar geleden dat de Nederlandse wielrenner Wout Wagtmans is overleden.
Lees verder “Wout Wagtmans (1929-1994)”
Soms vallen puzzelstukjes zomaar in elkaar. Zoals Doctor Sigmund met zijn rake cartoon en Nando Boers met zijn boek “Het Plan” elkaar kruisen.
Lees verder “Theo’s Buitelingen (57): Dr.Sigmund & Mr.Zeeman”
De Benelux Tour (voorheen Eneco Tour en Binckbank Tour) is een wielerronde die sinds 2005 jaarlijks wordt verreden door België en Nederland. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI ProTour. Vanaf 2011 behoort hij tot de UCI World Tour. De Benelux Tour is ontstaan als opvolger van de Ronde van Nederland. De 1e editie van de Ronde van Nederland ging op 24 april 1948 van start in Amsterdam. De wielerwedstrijd over tien etappes eindigde weer in Amsterdam. De ronde werd op 2 mei gewonnen door de Luxemburger Jean Goldschmit (foto Nationaal Archief), maar die werd na protest van de BWB naar de tiende plaats verwezen en zo werd de eerste winnaar onze landgenoot Emiel Rogiers. Toen de UCI tot invoering van de UCI ProTour besloot, werd snel duidelijk dat een ronde die uitsluitend door Nederland zou voeren niet aan de ProTour zou kunnen worden toegevoegd, waardoor een Ronde van de Benelux werd voorgesteld. Tot op heden heeft de BinckBank Tour Luxemburg echter nooit aangedaan, al staat de etappekoers internationaal wel bekend als Tour of Benelux. Vanaf 2025 was er opnieuw een Ronde van Nederland, maar ik bleef het toch maar houden bij deze Benelux Tour, die ondertussen de Renewi Tour heette… (Wikipedia)
Lees verder “75 jaar geleden: Jean Goldschmit wint (even) de eerste Ronde van Nederland”
“Ik was een eigengereid manneke, hoor. Van de andere kant konden ze me ook wel enorm opnaaien. Zo had ik ingeschreven voor een koers in Dongen. Veel slechte weg; het deed wat Bels aan. Onze buurman zei: dae kende gij helemoal nie Cees. Zoiets moesten ze niet tegen mij zeggen. Ik ben van het hele spul weggereden. Met een halve ronde voorsprong kwam ik binnen. Van hetzelfde laken een pak in Geldrop, met die kasseienhelling. Halfkoers gaan lopen en alleen aangekomen. Een volle auto met premies, inclusief een complete fiets. Thuis gekomen meteen door naar die verrekte buurman om het hem onder zijn neus te wrijven”.
Lees verder “Theo’s Buitelingen (40): Cees Paymans (deel vier)”
Toch bleef er iets knagen in de jonge Cees. Ergens onder zijn hersenpan hoorde hij nog steeds die woorden van Jan Pijnenburg: “Paaijke as gij mì oew fietske deur di hoog bochte kent rije , krijde van mij unne gulde”. Een jaar of vijf zal hij toen geweest zijn, in 1935 of zo. Op zijn eerste fietske met vader meegekomen naar de TWEM. Makkelijk beloven van de Pijn. Die bochten van de TWEM waren akelig steil. Daar vielen geroutineerde coureurs soms nog uit.
Lees verder “Theo’s Buitelingen (38): Cees Paymans (deel twee)”
dagelijks iets degelijks 