Een musical gebaseerd op het dagboek van Anne Frank ? Voor sommigen een lugubere gedachte, de meerderheid dacht er echter anders over en zo kwam « Je Anne », van de musicalafdeling van het Ballet van Vlaanderen, nogmaals naar de Gentse opera, namelijk op vrijdag 27 en zaterdag 28 oktober 1995.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Anne Frank” komt terug naar Gent”
Kurt Magerman bij zijn winnende video.
Lees verder “25 jaar geleden: geflipte postbode schiet meteen de hoofdvogel af”
De Gentse actrice van half-Turkse afkomst, Kadèr Gürbüz, viert vandaag haar 55ste verjaardag…
Lees verder “Kadèr Gürbüz wordt 55…”
Nadat Bart Verschaeve verdwenen was uit Arca, begon ex-vriendje Hugo Van Laere aan een enorme reeks van flaters. Zo was er “Rijksdag”. “Rijksdag” heette oorspronkelijk “Rustdag” en is gebaseerd op de lectuur van allerlei teksten die met fascisme e.d. te maken hadden. Philippe Ceulemans maakte daarvan een theatertekst en Hugo Van Laere regisseerde o.a. Kadèr Gürbüz en Rafaël Troch in een fantasie waarin een aantal individuen worden uitverkoren om op één dag de wereldbevolking uit te dunnen. “Zij hanteren daarbij zowel linkse als rechtse argumenten,” zei Van Laere op de persconferentie en het was verontrustend dat ook Eddy Vereycken in De Standaard van 9/1/98 stelde: “Het komt er niet op aan langs welke kant je staat. Dat zal het publiek wel uitmaken. De schuld is van iedereen.” Uiteraard ontstaan er ook zowel relaties als conflicten binnen de groep zelf. Alles speelde zich af binnen de 24 uur, maar in Arca zelf was je er reeds op anderhalf uur vanaf. Gelukkig, zo bleek achteraf. En gelukkig dus ook dat ik het niet ben gaan bekijken.
Ronny De Schepper
In 1996 gaf het Arca-duo Bart Verschaeve-Hugo Van Laere nog de regie van “Doodgeestig” van Terry Johnson uit handen, en ook deze keer hebben ze voor “Hysteria” (1993), dat op 15/5/1997 in première ging, niet tot het einde toe doorgebeten. Bart gaf de regie uiteindelijk door aan “dramaturg” Hugo omdat Sigmund Freud hem uiteindelijk ook niet beter lag dan Benny Hill? Want net als in “Het bezoek” van Eric-Emmanuel Schmitt, dat op datzelfde moment ook door Vlaanderen toerde, wordt de grondlegger van de psychoanalyse hierin ten tonele gevoerd, alleen wordt hij hier niet geconfronteerd met God (zoals in “Het bezoek”) maar met Salvador Dali. Men kan zich afvragen wat het ergste is! Zeker als Salvador Dali wordt vertolkt door Peter Marichael in een Manuel-imitatie. Bert Van Tichelen gaf er als Freud alleszins de brui aan en werd vervangen door Erik Van Herreweghe.
Lees verder “25 jaar geleden: “Hysteria” (Terry Johnson) in Arca”
dagelijks iets degelijks 