Wenen heeft de reputatie de muziekstad bij uitstek te zijn. Als er dan een Weens gezelschap in een muziekarm landje als België gasteert — zoals dat met « Die lustige Witwe » in het kader van Europalia ’87 het geval was — stelt men daar niet alleen (te) hoge eisen aan de vertolkers, maar koestert men bovendien nog (te) hoge verwachtingen. Geen wonder dat het dan ook tegenvalt.
Lees verder “35 jaar geleden: great expectations”
Morgen wordt Koen Crucke zeventig jaar. Ik ken hem al van in de tijd van de Opera voor Vlaanderen, een ervaring die hij trouwens nooit echt te boven is gekomen, toen het volkse karakter van de O.V.V. moest plaatsmaken voor de elitaire Vlaamse Opera. (Die wél succesvol is geworden, ik weet niet of Koen dit kan toegeven, maar in zijn diepste binnenste moet hij dit toch wel beamen, denk ik.)
Lees verder “Koen Crucke wordt zeventig…”
Operettezangeres Jeannine Martony zou naar eigen zeggen vandaag 55 jaar geleden gedebuteerd zijn als Haiderle in Das Dreimäderlhaus van Heinrich Berté.
Lees verder “55 jaar geleden: debuut van Jeannine Martony”
Die lustige Witwe (De vrolijke weduwe) is de titel van een operette in drie bedrijven gecomponeerd door de Oostenrijks-Hongaarse componist Franz Lehár. Het libretto werd geschreven door de Oostenrijkse toneeldichters Victor Léon en Leo Stein, naar het blijspel L’attaché d’ambassade van Henri Meilhac. De plaats van handeling is Parijs rond 1900. Die lustige Witwe werd voor het eerst opgevoerd in het Theater an der Wien in Wenen op 30 december 1905. (Wikipedia)
Lees verder “115 jaar geleden: première van “Die Lustige Witwe””
dagelijks iets degelijks 