Tag: Eddy Verreycken

25 jaar geleden: cultuur in Gent (302)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (302)

Premières in een goedgevuld weekend, u weet het: daar komen we nog eens op terug. In de Minnemeers was er 25 jaar geleden Clockwork orange, waarvan we reeds de randactiviteiten signaleerden: de première-fuif in ’t Magazijn met Tom Van Landuyt & Cranky Box, acteur Eddy Vereycken ’s anderendaags te gast bij Freek in de foyer en een Beethoven-evenement door pianist Claude Coppens, ’s avonds om 20 uur, eveneens in de Minnemeers. ★ Maar evenzeer keken we uit naar « De Ronde van Vlaanderen » in Theater Krakeel. ★ We namen 25 jaar geleden ook afscheid van « Tartuffe » in het NTG, met om 18 uur een happening door jongeren van het Matutina College uit Lede en het Lyceum uit Gent: ooit al een rappende Tartuffe meegemaakt ? ★ En ’s anderendaags las Herman Brusselmans voor uit eigen werk in Vooruit. ★ Voor muziekliefhebbers was het evenement van het weekend wellicht wel het optreden van Fiorenza Cossotto (foto YouTube) in de Bijloke. Samen met Brigitte De Poorter, Roumen Doykov en het Brussels Festivalorkest bracht ze de grootste hits uit het opera-repertoire. (HLN, 7/3/1998)

35 jaar geleden: “King Lear” in het NTG

35 jaar geleden: “King Lear” in het NTG

Wanneer Lear, koning van Brittannië, op hoge leeftijd besluit zijn machtige rijk te verdelen onder zijn drie dochters, betekent dat het begin van een donkere en angstaanjagende tijd. Belust op macht vleien Goneril en Regan, de twee oudste dochters, hun vader met listige tongen. Maar Cordelia, tot dan toe de lieveling van haar vader, weigert hieraan mee te doen en tracht haar gevoelens oprecht uit te drukken. Dit bevalt Lear echter niet. Hij wordt kwaad, onterft Cordelia, verdeelt zijn rijk en beslist afwisselend bij zijn beide dochters te verblijven. Pas wanneer Cordelia, samen met de koning van Frankrijk het Kanaal is overgestoken, worden hem de ogen geopend. Nu zij de macht in handen hebben laten Regan en Goneril hun vader immers categoriek vallen. Razend en met nog slechts de nar als gezel, vlucht Lear naar de heide. Daar doet een onweer de waanzin die in hem sluimert losbarsten. Lear zint op wraak…

Lees verder “35 jaar geleden: “King Lear” in het NTG” →

En WIE had er mij aangeraden dit hondse baantje aan te nemen? (*)

En WIE had er mij aangeraden dit hondse baantje aan te nemen? (*)

Een « typisch » toneelweekend. Eerst in Malpertuis-Tielt « Zeepbellen blazen » (“The two-character play”) van Tennessee Williams, waarin we met een krankzinnig (geworden ?) broer en zus worden geconfronteerd, dan in Controverse-Gent « Te meiden » (“Les bonnes”) van Jean Genet, waarin twee meiden een moord op hun « madam » beramen, maar er niet toe komen en ze dus onder elkaar maar « spelen », met kwalijke gevolgen. Indien dit op zichzelf nog geen teken van krankzinnigheid zou zijn (krank betekent eigenlijk « ziek »), dan helpt regisseur Bert Van Tichelen alvast een handje door de drie rollen door mannen te laten vertolken. « Genet zou het liever zo gehad hebben », zegt hij. Nogal wiedes, er wordt anaal gecoïteerd, gemasturbeerd en afgezogen (of toch gedaan alsof) dat het een lieve lust is en Jean Genet is van dat soort vertier, vooral bij mannen dan, nooit erg vies geweest.

Lees verder “En WIE had er mij aangeraden dit hondse baantje aan te nemen? (*)” →