“Het eerste wat je moet weten, is dat ik een hoer ben.” Geef toe, als openingszin kan dat tellen. In het exemplaar van “Belle de Jour” dat ik in mijn bezit heb, heeft iemand op de eerste pagina geschreven: Joseph Kessel, 1966, maar dat is natuurlijk niet juist. Deze “Belle de Jour” werd oorspronkelijk anoniem uitgegeven en het is nu pas, na vele vervolgen en/of spin-offs dat ik op het internet leer dat de auteur zowaar een “doctor” is, namelijk Brooke Magnanti. Kortom, als we mogen geloven dat de boeken inderdaad op de realiteit teruggaan dan hebben we hier te maken met een Engelse versie van Catherine Millet.

Lees verder “Brooke Magnanti wordt vijftig…” →