Theo’s Buitelingen (66): Horion-Hozémont, hameau Les Cahottes

Theo’s Buitelingen (66): Horion-Hozémont, hameau Les Cahottes

“La Witteman” begenadigd columniste van De Volkskrant was in Luik en liep – “ontheemd als ze was” – pardoes tegen een Kruidvat filiaal aan. “Dat hadden we hem toch maar geflikt als nietig klein landje om een heuse Kruidvat te stichten in dat verre vreemde Luik” schreef ze argeloos. O jee toch, een faux pas van jewelste. De verontwaardigde brievenschrijvers buitelden over elkaar heen. Zelfs de Ombudsclown, het scherprechterlijke klaaginstituut van De Volkskrant, werd er met de haren bijgesleept. De hoofdredacteur was door een roedel factcheckers nog net niet van zijn bed gelicht. Reuring alom: Kruidvat is van de Chinezen!!! Niks Hollands glorie in den vreemde. Nou ja, denk ik dan, weer wat geleerd. Als ze complete westerse havens kopen, dan is zo’n NL-drogisterijtje maar klein bier voor Xi Jinping’s stoottroepen.

Lees verder “Theo’s Buitelingen (66): Horion-Hozémont, hameau Les Cahottes”

45 jaar geleden: Mario Beccia wint eerste rit van de Giro

45 jaar geleden: Mario Beccia wint eerste rit van de Giro

Het is vandaag 45 jaar geleden dat Mario Beccia (foto de Wielersite) de eerste rit van de Giro heeft gewonnen. Ik haal dit vooral aan omdat de Nederlandse schrijver A.F.Th.van der Heijden het erover heeft in deel twee van zijn romancyclus “De tandeloze tijd”, “Onder het plaveisel het moeras”.

Lees verder “45 jaar geleden: Mario Beccia wint eerste rit van de Giro”

“Onze oom” van Arnon Grunberg

“Onze oom” van Arnon Grunberg

De roman Onze Oom van Arnon Grunberg zag op 27 september 2008 het licht in België. “De toen 37-jarige schrijver koos voor het plaatsje Eupen voor de presentatie naar aanleiding van het ‘cordon sanitaire’ dat hij rond de Nederlandse literatuur had getrokken,” aldus Het Parool van een dag later. Meer uitleg volgde: “Grunberg liet in november weten zich uit het Nederlandse literaire leven terug te trekken na een relletje tijdens de uitreiking van de AKO Literatuurprijs. Collega-schrijver A.F.Th. van der Heijden weigerde toen in een ruimte met Grunberg te verkeren. ‘Vanaf nu zal ik over Nederlandse collega’s zwijgen en mij beperken tot een beleefde glimlach’, schreef hij in de Vlaamse krant De Morgen. ‘Nooit zal ik meer aanwezig zijn tijdens literaire activiteiten in Nederland.'”

Lees verder ““Onze oom” van Arnon Grunberg”

Theo’s Buitelingen (60): Hoge Pirelli’s en Liggende Achten

Theo’s Buitelingen (60): Hoge Pirelli’s en Liggende Achten

“Hoek Hobbemastraat-Stadhouderskade daar werd hij in de vroege ochtend van Eerste Pinksterdag op de fiets geschept door een auto.” Zo opent de rouwadvertentie in de Volkskrant van 29 mei 2010. Tonio van der Heijden is verongelukt. Eenentwintig jaar, geboren in 1988, het jaar dat een andere jonge Van der Heijden ook verongelukte. Was het een selffulfilling prophecy, een verzoeking der goden, wie zal het zeggen.

Lees verder “Theo’s Buitelingen (60): Hoge Pirelli’s en Liggende Achten”

Theo’s Buitelingen (59): “Zwaluwziek”

Theo’s Buitelingen (59): “Zwaluwziek”

Zwaluwziek als een wat cryptische titel. Het boek uiteindelijk maar eens gekocht. Voor 2 euro in de ramsj. Eerste en enige druk uit 2008. Met als subtitel “leven na een herseninfarct”. Auteur Anthony Mertens. Bij nadere beschouwing dezelfde Tonnie Mertens van drogisterij Mertens op de Eindhovense Hoogstraat. De zoon van Mientje van der Velden, mijn moeder had nog ooit bij haar als poetsvrouw gewerkt. Tonnie had later zijn voornaam aangepast aan zijn nieuwe grootstedelijke status.

Lees verder “Theo’s Buitelingen (59): “Zwaluwziek””