25 jaar geleden: cultuur in Gent (533)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (533)

25 jaar geleden wezen steeds meer liefhebbers van klassieke muziek mij erop dat er toen een overaanbod was van concerten in Gent. Het is waar, het moet heel frustrerend zijn als men bepaalde concerten moet laten schieten, omdat ze mekaar overlappen, omdat het anders te duur wordt of gewoon, omdat men te moe is. Inderdaad, van muziekliefhebbers wordt verwacht dat zij na de dagtaak naar huis spurten, vlug iets achter hun kiezen slaan en zich naar alweer een concert haasten. En dan spreek ik nog niet eens over mensen met kinderen! Maar telkens als ik beloof dan wat meer aandacht te besteden aan theater bijvoorbeeld, dan is er toch altijd weer een concert dat eruit springt. Zoals deze middag het lunchconcert met Jan Vermeulen aan de pianoforte (foto Luc de Smet via wikiportret.nl). * Maar goed, ik zwijg al: de theaterliefhebbers moeten maar eens aan bod komen. Er kan vanavond vooral wat afgelachen worden. Met W.A.C.K.O. in Vooruit, Luk Wyns in Arca of Pat Van Hemelrijck met zijn “Drie koningen in Patagonië” in de Kopergietery. Als uitzondering is er het aangrijpende “La strada” in het NTG. (RDS in HLN van 12/3/1999)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (523)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (523)

Eén van de meest opgemerkte optredens tijdens de happening van het Festival van Vlaanderen 25 jaar geleden was dat van de Nederlandse cellist Anner Bijlsma, de éminence grise van de historische uitvoeringspraktijk, voor de gelegenheid gekoppeld aan de vrij waanzinnige Ernst Reijseger (foto Nomo via Wikipedia). Om je een idee te geven: op een bepaald moment ging deze laatste, midden een sonate van Vivaldi, een “duel” aan met een biepende gsm in de zaal. Maar ook tijdens een eigen compositie maakte Reijseger indruk. Velen zullen dan ook blij zijn hem vanavond opnieuw aan te treffen, deze keer in de Domzaal van Vooruit, waar hij deel uitmaakt van het ensemble Ocre de Barbarie. De titel is een woordspeling op “orgue de barbarie”, wat draaiorgel betekent en dat maakt dan ook deel uit van de groep (bespeeld door bouwer Pierre Charial). Het project is een idee van de Zwitserse pianiste Sylvie Courvoisier en tubaspeler Michael Goddard maakt het ongebruikelijke kwartet compleet. * En in Arca is nog eens “De Parochiezaal” te gast, een reizend overzicht van onze toneelliteratuur. (RDS in HLN van 2/3/1999)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (519)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (519)

Wie graag (en rap) lacht kon 25 jaar geleden terecht in de Tinnen Pot voor “Vers Freud” van David Dermez of in het Burgcentrum voor “De smoeze karakteristieken van de pypapyrus” (sic). * Dit laatste is weer een productie van het studententheater Kajton, maar hun filmcollega’s blijven uiteraard niet achter: zij pakken in de namiddag uit met een symposium over de Vlaamse documentaire in de Academieraadzaal. Dit dan als opwarmertje voor het Viewpoint-festival in Studio Skoop. * Wie echter het meest verwend wordt dat zijn de muziekliefhebbers. En dat in zeer diverse genres. * In de Gele Zaal is de amper 24-jarige Portugese fado-zangeres Cristina Branco te gast (foto Astur1 via Wikipedia). * In de Rode Pomp speelt het duo Jenny Spanoghe (viool) en Daniel Blumenthal (piano) werk van zowel Beethoven als Marc Matthijs. * Wie echter voluit voor jazz opteert, die kiest voor Vooruit, waar Peter Vermeersch zijn nieuwe big band voorstelt: The Flat Earth Society. * En in Logos treedt de violiste Ann Vancoillie op samen met de ethnische muzikanten Jan Marmenout en Guido Martens. (RDS in HLN van 25/2/1999)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (517)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (517)

In Vooruit ging 25 jaar geleden “La Sortie” van Les Ballets C de la B in première. Deze choreografie van Hans van den Broeck kreeg een begeleidende tekst mee die ons niets wijzer maakt, een verschijnsel dat zich de laatste tijd meer en meer voordoet. * Die van “Berlin: die Symphonie der Grossstadt” is tenminste duidelijker. Zo weten we over de documentaire uit 1927 die in het Film-plateau is te zien, dat hij zal worden begeleid door het Symfonisch Orkest van de Gentse Universiteit. Toch heeft men ook hier één kleinigheid over het hoofd gezien: wélke muziek zal er worden gespeeld? * Misschien wel van Alban Berg, want het is exact in dat jaar dat deze componist in Berlijn een toneelversie van “Die Büchse der Pandora” van Frank Wedekind ziet, waardoor hij de inspiratie krijgt om het volgende jaar met een opera over hetzelfde gegeven te beginnen. Hij zal zijn “Lulu” echter nooit afwerken. De versie die we in de Vlaamse Opera te zien krijgen, werd voltooid door Friedrich Cerha. * En in Arca lijkt er ook maar geen einde te komen aan de opvoeringen van “La Musica II”. (RDS in HLN van 23/2/1999)