“Voor velen is kerstmis een periode vol verschrikkingen,” schrijft de Brit Steven Berkoff, adept van het théâtre de la cruauté van Antonin Artaud, zeer terecht. “Vooral voor introverten die, als de kaartjes geteld worden, overvallen worden door een overdreven gevoel van waardeloosheid.”
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Harry’s Christmas” (Steven Berkoff) in Arca”
Op 22 november 1980 opende de Zwarte Komedie het nieuwe theaterzaaltje De Leguit in Antwerpen met “Omdat mensen belangrijk zijn”, een stuk van Bert Verhoye over “een ambitieus en later verbitterd Edegems politicus”, gespeeld door Max Schnur. Naast twee muzikanten (Chris Dries en Carl van Camp) was er nog slechts één andere acteur (één actrice eigenlijk want het was Mia Grijp).
Lees verder “45 jaar geleden werd De Leguit geopend door de Zwarte Komedie”
Op 20 november 1985 kopte Georges Grün de Rode Duivels in een kouwelijke Rotterdamse Kuip naar het WK in Mexico. De Belgische kwalificatie hing op dat moment aan een zijden draadje. Oranje leidde in de terugmatch van het barrageduel immers met 2-0 na goals van Peter Houtman en Rob de Wit. De Duivels hadden de heenmatch met 1-0 gewonnen en moesten dus scoren om Mexico te halen. Vijf minuten voor affluiten bezorgde de mee opgerukte Georges Grün de Belgische fans een delirium. Het ontlokte de legendarische tv-commentator Rik De Saedeleer de woorden “Daar is ‘m! Daar is ‘m! Ik weet zelfs niet wie het is, maar we zijn alweer op weg naar Mexico! Het is Georges Grün!” Ikzelf zat die avond in het Gentse Arcatheater, waar regisseur Pol Dehert helemaal niet kon scoren met zijn versie van “Het huis van Bernarda Alba”…
Lees verder “Veertig jaar geleden: Georges Grün scoort, Pol Dehert niet”
Daan Van den Durpel: “De hardste les in het leven is dagelijks in de spiegel kijken. Maar ik heb daar geen moeite mee: ik ben blij dat ik al zo oud geworden ben.” (Foto Johan Martens)
Lees verder “25 jaar geleden: de lieveling van het Gentse publiek is terug”
Oscar voor Marilou Mermans? (foto YouTube)
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (862)”
Hollywood heeft de onhebbelijke gewoonte om oscars uit te delen aan acteurs die gehandicapten uitbeelden: Daniel Day-Lewis in “My left foot”, Tom Cruise in “Born on the 4th of July”, Dustin Hoffman in “Rain man”. Het lijkt wel of Marilou Mermans (foto Paul Van Welden via Wikipedia) in het Arcatheater denkt dat er ook een oscar op het spel staat. Met een toewijding een betere zaak waardig, heeft ze zich op de rol van een dementerende moeder gestort in “Eclips”, een stuk van de Amerikaanse Joyce Carol Oates. Als het van mij afhangt, is er echter geen oscar weggelegd voor Marilou. Haar prestatie doet ons immers denken aan wat Barry Norman ooit zei over Sharon Stone: “Het is niet dat ze niet kan acteren, hoor! Nee, dat is precies wat je haar heel de tijd ziet doen: acteren.”
Lees verder “25 jaar geleden: oscar voor Marilou Mermans?”
Marilou Mermans als vrijgevochten carrièrevrouw… (foto Paul Van Welden – wikiportret.nl)
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (860)”
Op 9 november 2020 is de Amerikaanse auteur Israel Horovitz gestorven. Van hem zag ik in november 1970 de rockmusical “Pil” in Arca, dat toen nog een keldertheater was in de Hoogpoort. Daarvan maakte ik destijds voor eigen gebruik de volgende bespreking. Vijftig jaar later schrik ik wel een beetje van mijn taalgebruik in die tijd, maar het geeft wel een goed beeld van hoe wij destijds opgevoed werden…
Lees verder “Israel Horovitz (1939-2020)”
Boks & Seks in Tinnenpot (foto YouTube)
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (857)”
“A cock and bull story” van twee Engelse acteurs, Richard Crowe en Richard Zadjilic, werd voor het Arcatheater door Laurens De Vos vertaald als simpelweg “Boks”. Het werd geregisseerd door de Zuid-Afrikaan Marthinus Basson, die we reeds kenden van “The Fall of the House of Usher” van twee jaar eerder, en in het West-Vlaams gespeeld door Wennie De Ruyck en Walter De Groote.
Lees verder “35 jaar geleden: “A cock and bull story” in Arca”
dagelijks iets degelijks 