Een jaar geleden schreven we reeds met veel lof over het tienerstuk « Pas maar op… of anders » dat Luk De Koninck, Jakob Beks en Brie Leloup onder de leiding van André Vermaerke (Speeltheater) hadden opgezet. Voor de nieuwste productie, « Soort zoekt soort », vinden we dezelfde namen terug, alleen is er als actrice nog Arlette Weygers bijgekomen. En dat was ook wel noodzakelijk, want deze keer wordt er geen « rechtlijnig » stuk opgezet, maar een in elkaar grijpen van verschillende taferelen die alle iets met vakantie en paarvorming (soort zoekt soort, weetjewel) te maken hebben. Vierentwintig personages passeren de revue en het is voor de acteurs dan ook « travakken » geblazen…
Deze structurele vooruitgang vinden we het meest positieve aspect t.o.v. « Pas maar op… » Inderdaad, tienerproblemen anno 1982 blijken niet zo heel veel te verschillen van die anno 1967, zoals dit oudje hier kan getuigen, en naar we aannemen zal er in 1997 nog niks wezenlijks veranderd zijn, als er dan überhaupt nog tieners bestáán… Met andere woorden het is een theatrale uitdaging om dezelfde problematiek steeds in een nieuw kleedje op scène te brengen. En, eerlijk gezegd, zonder ons sarcastisch te zitten verkneukelen, we vragen ons af hoeveel variaties op dit thema Vermaerke en c° nog in petto hebben. Tarara !
Want er zijn toch ook reeds een paar opmerkingen te maken. Zo heeft men de neiging de « typetjes » een beetje te sterk in de verf te zetten. Luk De Koninck in zijn Italiaanse kelnerrol b.v. en Jakob Beks als idem dito spulletjesverkoper. Anderzijds zijn deze twee heren wel flexibeler om hun verschillende personages gestalte te geven dan de twee meisjes. Bij hen hadden we meer dan eens moeite om de figuren uit elkaar te houden (wie is dat nu weer ? ah ja, die met de short en dus niet die met de minirok…).
Alle vier verdienen ze echter lof als ze echte « tieners » uitbeelden, als dus het identificatieproces bij het publiek maximaal is. En dat was ook te horen aan de reacties in de zaal. Tijdens het stuk, maar ook erná (er werd bijna om bisnummers geroepen zoals bij een popconcert). Theatrale hoogstandjes worden natuurlijk ook in dat perspectief geapprecieerd (de « message in a bottle » van Jakob aan Luk b.v.), zodat een toch wel aangrijpende scène als die tussen de twee oudjes (Jakob en Arlette) een beetje de mist ingaat.
Buiten de titelsong is alle eigen muziek (van Johan van den Eede) eruitgegooid (er zitten, net als in « Pas maar op… » wel veel bekende hits in om de aanspreekbaarheid te vergroten) en dat zal wellicht niet op de laatste plaats te maken hebben met het feit dat de vier acteurs blijkbaar geen nachtegalengeluid voortbrengen. Toch willen we van deze gelegenheid gebruik maken om de aandacht te trekken op het uitstekende singeltje « Iedereen doet wat hij moet » dat Luk De Koninck met enkele anderen (onder de benaming « De Waterlanders ») heeft gemaakt. Het is een vertaling van « Chacun fait ce qui lui plaît » van Chagrin d’Amour door Raymond van het Groenewoud, in een productie van Jean Blaute (die ook de B-kant volspeelt). Het promotiefilmpje met naast Luk verder nog Hilde Van Mieghem (de « playmate » van theater Arena) en Firmin Michiels en Mich Verbelen (samen ooit nog bij Pendulum) is van de allerbeste kwaliteit en toont nog eens ten overvloede dat een man als De Koninck voor het filmvak in de wieg is gelegd. Wie geeft hem eindelijk eens die rol waar we allen op zitten te wachten ?
Referenties
Het Speeltheater, Gordunakaai 30, 9000 Gent, 091/21.53.82
De Waterlanders, Iedereen doet wat hij moet, distributie Phonogram
Ronny De Schepper, Van de goede soort, De Rode Vaan nr.25 van 1982
dagelijks iets degelijks 