Tag: tom van landuyt

25 jaar geleden: cultuur in Gent (544)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (544)

Als je de opvoering van “La Strada” in het NTG vergelijkt met de originele film van Federico Fellini, dan valt het verdict nog negatiever uit. En niet zozeer omwille van het feit dat sommige elementen nu eenmaal niet kunnen worden overgenomen, maar vooral op het vlak van de uitdieping van de karakters. En zoals het bij “Clockwork orange” duidelijk was dat Tom van Landuyt nu eenmaal geen Malcolm McDowell is, moeten hier Elise Bundervoet en Marc Peeters het afleggen tegen Giulietta Masina en Anthony Quinn. Dat is op zich geen schande. Frank Vandenbroucke moest ook Pantani laten gaan op de Cipressa en uiteindelijk won Tchmile toch nog. Alleen kan men zich afvragen wat het nut is van dit “naspelen” van films. Gelukkig is het volgende stuk in die reeks (“Dangerous Liaisons”) eigenlijk in oorsprong een echt theaterstuk en kunnen de acteurs van het NTG misschien toch succesvol in het krijtperk treden tegen Glenn Close, John Malkovich en Michelle Pfeiffer. Al zou ikzelf huiveren, alleen al bij het zien van deze namen. (RDS in HLN van 25/3/1999)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (367)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (367)

Even een plechtig moment (kuch): hierbij willen wij de groepen Polyfoon Labyrint en Kadeleis van harte feliciteren. Waarom? Zij zijn de enigen die 25 jaar geleden de concurrentie met de voetbalinterland Belgie-Nederland durfden aangaan. Niet toevallig wellicht brengen beide groepen hedendaagse muziek en zijn zij dus gewend aan een zaalbezetting, die ongeveer even groot is als die van een voetbalplein (de spelers die er op staan bedoelen wij, niet de mensen er rond). Voor de moedigen: Polyfoon Labyrint is te horen in de Tinnen Pot, Groupe Kadeleis in de Rode Pomp. ★ Het theater daarentegen heeft sowieso gekapituleerd: zowel Vooruit, NTG als Nieuwpoort brachten de voetbalmatch op groot scherm. Nieuwpoort beloofde wel enige animatie errond, terwijl het NTG nadien in Minnemeers een spetterende afscheidsfuif met het orkest van Tom Van Landuyt (foto YouTube) aankondigde. ★ Voor de Pleinconcerten op zondagochtend zou ik eigenlijk geen publiciteit meer mogen maken, daar ze overvol zitten, maar aangezien deze keer Paul Klinck en Filip Martens optraden… (RDS in HLN, 13/6/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (326)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (326)

De situatie van vandaag was 25 jaar geleden precies identiek aan die van gisteren. Opnieuw is er het bekende aanbod van theaterstukken en daarbij één concert. Een lunchconcert deze keer, want het is vrijdag en de Vlaamse Opera laat (terecht) de paasvakantie aan zich voorbijgaan. Meer zelfs: het werd een leerlingenconcert. Geen vakantie dus voor tenor Bart De Kegel en sopraan Karen Lemaire, beiden studenten van één van onze beste zangeressen, Lucienne Van Deyck. Begeleid door Urbain Boodts aan de piano brachten zij duetten en liederen van Haydn, Schubert, Brahms, Wolf en Schumann. * Samen met Lucienne mocht Greta De Reyghere destijds de begrafenis van koning Boudewijn opluisteren. Van Greta was toen een nieuwe CD verschenen. Samen met Marianne Vliegen, Reginaldo Pinheiro en Stefan Geyer brengt zij, onder leiding van Patrick Peire, cantates van Telemann. * Zoals gezegd gaat ondertussen Tom van Landuyt nog altijd tekeer als Alex in “Clockwork orange” in de Minnemeers. Hij gaat zo op in zijn gevechtsscènes dat hij naar verluidt de bijnaam “Alex de Tijger” heeft gekregen! (RDS in HLN van 10/4/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (322)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (322)

Vraag iemand nooit: “Mag ik je glottis eens zien?” De glottis is immers de spleet tussen de stembanden. Zelfs een tandarts kan eventueel wel zien wat je gisteren hebt gegeten, maar niet je glottis! Kortom, de glottis zou een sluimerend bestaan in ons lichaam leiden, ware er niet de glottisslag die een slagschaduw werpt over het leven van alle studenten Germaanse Filologie. De glottisslag is de klank vóór het plotselinge begin van een initiële klinker en om de een of andere reden vinden proffen taalkunde dat héél belangrijk. Stel je voor wat er van mij zou geworden zijn als ik niet had geweten wat de glottisslag was? Zou ik dan wel dit rubriekje mogen volschrijven? * Al dergelijke belangrijke levensvragen stelt zich ook de Cie. de Koe in “De Slag van Glottis”, een absurd-komisch stuk dat 25 jaar geleden te zien was in Vooruit. * Zou Maria Callas geweten hebben wat een glottisslag is? Hààr kunnen we het niet meer vragen, maar wel aan Chris Lomme in het NTG. * En Tom van Landuyt deelt nog altijd glottisslagen uit in “Clockwork orange” in de Minnemeers. (RDS in HLN van 6/4/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (302)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (302)

Premières in een goedgevuld weekend, u weet het: daar komen we nog eens op terug. In de Minnemeers was er 25 jaar geleden Clockwork orange, waarvan we reeds de randactiviteiten signaleerden: de première-fuif in ’t Magazijn met Tom Van Landuyt & Cranky Box, acteur Eddy Vereycken ’s anderendaags te gast bij Freek in de foyer en een Beethoven-evenement door pianist Claude Coppens, ’s avonds om 20 uur, eveneens in de Minnemeers. ★ Maar evenzeer keken we uit naar « De Ronde van Vlaanderen » in Theater Krakeel. ★ We namen 25 jaar geleden ook afscheid van « Tartuffe » in het NTG, met om 18 uur een happening door jongeren van het Matutina College uit Lede en het Lyceum uit Gent: ooit al een rappende Tartuffe meegemaakt ? ★ En ’s anderendaags las Herman Brusselmans voor uit eigen werk in Vooruit. ★ Voor muziekliefhebbers was het evenement van het weekend wellicht wel het optreden van Fiorenza Cossotto (foto YouTube) in de Bijloke. Samen met Brigitte De Poorter, Roumen Doykov en het Brussels Festivalorkest bracht ze de grootste hits uit het opera-repertoire. (HLN, 7/3/1998)

Tien jaar geleden: “Crème de la crème” verliest 175.000 kijkers

Tien jaar geleden: “Crème de la crème” verliest 175.000 kijkers

Na de eerste aflevering wreef Tom Van Landuyt zich in de handen omdat “Crème de la crème” op VTM met zoveel kijkers was van start gegaan. En tegelijk gaf hij natuurlijk ook weer de beroepscritici een veeg uit de pan die de serie met het grootste scepticisme hadden ontvangen. Maar Van Landuyt kraaide te vroeg victorie. De eerste keer speelt de factor “nieuwsgierigheid” uiteraard nog volop mee, het is op de kijkcijfers van de tweede (en volgende) aflevering(en) dat een serie dient te worden beoordeeld. En wat die vermaledijde beroepscritici hadden voorspeld kwam ook uit: meteen haakten al 175.000 kijkers af.

Lees verder “Tien jaar geleden: “Crème de la crème” verliest 175.000 kijkers” →