55 jaar geleden: Otis Redding neemt “Dock of the bay” op

55 jaar geleden: Otis Redding neemt “Dock of the bay” op

Vandaag is het precies 55 jaar geleden dat (Sittin’ on) The Dock of the Bay werd opgenomen door Otis Redding, begeleid door Booker T. & the M.G.’s. Drie dagen later zou Otis omkomen in een vliegtuigcrash. De single werd op 8 januari 1968 uitgebracht en zou zijn enige nummer één-hit worden.

Lees verder “55 jaar geleden: Otis Redding neemt “Dock of the bay” op”

Donald “Duck” Dunn (1941-2012)

Donald “Duck” Dunn (1941-2012)

Tien jaar geleden stierf in Tokio de bassist Donald “Duck” Dunn, die op bijna alle legendarische soulplaten van het Stax-label uit de jaren zestig is te horen. Dunn was op tournee met zijn levenslange vriend gitarist Steve Cropper en de Australische soulzanger Guy Sebastian. Hij stierf op 70-jarige leeftijd aan een hartaanval tijdens zijn slaap. Aangezien Donald Dunn vaak met een pijp in de mond speelde, kan men stellen dat hij hier definitief de pijp aan Maarten gaf. Veel te jong allicht, maar toch een gedroomde dood voor een muzikant.

Lees verder “Donald “Duck” Dunn (1941-2012)”

Harold Melvin (1939-1997)

Harold Melvin (1939-1997)

Vandaag is het precies 25 jaar geleden dat de Amerikaanse soulzanger Harold Melvin is gestorven. Tien jaar geleden begaf het populaire quizprogramma van de BBC, “The Weakest Link”, zich op glad ijs. Anne Robinson stelde namelijk de vraag wie de leadzanger was van The Blue Notes, toen die een hit hadden met “If you don’t know me by now”. Zoals gewoonlijk bij een dergelijke vraag hoorde de kandidaat het in Keulen donderen, maar volgens Anne Robinson was het antwoord “Harold Melvin” en dat is hoegenaamd niet juist! (Als je wil weten wie het dan wél is, zal je het artikel dat volgt moeten lezen, vrees ik.)

Lees verder “Harold Melvin (1939-1997)”

De mooiste stemmen in de blanke rock (*)

De mooiste stemmen in de blanke rock (*)

In de tiende aflevering van “The Fabulous Sounds of the Sixties” kon je van de hand van Hans Ket een uitstekende bijdrage lezen over één van de vele Engelse jongens die het in de jaren ’60 op de bluestour gingen proberen, nog voor daar (via de doorbraak van CREAM en FLEETWOOD MAC) grof geld mee te verdienen viel. Wat deze jongen bovendien onderscheidde van zijn collega’s was een stem als een drilboor, zodat zelfs MICK JAGGER moest toegeven dat zijn eigen vocale aspiraties dat niveau niet konden halen. Waarom Mick dan wél zo’n groot succes is geworden en CHRIS FARLOWE (want je had al geraden dat het over hem ging) niet, ligt vooral aan het feit dat Mick zo’n podiumbeest is, terwijl de niet zo gepolijste Chris er nogal geremd en houterig bij loopt.

Lees verder “De mooiste stemmen in de blanke rock (*)”

Booker T.Jones wordt 75…

Booker T.Jones wordt 75…

Enkele jaren geleden overleed Keith Emerson. Ik zei toen dat hij in de jaren zestig mijn favoriete orgelist was, maar ik voegde er meteen aan toe dat dit veel, zo niet àlles, te maken had met zijn spectaculaire manier van optreden. Vandaag wordt Booker T Jones 75 jaar en hij is in alles de tegenpool van Emerson, maar misschien precies dààrom is hij nu mijn favoriete orgelist als ik op de jaren zestig terugkijk (en vooral als ik ernaar luister)…
Lees verder “Booker T.Jones wordt 75…”