Tag: Mong Rosseel

Dertig jaar geleden: “Heilige koeien” van Oliver Czeslik

Dertig jaar geleden: “Heilige koeien” van Oliver Czeslik

Oliver Czeslik schreef “Heilige koeien”, althans onder die titel werd het opgevoerd door Arca in een regie van Sabine Reifer. Met Bert van Tichelen als Karl Klementi, een soort van linkse Jambers, die de vermetele moed heeft opgevat een “inside” reportage te maken over neo-nazi’s. Erik Burke is Gero von Wilfenstein, de leider van de neo-nazi’s, die hem ontmaskert en aan een dagenlange marteling onderwerpt met het vooruitzicht hem op de verjaardag van Hitler in Dresden te “offeren”. Tenslotte is er Ann Saelens als Ulrike, een sexy bedoelde maar eerder volslanke “collega” van Klementi, van de schrijvende pers weliswaar, die reeds enige tijd in het milieu is geïnfiltreerd. Als Ulrike wordt ontmaskerd, schijnt ze zich om haar vel te redden te “bekeren”. Ook Klementi komt op het einde tot het “inzicht” dat de neo-nazi net zo goed zijn “zoon” kan zijn. Een merkwaardig slot voor een voor de rest ook al totaal mislukte voorstelling, waarin plat realisme voor mislukt “théâtre de la cruauté” moet doorgaan.

Lees verder “Dertig jaar geleden: “Heilige koeien” van Oliver Czeslik” →

25 jaar geleden: “Bob en George”

25 jaar geleden: “Bob en George”

Op 23 oktober 1998 namen Kamagurka en Herr Seele op Canvas de gedaanten van “Bob & George” aan en vierde de absurde humor weer hoogtij (foto YouTube). Onmiddellijk werden er vergelijkingen gemaakt met de “Raf & Ronny Show”, die door de absurde tweeling met afschuw van de hand werden gewezen. Raf en Ronny zelf (alias Stany Crets en Peter Van den Begin, nu eerder bekend van de televisieserie “Oud België”) wilden op hun beurt dan weer niks te maken hebben met illustere voorgangers als the two Ronnies (Ronnie Corbett & Ronnie Barker), maar waren (net als Mong Rosseel) vol lof over Gaston & Leo, die ze in “Sketch à gogo” overigens briljant parodieerden. Zodat we ons de vraag kunnen stellen: is er eigenlijk wel een fundamenteel verschil?

Lees verder “25 jaar geleden: “Bob en George”” →

Dertig jaar geleden: “Drek” van Robert Schneider

Dertig jaar geleden: “Drek” van Robert Schneider

Alweer een verloren avond in het theater, dat was mijn gevoel bij “Drek” van Robert Schneider, opgevoerd in Arca in een regie en decor van Chris Vanneste (die zijn burgerdienst doet bij Arca als… technieker). Jo De Meyere heeft zelf deze tekst gekozen om daarmee heel duidelijk stelling te nemen tegen het opkomende fascisme. Heel lovenswaardig dus maar dit stuk blijft niet enkel in de goede bedoelingen steken, het heeft misschien zelfs het omgekeerde effect! De Meyere speelt hierin een gastarbeider die zichzelf “Sad” noemt als afkorting van “Saddam”. Op het einde zal blijken dat hij helemaal niet zo heet, maar dat het enkel uitgevonden is om de woordspeling “Ik heet Sad, dat betekent droevig in het Engels, maar ik ben helemaal niet droevig” tot in den treure te gebruiken.

Lees verder “Dertig jaar geleden: “Drek” van Robert Schneider” →

25 jaar geleden: cultuur in Gent (296)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (296)

De Vieze Gasten zijn voor de meesten nog altijd synoniem voor de politieke grappen en grollen van Vuile Mong Rosseel. Daar kon 25 jaar geleden verandering in komen. Het was weliswaar niet de eerste keer dat andere mensen onder de vlag van de Vieze Gasten een stuk opvoeren dat nogal wat in stijl verschilt met wat Mong doet, maar tot dan toe waren deze producties vrij onopgemerkt voorbijgegaan. Het stuk van vanavond zal dat zeker niet doen. In het “Dossier Ronald Akkerman” speelt Steph Baeyens immers een overleden aids-patiënt die na zijn dood een bezoek brengt aan de verpleegster die hem in zijn terminale fase heeft verzorgd (gespeeld door Lisette Mertens). Dit stuk, dat tot en met woensdag loopt in de Backstage, wil duidelijk stelling nemen in de discussie over euthanasie die op dit moment in het politieke halfrond wordt gevoerd en zal dus niemand onberoerd laten. ★ Ook in Vooruit wordt vanavond en morgen een politiek stuk gebracht. Antigone speelt immers «Wolokolamsker Chaussee» van de DDR-auteur Heiner Müller (foto Hubert Link via Wikipedia): “een requiem voor de socialistische droom“. (HLN, 27/2/1998)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (222)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (222)

Genieten. Daar hebben wij het hier in het westen moeilijk mee. Onze christelijke traditie ongetwijfeld. « Ge zijt hier niet om u te amuseren » als levensvisie. En merkwaardig genoeg heeft ook de linkerzijde dit motto overgenomen. Daarom is het een verademing te zien dat het Vermeylenfonds dit juk tracht af te gooien door in de Bank Brussel Lambert op de Kouter een fototentoonstelling te organiseren die het genot in al zijn facetten tot onderwerp heeft. Om 20 uur vertellen Mong Rosseel, Luk De Bruyker, Jacques Vandersichel en Yvette Lauwaert bij de opening waarvan zij zoal genieten. Moderator is levensgenieter Fred Braeckman * Zelf geniet ik graag van ballerina’s. Met ernaar te kijken, bedoel ik. En al heeft Dawn Fay het Ballet van Vlaanderen verlaten, dan zal Aysem Sunal (foto) dat vanavond in de opera toch wel goedmaken. Want zij is een sprankelende Julia in « Romeo en Julia » van Prokofiev * De laatste tijd kan men ook opnieuw van hedendaagse muziek « genieten ». De Russische school in de Gele Zaal bijvoorbeeld. Vanavond speelt Oxalys daar werk van Alexander Wustin. (HLN, 13/11/1997)

Lees verder “25 jaar geleden: Cultuur in Gent (222)” →