Vandaag is het dertig jaar geleden dat in Milaan-Turijn Marco Pantani in botsing komt met een auto die daar niets te zoeken had; het werd bijna het voortijdige einde van zijn carrière…
Lees verder “Dertig jaar geleden: Marco Pantani botst tegen auto…”
Vandaag is het ook 25 jaar geleden dat Lance Armstrong Marco Pantani de ritzege op de Ventoux gunde (waarvan hij later spijt zou hebben)…
Lees verder “25 jaar geleden: Lance Armstrong gunt Marco Pantani de ritzege op de Ventoux”
Vandaag is het precies 25 jaar geleden dat Lance Armstrong zijn eerste Tour won (foto YouTube). Later zouden er nog zes volgen, zoals iedereen wel weet, en nog later zouden ze hem alle zeven afgenomen worden omwille van georganiseerd dopinggebruik.
Lees verder “25 jaar geleden: Lance Armstrong wint zijn eerste Tour”
Met vijf overwinningen in bergritten had Marco Pantani (foto YouTube) de Giro zo goed als op zak, als hij de ochtend van de voorlaatste dag uit koers werd genomen met een hematocriet van 51,9. Het zal het begin van zijn neergang worden…
Op 7 augustus 1908 werd in de Gazzetta dello Sport de eerste Ronde van Italië aangekondigd. In navolging van een autorace door heel Italië, die werd georganiseerd door concurrent Corriere della Sera (maar ook geïnspireerd door twee uitgaven van de Ronde van Sicilië die eraan voorafging), presenteerde de krant in zeven grote kolommen de Italiaanse tegenhanger van de Tour de France. De eerste etappe van de Giro startte op 13 mei 1909 in Milaan en eindigde daar ook op 30 mei. In die eerste editie werd 2448 kilometer overbrugd, die verdeeld waren over acht etappes. De Italiaan Luigi Ganna werd met 25 punten de winnaar van het evenement, want de einduitslag werd bepaald door de plaatsen in de rituitslagen samen te tellen. Sindsdien wordt de Giro door de op roze papier gedrukte krant georganiseerd. Om die reden draagt de leider in het algemeen klassement een roze koerstrui. (Wikipedia)
Lees verder “115 jaar geleden: Luigi Ganna wint de eerste Ronde van Italië”
Als je de opvoering van “La Strada” in het NTG vergelijkt met de originele film van Federico Fellini, dan valt het verdict nog negatiever uit. En niet zozeer omwille van het feit dat sommige elementen nu eenmaal niet kunnen worden overgenomen, maar vooral op het vlak van de uitdieping van de karakters. En zoals het bij “Clockwork orange” duidelijk was dat Tom van Landuyt nu eenmaal geen Malcolm McDowell is, moeten hier Elise Bundervoet en Marc Peeters het afleggen tegen Giulietta Masina en Anthony Quinn. Dat is op zich geen schande. Frank Vandenbroucke moest ook Pantani laten gaan op de Cipressa en uiteindelijk won Tchmile toch nog. Alleen kan men zich afvragen wat het nut is van dit “naspelen” van films. Gelukkig is het volgende stuk in die reeks (“Dangerous Liaisons”) eigenlijk in oorsprong een echt theaterstuk en kunnen de acteurs van het NTG misschien toch succesvol in het krijtperk treden tegen Glenn Close, John Malkovich en Michelle Pfeiffer. Al zou ikzelf huiveren, alleen al bij het zien van deze namen. (RDS in HLN van 25/3/1999)
Het is al twintig jaar geleden dat de Italiaanse wielrenner Marco Pantani dood werd aangetroffen in zijn hotelkamer in Rimini, nadat hij niet was komen opdagen bij het diner. Verschillende media speculeerden over zelfdoding middels verdovende middelen. Na autopsie bleek een hartstilstand de doodsoorzaak. Latere persberichten gaven, volgens het persagentschap Ansa, een overdosis cocaïne als doodsoorzaak. Op 2 augustus 2014 meldde de krant Gazzetta dello Sport dat het onderzoek naar de dood van Pantani heropend werd. In 2015 kwamen de onderzoeksresultaten van toxicoloog Franco Tagliaro naar buiten. De Italiaanse professor kwam tot de conclusie dat hij is gestorven aan een cocktail van cocaïne en antidepressiva. Maar voor wie toch in een “conspiracy theory” wil geloven: op 14 maart 2016 werd in een nieuw onderzoek beweerd dat Pantani de Giro van 1999 niet mocht winnen, omdat de camorra te veel gokgeld zou verliezen. Hierop werden zijn bloedstalen vervalst volgens het onderzoek en verdween hij dus op de laatste dag uit de Giro.
Lees verder “Marco Pantani (1970-2004)”
Het is al twintig jaar geleden dat de Spaanse wielrenner José Maria Jiménez Sastre in duistere omstandigheden om het leven is gekomen.
Lees verder “José Maria Jiménez Sastre (1971-2003)”
In Frankrijk werd vijftien jaar geleden een nieuwe wet gestemd, waarbij dopingbezit bestraft wordt met vijf jaar gevangenisstraf (en 75.000 euro boete, maar daarover ga ik me niet druk maken). Komaan zeg, hebben ze in Frankrijk dan zoveel plaats in hun gevangenissen? Kunnen we een aantal gasten uit onze overvolle gevangenissen dan daar niet dumpen?
Lees verder “Vijftien jaar geleden: dopingbezitters in de cel”
Het is vandaag al 25 jaar geleden dat Jan Ullrich als eerste (en tot nu toe) enige Duitser de Tour heeft gewonnen. Tweede werd Richard Virenque, die tevens de bolletjestrui in de wacht sleepte, en derde Marco Pantani. Ullrichs ploegmaat Erik Zabel veroverde de groene trui.
Lees verder “25 jaar geleden: Jan Ullrich wint als eerste en (tot nu toe) enige Duitser de Tour”
dagelijks iets degelijks 