Russell Braun is een Canadese bariton die de Papageno-aria uit “Die Zauberflöte” zong in The Cardiff Singer of the World 1993. Hij speelde zelf de panfluit, maar het wilde niet zo best lukken. Hij liet zich er echter niet door uit zijn lood slaan. Verder: Waldesgesprach van Schumann en Avant de quitter ces lieux uit Faust, waaruit bleek dat hij nogal een hoge bariton is, maar daardoor is hij juist minder in de diepte.
Lees verder “Russell Braun wordt zestig…”
« Hoe zet ik verveling op het toneel, zonder zelf vervelend te zijn ? » Dat was het probleem waarmee de Franse existentialist Georges Michel zichzelf geconfronteerd zag toen hij in zijn « Een plaatsje onder de zon » de lusteloosheid van de doorsnee mens, het onbenullige van het aardse bestaan wilde tot uiting brengen via de vakantie aan zee van een arbeidersgezinnetje.
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Zonnig maar met plaatselijk buien””
Eind jaren zeventig slaakte het theaterwezen in Vlaanderen een noodkreet : het uitblijven van de broodnodige subsidies wurgde het bijna. Minister Rika De Backer legde het er zo op aan dat de banken zich kunnen verrijken, terwijl arbeidsplaatsen dreigen verloren te gaan. Over dit alles had ik in De Rode Vaan een gesprek met Daan Bauwens.
Lees verder “45 jaar geleden: omdat toelagen belangrijk zijn”
Veertig jaar geleden ben ik Jan Matterne gaan interviewen. Die was op dat moment vooral bekend als auteur van de televisieserie “De Collega’s”. Het was voor ons jaarlijks boekennummer ter gelegenheid van de Boekenbeurs en de (nogal flauwe) titel was dan ook gekozen in functie van onze voorpagina in kleur.
Lees verder “Veertig jaar geleden: “Een boek, ook voor uw collega’s””
Het is al vijftien jaar geleden dat Manu Verreth is overleden. Bij het grote publiek is hij vooral bekend als Jomme Dockx en als presentator van de hilarische “Pak de Poen”-show, maar ik heb hem in de jaren tachtig leren kennen als directeur van het Mechels Miniatuur Theater, waar ik gedurende een hele tijd toch kind aan huis was. Akkoord, ik had er meer contact met zijn tweelingbroer René, met Nora Tilley, Tessie Moerenhout, Tuur De Weert, Jaak Van Assche of zelfs Jacques Vermeire, maar toch bewaar ik een goede herinnering aan de man.
Lees verder “Manu Verreth (1940-2009)”
Het is reeds vijftien jaar geleden dat Jan Matterne op 86-jarige leeftijd is overleden. Matterne is vooral bekend als auteur van “De Collega’s” en het was dan ook in die hoedanigheid dat ik hem in oktober 1984 ben gaan interviewen. Het was voor ons jaarlijks boekennummer ter gelegenheid van de Boekenbeurs en de (nogal flauwe) titel was dan ook gekozen in functie van onze voorpagina in kleur.
Lees verder “Jan Matterne (1922-2009)”
De meeste mensen zullen wel weten dat de gebroeders Verreth eveneens op 29 februari verjaren. Aan Manu heb ik al een bijdrage gewijd t.g.v. zijn overlijden, maar het wordt stilaan ook wel eens tijd om aandacht te besteden aan René, die toch samen met zijn tweelingbroer lange tijd de drijvende kracht is geweest achter het Mechels Miniatuur Theater.
Lees verder “René Verreth wordt 84…”
Van de Amerikaan Richard Nash (1913-2000) hadden wij reeds zijn meest bekende stuk gezien, « De regenmaker », maar dat was misschien beter niet zo geweest, want op die manier werden een aantal verwachtingen die wij koesterden i.v.m. « Echo’s » opgevoerd door het Mechels Miniatuurtheater, niet ingelost.
Lees verder “Veertig jaar geleden: « Echo’s »? Niet gehoord!”
« Groenten uit Balen », « Tien jaar later », « Au bouillon belge », ja zelfs « Mazelen » dat door sommige confraters als « Bazelen » werd betiteld, we hebben het allemaal niet alleen gepruimd, maar zelfs goed gepruimd. En dan hebben we nog niet eens onze « Brief aan Walter » in herinnering gebracht, brief die we auteur Walter Van den Broeck openlijk in dit blad schreven om hem te feliciteren voor z’n « Brief aan Boudewijn ». Kortom, onze verwachtingen voor « De rekening van het kind », tien jaar later, d.i. tien jaar na de creatie, door het Mechels Miniatuur Theater gebracht in een regie van Jaak Van Assche (van wie we onlangs ten tweeden male het schitterende « Rita op school » nog eens gingen bekijken) stonden hoog gespannen. De afgang was des te dramatischer.
Lees verder “Veertig jaar geleden: Broeck af”
Pak de poen, de show van 1 miljoen was een groots opgezet spelprogramma op de Belgische openbare televisiezender BRT, thans VRT, in samenwerking met de Nationale Loterij. Het programma kwam voor het eerst op televisie op 8 april 1987 en werd tijdens de eerste aflevering gepresenteerd door Manu en René Verreth. Het werd rechtstreeks uitgezonden vanuit het Amerikaans Theater.
Lees verder “35 jaar geleden: de fameuze “Pak de Poen Show””
dagelijks iets degelijks 