Tag: Georg Büchner

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (109)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (109)

Vanavond zijn twee theaterlegendes en twee legendes in spe te gast in Gent. * Yvonne Delcour is een naam als een klok in het volkstheater. Zij spreekt om 21 uur in het Koetshuis (Hoogpoort) over de geschiedenis van de Minard. Uiteraard doorspekt met eigen anekdoten. * In Vooruit speelt het gezelschap De Tijd « Woyzeck » van Georg Büchner, een legende uit een heel ander soort theater. * Is het niet het meest gespeelde stuk (dat zal wel « Boeing Boeing » of zoiets zijn, zeker ?), dan is het toch het meest « geïnterpreteerde » stuk. De reden hiervoor is dat Büchner vier onvoltooide versies naliet, zodat de regisseur hiermee zeer creatief kan ontspringen. Bij De Tijd is dat Lucas Vandervost en diens zienswijze is doorgaans erg interessant om kennis mee te maken. * In de Kopergietery tenslotte speelt Tom Van Bauwel « De schipbreukeling » van Benno Barnard. Zowel de acteur als de schrijver zijn nog te jong om van een « legende » te spreken, maar als beiden verder gaan op deze weg zou deze omschrijving hen uiteindelijk wel eens kunnen ten deel vallen. (HLN, 16/5/1997)

Georg Büchner (1813-1837)

Georg Büchner (1813-1837)

Morgen zal het al 185 jaar geleden zijn dat de Duitse schrijver Georg Büchner is gestorven op amper 23-jarige leeftijd. Hij is vooral gekend met toneelstukken als “Woyzeck” en “Danton’s Tod”, die ook hier in Gent meermaals werden opgevoerd. Hieronder vindt u een bespreking van “Woyzeck” in Arca en hier kunt u klikken voor “Danton’s dood” in het NTG.

Lees verder “Georg Büchner (1813-1837)” →

65 jaar geleden: creatie van “De geliefden”

65 jaar geleden: creatie van “De geliefden”

Op 24 september 1955 wordt van Hugo Claus de eenakter “De geliefden” (met als ondertitel: “of enkele begrippen over een zekere critiek in de lage landen of hoe men criticus wordt, is en blijft of melk en bloed in de vlaamse pers”), gecreëerd in het Gentse Arcatheater in een regie van Dré Poppe. Op de foto ziet men v.l.n.r. Jef van Loo, Luce Premer, Walter Eysselinck en Herman Bollaert.

Lothar Warneke (1936-2005)

Lothar Warneke (1936-2005)

Vandaag is het ook al vijftien jaar geleden dat de Oost-Duitse filmregisseur Lothar Warneke is overleden (foto Daniel Repkow voor het Filmmuseum van Potsdam). In 1989 was hij te gast op het Filmfestival hier in Gent en de organisatoren waren blijkbaar wat blij dat ik me althans voor één dag over hem wou ontfermen. Ik was toen net weg bij De Rode Vaan en een maand later zou de Muur vallen. Het spreekt dus vanzelf dat we heel wat te vertellen hadden tegen elkaar, ook al had ik (helaas, moet ik er wel aan toevoegen) nooit een film van de man gezien.

Lees verder “Lothar Warneke (1936-2005)” →

Georges Danton (1759-1794)

Georges Danton (1759-1794)

« Voor het laatst vernam men Dantons geweldige stem, toen hij de voorspelling uitstiet: ‘Men offert ons op aan de eerzucht van enige laffe rovers, maar zij zullen niet lang de vruchten hunner misdadige overwinning genieten. Ik trek Robespierre mede… Robespierre volgt mij!’
Deze voorspelling zou bewaarheid worden.
De Dantonisten werden de 5e april 1794 naar het schavot gevoerd. Zij stierven moedig en Danton eiste van de beul, dat hij zijn hoofd aan het volk zou vertonen, wat ook geschiedde (*). Zo eindigde Danton, wiens stormachtige werkkracht eens Frankrijk voor de aanval van het buitenland en de reactie van het binnenland gered had, zijn leven. Hij was een man der wilde, woeste opwellingen, maar niet iemand van stelselmatige barbaarsheid. » (De Fransche Revolutie aan het volk verhaald door Wilhelm Blos, 1889).
Robespierre, die twee maand later door dezelfde guillotine zou onthoofd worden, had verklaard : « De volksregering berust in vredestijd op deugd, in tijden van revolutie op deugd en terreur: omdat de deugd anders machteloos is… »
Lees verder “Georges Danton (1759-1794)” →