Vandaag is het al dertig jaar geleden dat de Gentse actrice Carmen Jonckheere is overleden.
Lees verder “Carmen Jonckheere (1953-1992)”Tag: Carmen Jonckheere
55 jaar geleden: de kiemen voor Theater Arena
Om de oprichting van Theater Arena toe te lichten, moeten we eerst en vooral ons wenden naar… het NTG! En met name naar de première op 20 mei 1967 van ‘De Vertraagde Film’ van Herman Teirlinck. Bij het groeten stapt regisseur Frans Roggen waardig en theatraal naar voren, om een breed saluut te brengen naar de zijloge côté jardin waar normaal directeur Poppe had moeten zitten. Die loge was echter leeg. Eén seconde verbazing, waarna het publiek de geste meteen door heeft. Onder het applaus breekt een tumult uit van Poppe-fans die op de houten vloer stampen en minutenlang scanderen: “Poppe-Poppe-Poppe!”
Lees verder “55 jaar geleden: de kiemen voor Theater Arena”Roger Vitrac (1899-1952)
Het zal morgen al zeventig jaar geleden zijn dat de Franse surrealistische toneelschrijver en dichter Roger Vitrac is gestorven (op bovenstaande foto tweede van rechts). Vitrac ontmoette omstreeks 1921 via deze groep André Breton en Louis Aragon in Café Certa, een café waar veel Dadaïstische activiteiten plaatsvonden totdat het de thuisbasis voor surrealistische kunstenaars werd. Nadat hij zich langzamerhand losgemaakt had van deze beweging stichtte hij samen met Antonin Artaud in 1926 het Théatre Alfred-Jarry. Hier voerden ze een aantal van zijn belangrijkste toneelstukken op, zoals De Geheimen van de Liefde (Les Mystères de l’amour, 1927) en Victor, of macht aan de kinderen (Victor ou les enfants au pouvoir, 1928), waarmee de toon werd gezet voor het absurd toneel twintig jaar vóór Eugène Ionesco. Ik heb beide stukken gezien. Voor het tweede met in de hoofdrol Raymond Van het Groenewoud kunt u hier terecht. Het tweede wordt hieronder gerecenseerd.
Lees verder “Roger Vitrac (1899-1952)”35 jaar geleden: een Don Juan die luiers wast
Zouden deze moderne Jeannen (*) in de « Don Juan », zoals Molière hem in 1665 zag, hun witte raaf kunnen herkennen ? Allicht zal hij geen luiers wassen, maar zijn vrijgevochten geest zal hen zeker aanspreken. Want dát is de kern van Molières stuk dat dezer dagen in het Gentse Arcatheater opnieuw het levenslicht ziet. Don Juan, de lady-killer, is daarvan maar een zeer oppervlakkige veralgemening. De lichtgelovigheid en de lichtvoetigheid, enfin als het maar licht is, van de vrouwen waarmee hij in aanraking komt (behalve dan Donna Elvira) vrágen er trouwens bijna om. Dat zal bij onze geëmancipeerde Jeannen wel wat anders zijn en we wedden dat Don Juan daar niet rouwig zou om zijn.
Lees verder “35 jaar geleden: een Don Juan die luiers wast”Charles Bukowski (1920-1994)
Het is vandaag precies 100 jaar geleden dat de Amerikaanse schrijver Charles Bukowski (foto IMDb) werd geboren. In 1988 schreef ik over hem in De Rode Vaan n.a.v. de voorstelling « Iedereen is een vieze ouwe man » van Theater Poëzien.
Lees verder “Charles Bukowski (1920-1994)”Dertig jaar geleden: “Emilia Galotti” van Gotthold Ephraim Lessing
Op 17 maart 1990 was er in Arca “Emilia Galotti” van Gotthold Ephraim Lessing. Van Marc Cnops had ik al mooiere aankledingen gezien, net als spectaculairder regies van Gilis en Verbist.
Lees verder “Dertig jaar geleden: “Emilia Galotti” van Gotthold Ephraim Lessing”35 jaar geleden: zes personages vinden twee regisseurs
Vandaag is het 35 jaar geleden dat ik in Arca naar de première van « Zes personages op zoek naar een auteur » (1921) van Luigi Pirandello (1867-1936) ging kijken.
Lees verder “35 jaar geleden: zes personages vinden twee regisseurs”
35 jaar geleden: “Starkadd” in Arca
Tot 5 februari 1984 kon men in de Gentse Sint-Pietersabdij de tentoonstelling « Belle époque in Vlaanderen » gaan bewonderen, een tentoonstelling die vooral was opgezet rond het toenmalige tijdschrift « Van Nu en Straks ». Dit geesteskind van August Vermeylen, Emmanuel De Bom, Cyriel Buysse en Prosper Van Langendonck heeft, zoals u zich misschien nog wel van de schoolbanken herinnert, voor een omwenteling gezorgd. Zoals alle revolutionaire tijdschriften kent deze publicatie haar ups and downs. Nadat ze een eerste keer op de fles zijn gegaan, haakt Buysse af en wordt Alfred Hegenscheidt door Vermeylen binnengehaald om de zaak een beetje rendabel te maken. Hij wordt dan ook terecht met « menonkel » aangesproken. Helaas moet Hegenscheidt al vlug verstek laten gaan, geveld door een TBC-aanval moet hij uitwijken naar Davos. Daar schrijft hij « Starkadd », een lyrisch drama over een stoere knaap (een Noorse skald) die een hele corrupte Deense hofhouding ter hulp komt. Een mens vraagt zich af waar Hegenscheidt wel zijn inspiratie mag hebben gehaald… Nou goed, genoeg gelachen om ’s mans gezondheid, krakende wagens lopen het langst, hij stierf pas « onlangs » (1964), net een beetje te vroeg om met paard en kar door de gemeente te worden gevoerd voor zijn honderdste verjaardag.
Lees verder “35 jaar geleden: “Starkadd” in Arca”