Het Brits kampioenschap wielrennen op de weg wordt verreden sedert 21 juni 1959. De eerste winnaar was Ron Coe (midden op bovenstaande foto, links Harry Reynolds, rechts Sid Wilson).
Lees verder “65 jaar geleden: Ron Coe eerste Britse kampioen”
Ik heb het hier al een paar keer gehad over de merkwaardige belangstelling van Britse popvedetten voor het wielrennen (en niet van de minste: denk maar aan Eric Clapton en/of Bryan Ferry!), maar eergisteren had men het in “Leve de Ronde” over iemand die ik tot nu toe over het hoofd had gezien: Paul Weller. Op hun beurt zijn zij dan weer vergeten te vermelden dat ook het omgekeerde soms het geval is. Met name Bradley Wiggins is een grote fan van Paul Weller! (RDS)
Lees verder “Paul Weller”
De ervaren Maurice Garin domineerde de eerste Tour de France. Hij won met twee uur en 49 minuten voorsprong op de twintigjarige Lucien Pothier. Tot op de dag van vandaag staat dat record nog altijd op zijn naam. Nimmer zou er met zo’n groot verschil gewonnen worden.
Lees verder “120 jaar geleden: Maurice Garin wint de eerste Ronde van Frankrijk”
Mark Cavendish (foto Axel VH) kwam op zo’n 60 kilometer van de finish in Limoges zwaar ten val, waarbij hij zijn sleutelbeen brak. De 34-voudige ritwinnaar in de Tour had reeds aangekondigd eind dit jaar te zullen stoppen, maar de vraag is of deze beslissing nu niet zal worden vervroegd. Alleszins gaat hij zeker niet hersteld zijn voor het superwereldkampioenschap in Glasgow eraan komt (een week na de Tour)…
Lees verder “Mark Cavendish valt in de Tour…”
Ik keek met belangstelling uit naar de resultaten van Bradley Wiggins, nu hij zich na zijn wielercarrière is gaan toeleggen op het roeien. Ik zie nu dat hij op 10 december 2017 heeft deelgenomen aan de Britse kampioenschappen indoor. Door een inschattingsfout werd hij pas 21ste. Verslag in Cycling Weekly:
Sinds 1994 wordt er ook een apart wereldkampioenschap individueel tijdrijden georganiseerd (winnaar Chris Boardman). Dit was eigenlijk ter vervanging van de omstreden ploegentijdrit over 100km, al vond die dat jaar nog wel plaats (het was in Agrigento en de Italiaanse ploeg mocht met een zege deze wedstrijd afsluiten). Daarvóór gold de Grote Prijs der Naties, betwist in Frankrijk, als het officieuze wereldkampioenschap individueel tijdrijden. De wedstrijd, meestal verreden in het najaar, werd voor het eerst gereden op 18 september 1932 en gewonnen door Maurice Archambaud.
Lees verder “Negentig jaar geleden: Maurice Archambaud wint de eerste Grote Prijs der Naties”
Het is vandaag ook al tien jaar geleden dat de Engelse wielrenner Ray Booty is overleden. Bij ons is hij zo goed als onbekend, maar in Engeland wordt hij “de Bradley Wiggins uit de jaren vijftig” genoemd…
Lees verder “Ray Booty (1932-2012)”
Op het elan van zijn Touroverwinning wint de Gentse Brit Bradley Wiggins een week later ook de Olympische tijdrit in Londen.
Lees verder “Tien jaar geleden: Bradley Wiggins wint de Olympische tijdrit”
Het is vandaag al tien jaar geleden dat Bradley Wiggins de eerste Britse Tourwinnaar werd. Sindsdien is er enorm veel veranderd in Groot-Brittannië. Waar wielrennen oorspronkelijk enkel een hobby was voor de upper class, is het land nu totaal wielergek geworden. Vorig jaar zag ik zelfs een hilarische aflevering van “Midsomer Murders”, waarin de moord op een wielrenner centraal stond. En zoals het meervoud in de titel reeds aangeeft, bleef het niet bij één…
Lees verder “Tien jaar geleden: Bradley Wiggins is eerste Britse Tourwinnaar”
De achtervolging maakt pas sinds 1946 (Gerrit Peters, gevolgd door Fausto Coppi en dan, op 1 september 1948, zijn landgenoot Gerrit Schulte) deel uit van het wereldkampioenschap baanwielrennen. Op de Olympische Spelen duurde het nog tot 1964 (Tokio) vooraleer het op het programma stond (eerste winnaar Jiri Daler). In 1992 zijn de klassen amateurs en professionals samengevoegd tot één open klasse.
Lees verder “W.K. achtervolging”
dagelijks iets degelijks 