Vijftien jaar geleden werd er in het VRT-nieuws ruimschoots aandacht besteed aan de dood van Eric De Volder (1946-2010). Terecht natuurlijk omdat het iemand van bij ons was en bovendien waren de omstandigheden van zijn dood enigszins bizar (vlak na de première van zijn jongste – en nu per definitie ook zijn laatste – stuk). Maar daarnaast werd er ook plaats ingeruimd voor het overlijden van Irvin Kershner (1923–2010), de regisseur van “The empire strikes back” (uit de “Star Wars”-reeks) en “Robocop II”. Ik heb daar niks tegen, ik ben net als Paul Van Ostayen nog altijd ervan overtuigd dat een mens die sterft, zoiets is als een museum dat in de vlammen opgaat. Maar het was toch wel heel onrechtvaardig tegenover Leslie Nielsen (1926-2010), de komische acteur die eveneens was “komen te gaan” en die in alle talen – en vooral dus in het Nederlands – werd doodgezwegen.