Als de Ronde van Frankrijk in 1986 van start ging, was Lucien Van Impe er niet meer bij. Dat klinkt bijna als een « in memoriam » en dat is het ook een beetje, want de Ronde zonder Lucien dat is toch geen échte Ronde meer? Partir c’est mourir un peu, zoals de dichter zou zeggen. Hangt ten huize Van Impe, in het dorp dat naar hem werd genoemd, de vlag nu halfstok ?
Lees verder “35 jaar geleden: Lucien Van Impe aan het lijntje”
Morgen zal het al veertig jaar geleden zijn dat José De Cauwer (op de foto samen met Marc Van Vlierberghe) met een bal afscheid nam van de wielersport. Normaal gezien zouden we daar met het Masereelfonds-Temse naartoe geweest zijn, omdat we José erelid van onze vereniging hadden gemaakt nadat hij een schitterende gespreksavond had geleid over “de moderne wielersport”. Maar wie mijn persoonlijke geschiedenis een beetje kent, weet dat ik op dat moment in een echtscheiding verwikkeld was en dat bal is dus jammer genoeg aan mij voorbijgegaan. Ik heb daar ook nooit iets over gehoord, al denk ik dat met name Luc De Ryck daar wel aanwezig zal zijn geweest. En wellicht ook Erik Westerlinck. Misschien heeft die zelfs foto’s genomen? Want ongetwijfeld zullen daar ook wel tal van ploegmaten van José zijn op afgekomen met op kop natuurlijk Hennie Kuiper…
Lees verder “Veertig jaar geleden: het afscheidsbal van José De Cauwer”
Vijf jaar geleden ging de film ‘The Program’ van Stephen Frears in wereldpremière op het Toronto International Film Festival. In een interview voor The Independent vertelde acteur Ben Foster (34) dat hij bewust doping nam om de rol van Lance Armstrong te kunnen neerzetten. In Het Nieuwsblad vertelt Kevin Hulsmans (rechts op de foto, naast Ben Foster) dan weer over de rol die hij in de film speelt, namelijk die van Filippo Simeoni…
Lees verder “Vijf jaar geleden: Kevin Hulsmans speelt Filippo Simeoni in film over Lance Armstrong”
Vandaag is het al tien jaar geleden dat Laurent Fignon is overleden. We kennen hem natuurlijk vooral van zijn nipt verlies tegen Greg LeMond in de Tour van 1989, maar zelf heb ik vooral aandacht aan hem besteed bij zijn tweede Tour-overwinning in 1984…
Lees verder “Laurent Fignon (1960-2010)”
Vandaag viert Jean Bobet, de vijf jaar jongere broer van de drievoudige Tourwinnaar Louison Bobet, zijn negentigste verjaardag (fotomontage ’t Is weer koers)…
Lees verder “Jean Bobet wordt negentig…”
Vandaag is het precies dertig jaar geleden dat Greg LeMond de Tour de France won met acht seconden voorsprong op Laurent Fignon.
Greg Lemond was in 1987 slachtoffer geworden van een zwaar jachtongeval. In 1988 sloot hij aan bij het Nederlandse PDM, maar werd met een ontsteking aan het scheenbeen alweer uitgeschakeld. In 1989 kwam hij terecht bij het Belgische ADR. Hij reed een barslechte Giro, waarin hij pas op het einde in de laatste tijdrit boven water kwam. Sportdirecteur José De Cauwer tekende op die dag dan ook de legendarisch geworden kreet « I am back » op.
Greg Lemond won op de vijfde dag vrij verrassend de 73 kilometer lange chrono-race in Rennes en werd meteen gele-truidrager. Heel de Tour door zou één haasje over worden met de Amerikaan en Laurent Fignon als de stoere helden. Op de tiende dag, in Superbagnères, nam de Fransman de leiding over. In de tijdrit bergop, in Orcières-Merlette (gewonnen door Rooks) kwam Lemond weer in de spits. Op L’Alpe d’Huez werd het dan opnieuw de beurt aan Fignon, die in de korte etappe naar Vilard de Lans (18de dag) zijn voorsprong opdreef tot 50 seconden. In de onvergetelijke tijdrit van Parijs-Champs-Elysées klopte Lemond zijn rivaal met 58 seconden, om zijn tweede Ronde te winnen met acht wijzertikken bonus.
Van in de chrono-etappe van Rennes bleek Lemond dus weer helemaal de oude. Hoewel hij toch iets zwakker dan voordien in de bergen presteerde. In de etappe van Villard de Lans had hij zelfs de hulp van Delgado nodig om de schade te beperken.
Tegenover Fignon, uitstekend op dreef en eerder al winnaar van de Giro, legde hij dan weer een overwicht aan de dag in de tijdritten. De essentie van zijn succes zat hem echter wel in het feit dat hij, ondanks zijn toch gevoelige achterstand, bleef geloven in de goede afloop, in het zo besproken duel op de Champs Elysées
EINDSTAND
1. Greg Lemond (VSA) 87.38.35
2. Laurent Fignon (F) 0.08
3. Pedro Delgado (Sp) 3.34
4. Gertjan Theunisse (Ned) 7.30
5. Marino Lejaretta (Sp) 9.39
6. Charly Mottet (F) 10,06
7. Steven Rooks (Ned) 11.10
8. Raul Alcala (Mex) 14.21
9. Sean Kelly (Ier) 18.25
10. Robert Millar (Sch) 18.46
De Tour die mijn kinderen speelden, kende echter een heel ander verloop:
Vandaag is het al 35 jaar geleden dat Eric Vanderaerden wint op de Champs Elysées voor Pascal Jules, de ploegmakker van Tourwinnaar Laurent Fignon.
Verdere uitslag:
1. Eric Vanderaerden: 5hr 23min 37sec2. Pascal Jules s.t.3. Frank Hoste s.t.4. Bernard Hinault s.t.5. Sean Kelly s.t.6. Gilbert Glaus s.t.7. Phil Anderson s.t.8. Jacques Hanegraaf s.t.9. Henri Manders s.t.10. Leo Van Vliet s.t.
Einduitslag:
Als de Ronde van Frankrijk van start gaat, betekent dit dat er weer volk zal zitten in het café op het hoekje. Even de crisis vergeten, denken de kijkers, maar vooral de cafébazin. En toch.
Lees verder “Hebjetgezien? (35): Tour de France”
Vandaag is het precies vijftig jaar geleden dat Eddy Merckx werd uitgesloten uit de Giro d’Italia, die hij op het punt stond te winnen. Dat gebeurde in Savona nadat onze nationale wielergod was betrapt op doping. Geflikt! zo riep Eddy uit en met hem heel België (*). Enfin toch bijna heel België, want hier en daar was er natuurlijk wel een Van Looy-supporter die zei: ik heb het altijd geweten! Voor hen werd Eddy Merckx vanaf die dag Eddy den Bleiter (zie foto). Maar als zelfs sterreporter Jan Wauters uit zijn rol valt, dan is dit toch opmerkelijk. Erger was echter dat er zelfs in het parlement vragen over werden gesteld, zodat Merckx – puur op zijn woord van eer – in ere werd hersteld en enkele weken later al mocht deelnemen aan de Ronde van Frankrijk die hij dan ook voor het eerst zou winnen.
Lees verder “Vijftig jaar geleden: het “mysterie” van Savona”
Ex-wielrenner Peter Winnen viert vandaag zijn zestigste verjaardag. Op dit moment is hij vooral schrijver, maar het schrijven heeft hem altijd in het bloed gezeten, zoals men kan zien op bovenstaande foto.
Lees verder “Peter Winnen wordt zestig”
dagelijks iets degelijks 