In het laatste hoofdstuk van de debuutroman van Cor de Jonge « Koren en een koepel van blauw licht » blijkt dat het hele verhaal als manuscript gevonden werd in een onbewoond huis. De romantiek is niet dood. Vinder van de tekst gaat op zoek naar de auteur (maar dat verklap ik dan verder niet) en becommentarieert meteen de tekst. Handig voor een recensent, je moet het slechts overtikken. Daar gaan we dan : « Het hele verhaal is een vernuftige constructie van een stukje realiteit, scherpzinnig waargenomen en vermengd met persoonlijke ervaringen en verlangens ». Of we het daarmee eens zijn is wat anders…