Het is ook al tien jaar geleden dat de Amerikaanse singer-songwriter Joe South, pseudoniem voor Joseph Alfred Souter, is overleden…
In mijn artikel over Louisiaanse muziek heb ik hem getypeerd als een vertegenwoordiger van de zogenaamde swamp sound: “We zouden deze muziek misschien als volgt kunnen omschrijven: swamp = bayou + blanke pop (bij gebrek aan een betere term).”
Andere namen die in dit rijtje passen zijn Tony Joe White, Joe Tex, Joe Walker, Billy Joe Royal en – om te bewijzen dat je niet noodzakelijk Joe moet heten – John Fogerty van the Creedence Clearwater Revival, Billy Swan of Daniel Lanois.
Zijn bekendste nummer Games People Play is volgens Arnold Rypens dan ook gebaseerd op “‘Tit galop pour Mamou” van The Balfa Brothers.
Hoe dan ook, hiermee brak hij door in 1969. Dit was vier jaar nadat hij het nummer Down in the Boondocks schreef voor Billy Joe Royal. Het meest succesrijke nummer van zijn hand was (I Never Promised You A) Rose Garden, in 1970 gezongen door Lynn Anderson.
In 1967 schreef South het nummer Hush dat opnieuw werd gezongen door Billy Joe Royal. In 1968 nam Deep Purple het op in hun album Shades of Deep Purple, het werd hun eerste grote hit. Johnny Hallyday nam het in datzelfde jaar over in het Frans, met de titel Mal, en Jimmy Frey zorgde voor een Nederlandse versie.
Ronny De Schepper
(Met dank aan Wikipedia, Raymond Thielens en Arnold Rypens)
dagelijks iets degelijks 
Bij ‘Van Gils & gasten’ zag/hoorde ik vorige week Ingeborg met ‘Gratitude’. Ik moest meteen aan ‘Games People Play’ van Joe South denken.
LikeLike