Jeroen Olyslaegers wordt 55…

Jeroen Olyslaegers wordt 55…

Jeroen Olyslaegers wordt soms het enfant terrible van de Nederlandse literatuur genoemd. Hij studeerde Germaanse filologie aan UFSIA-UIA (1985-1989) en werkte nadien in het documentatiecentrum Louis Paul Boon. Met deze schrijver heeft Olyslaegers een haat-liefde-verhouding. Hij beschouwt Boon als zijn geestelijke vader en adoreert hem, maar tegelijk wil hij zich ook van hem losmaken.

Lees verder “Jeroen Olyslaegers wordt 55…”

De leestips van Nonkel Fons (retro 193)

De leestips van Nonkel Fons (retro 193)

Wil is het eerste boek van Jeroen Olyslaegers dat ik gelezen heb. Meteen een voltreffer, een boek dat genomineerd werd voor twee literaire prijzen. Wil gaat over Wilfried Wils of liever gezegd wordt zogenaamd door hem geschreven voor zijn achterkleinkind. Hij schrijft in een volkse, Antwerps klinkende taal over zijn jaren als jonge politieagent in Antwerpen tijdens WO II. En in die functie heeft hij moeten deelnemen aan razzia’s om joden op te pakken. Wils is een ambivalent figuur die niet goed een kant kan kiezen. Enerzijds is hij bevriend met Lode, een collega die duidelijker de kant van de joden kiest, en anderzijds met Nijdig Baardje, een halve poëet die duidelijk collaboreert met de bezetter.

Lees verder “De leestips van Nonkel Fons (retro 193)”