Vlaanderen zendt zijn zonen uit, want het houdt niet van kinderen. Drs.P. zit aan de schrijfmachine naast me. Ik had Heinz Polzer nog nooit ontmoet, maar blijkbaar loopt het in Vlaanderen vol met doctorandi P. Jammer genoeg heeft niet iedereen het taalgevoel van Polzer (mijn gebuur wél, er wordt hier wat afgelachen als hij weer een tekst van een collega herschrijft – maar kom, zijn Bob Woodward en Carl Bernstein ook niet zo begonnen, om van De Collega’s nog maar te zwijgen?), maar de afkeer voor kinderen schijnt vrij algemeen te zijn.