Tag: Fang Song

25 jaar geleden: cultuur in Gent (357)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (357)

Mijn tv-show al gezien? Welja, de Raf&Ronny Show! Over welke Ronny denkt ge dat dit gaat soms? En Raf dat is Stany Crets. Van hem ging 25 jaar geleden in de Minard « Drama’s uit het courante leven » in première. Over het stuk zelf later meer, voorlopig verklappen we alleen dat het allesbehalve een drama is. Allé, ge kent de Raf toch, zeker! Trouwens, na de première treedt Guido Belcanto op. Say no more! En morgen Luc De Vos van Gorki. ★ De Fang-club (je weet wel: de liefhebbers van klarinettist Fang Song) zat daarentegen in de Rode Pomp. En morgen zitten we daar ook: want dan speelt Tomma Wessel Bach op blokfluit. En daar zijn we ook al zo zot van! (Tussen haakjes: beide solisten worden uiteraard begeleid door uitstekende mensen, resp. Andrew Wise en Sophie Watillon & Guy Penson). ★ Wie in klassiek eerder van « veel volk » houdt, die kon beter in de Bijloke terecht, waar het Symfonieorkest van Vlaanderen werk vertolkte van Legley, Barlok en Dvorak. ★ En we sluiten af met een hoogtepunt: Wannes van de Velde met Koen De Cauter, maandag in Trefpunt. (HLN, 29/5/1998)

Fang Song

Fang Song

Vandaag is het 25 jaar geleden dat ik tot mijn stomme verbazing de Gentse klarinettist van Chinese afkomst, Fang Song (*), tegenkwam na afloop van de 1 mei-stoet op de Vrijdagsmarkt. Er waren weer de gebruikelijke troubles met de anarchisten en midden al dat geweld duikt plotseling een hummeltje op. Dat bleek het zoontje van Fang Song te zijn die deze gebeurtenissen nieuwsgierig kwam gadeslaan. Fang (of Song? ondanks dat ikzelf een korte verhouding heb gehad met een Chinese, ben ik daar nog altijd niet uit: als ik het goed heb, zetten Chinezen net zoals West-Vlamingen hun voornaam nà hun familienaam) kwam snel tussenbeide om erger te voorkomen!

Lees verder “Fang Song” →

25 jaar geleden: cultuur in Gent (291)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (291)

25 jaar geleden was ik uitgenodigd bij de familie Cocquyt de Boezinghe. Nee, ik maak jullie niet ongevraagd deelgenoot aan mijn privé-leven, maar als je vandaag of morgen naar het poppentheater « Geneviève de Brabant en version flamandophone » wil gaan kijken, dan zal je wel een uitnodiging van deze adellijke familie op zak moeten hebben ★ Goed, goed, laat die boze lezersbrief maar achterwege, het betreft hier een grapje van Theater Taptoe, dat op deze originele manier z’n dertigste verjaardag viert. En ik vind wel dat je het spel moet meespelen. « Ah jaaaa ! » ★ Dit laatste doet me eraan denken dat een van de contrabas spelende zonen van dr.Lecompte op de middag eveneens in de opera te gast is, samen met onder meer klarinettist Fang Song en celliste Muriel Bialek, voor een programma van Spaans-Franse kamermuziek ★ En je kan daar zo maar naartoe, zonder hinder te ondervinden van« Paparazzi » ! Die zitten immers vanavond en morgen voor de laatste keer in de Van Crombrugghezaal bij het Gents Amusements Theater ★  Terwijl in de Rode Pomp pianiste Miwako Matsuki (foto Flickr) te gast is. (HLN, 20/2/1998)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (93)

25 jaar geleden: Cultuur in Gent (93)

Vandaag is er de CJP-happening « Plamuur het gat in je cultuur ». Die omvat op zich al te veel manifestaties om hieraan te kondigen * Maar ook daarnaast is het een geweldig druk weekend * Zo is er morgenavond een benefietoptreden van onder meer Tomma Wessel en Fang Song in en voor de Rode Pomp * Je mag zelfs wat te laat komen, als je eerst naar Mozarts « Kronungsmesse » geweest bent, die door het Adagiokoor om 18 uur in Sint-Baafs wordt gebracht * Anderzijds kan u deze namiddag om 16.45 uur gratis naar het grootste koor van Duitsland in de Sint–Annakerk * En maandag is om 11 uur Jan Hoet te gast in Fnac voor een rechtstreekse uitzending van Melomaandag (Radio 3) * Diezelfde avond hebben er twee krankzinnige happenings plaats die eigenlijk allebei niet te missen zijn. In het Museum voor Sierkunst zingt Mireille Capelle (foto) liederen van filosofen (o.a. Adorno en Nietzsche) en in Trefpunt zijn de Willem Vermanderes te gast. U leest het goed: niet Willem Vermandere (al is die er ook, vermomd als Eddy Wally), maar de Willem Vermanderes, zes surrealistische klonen ! (HLN, 19/4/1997)