Deze aflevering verscheen 25 jaar geleden onder de titel “warm en koud, ernst en luim”, een titel die zeker niet van mij afkomstig was, want ik zou niet weten wat daarmee bedoeld werd. De foto van Hilde Heynen daarentegen is afkomstig van S.Silbermann via Wikipedia.
Lees verder “25 jaar geleden: cultuur in Gent (888)”
De Gentse actrice Elise Bundervoet viert vandaag haar 55ste verjaardag…
Lees verder “Elise Bundervoet wordt 55…”
Als je de opvoering van “La Strada” in het NTG vergelijkt met de originele film van Federico Fellini, dan valt het verdict nog negatiever uit. En niet zozeer omwille van het feit dat sommige elementen nu eenmaal niet kunnen worden overgenomen, maar vooral op het vlak van de uitdieping van de karakters. En zoals het bij “Clockwork orange” duidelijk was dat Tom van Landuyt nu eenmaal geen Malcolm McDowell is, moeten hier Elise Bundervoet en Marc Peeters het afleggen tegen Giulietta Masina en Anthony Quinn. Dat is op zich geen schande. Frank Vandenbroucke moest ook Pantani laten gaan op de Cipressa en uiteindelijk won Tchmile toch nog. Alleen kan men zich afvragen wat het nut is van dit “naspelen” van films. Gelukkig is het volgende stuk in die reeks (“Dangerous Liaisons”) eigenlijk in oorsprong een echt theaterstuk en kunnen de acteurs van het NTG misschien toch succesvol in het krijtperk treden tegen Glenn Close, John Malkovich en Michelle Pfeiffer. Al zou ikzelf huiveren, alleen al bij het zien van deze namen. (RDS in HLN van 25/3/1999)
25 jaar geleden ging in het NTG “La strada” in première, naar de film van Federico Fellini. * Hoofdactrice Elise Bundervoet was ’s anderendaags om 11.30 uur trouwens te gast bij Freek Neirynck in de foyer. * Zondag om 15 uur was er ook “muziek om vrij te ademen” in de Academie voor Taal en Letterkunde. Het ensemble Arco Baleno speelde er zowel Mozart als Jan Huylebroeck. * Op datzelfde moment vond tevens een opvoering plaats van “Lulu” in de opera, wat wellicht toch beter geschikt is dan die opvoeringen in de week die om 19.30 uur beginnen. Men kan zich afvragen of het wel de bedoeling is dat mensen met een dagtaak nog naar de opera gaan? Of dan alleszins toch met een lege maag als ze b.v. in Brussel werken. * De muziek van Alban Berg is overigens zo slopend dat de muzikanten “in ploegen” werken. Dat moet ik althans concluderen uit het feit dat sommigen van hen in de zaal zitten, terwijl ze volgens het programma zouden moeten meespelen. * Wie evenwel helemaal niet meespeelt, is klarinettist Fang Song. Zijn fan(g)s konden echter zondagavond terecht in de Rode Pomp. (RDS in HLN van 20/2/1999)
dagelijks iets degelijks 