Tag: Aafke Bruining

25 jaar geleden: cultuur in Gent (351)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (351)

Ik weet niet waarom mijn sterretjes soms in hoofdletters H veranderen, het enige wat ik kan bedenken is dat Bert Verhoye van het rubriekje “Minimaal” het alleenrecht wil behouden op het gebruik van sterretjes in deze krant. * Dergelijke onverklaarbare spelingen van het lot behoren ook tot de ingrediënten van “Alice in Wonderland” van Lewis Carroll. De liefde van deze Engelse wiskundige voor kleine meisjes zou in deze post-Dutroux tijden op veel scepsis onthaald worden, maar vorige eeuw was het nog de aanleiding voor een literair meesterwerk. In de handen van Rieks Swarte mogen we er gerust in zijn dat het ook op toneel een betoverend schouwspel wordt, 25 jaar geleden in Vooruit. * De even Britse toneelauteur Howard Barker ziet de bijbelse Judith, die Holofernes letterlijk een kopje kleiner maakte, ook als een soort Alice in Wonderland. Met een kinderlijke verwondering stelt de treurende weduwe immers vast dat de machtige veldheer voor haar door de knieën gaat. Maar wie Aafke Bruining (foto van haar eigen website) op de scène van Arca ziet staan, weet wel hoe dat komt! (RDS in HLN van 22/5/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (343)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (343)

25 jaar geleden zinderde het weekend van de sensualiteit. Akkoord dat auteur Howard Barker in zijn versie van het Judith-verhaal vooral de « cerebraliteit » van Holofernes wil beklemtonen, regisseur Ernst Low zal toch niet kunnen ontkennen dat er van de figuur van Judith een enorme erotische aantrekkingskracht uitgaat. Misschien is het zelfs daarom dat hij zijn echtgenote Aafke Bruining in die rol heeft gecast (foto van haar eigen website). We zullen het weten na de première in Arca en we houden u uiteraard op de hoogte. ★ En dan is er in de Rode Pomp « CC voor BB »! Hallo? Komen Claudia Cardinale en Brigitte Bardot naar Gent afgezakt? Niks daarvan, het is de Gentse pianist Claude Coppens die werk speelt van Boudewijn Buckinx. Maar ’s anderendaags laat een andere Gentse pianist, Johan Gevaert, het hart sneller pompen op de romantische klanken van Rachmaninov, Chopin, Schubert en Beethoven. ★ En het Vooruit Geluid Festival wordt afgesloten met om middernacht een spetterend optreden van The Klezmatics. ★ Maar toch ook een ingetogen moment, want oorspronkelijk moest ook cellist Tom Cora optreden. (RDS in HLN, 9/5/1998)

35 jaar geleden: een Don Juan die luiers wast

35 jaar geleden: een Don Juan die luiers wast

Zouden deze moderne Jeannen (*) in de « Don Juan », zoals Molière hem in 1665 zag, hun witte raaf kunnen herkennen ? Allicht zal hij geen luiers wassen, maar zijn vrijgevochten geest zal hen zeker aanspreken. Want dát is de kern van Molières stuk dat dezer dagen in het Gentse Arcatheater opnieuw het levenslicht ziet. Don Juan, de lady-killer, is daarvan maar een zeer oppervlakkige veralgemening. De lichtgelovigheid en de lichtvoetigheid, enfin als het maar licht is, van de vrouwen waarmee hij in aanraking komt (behalve dan Donna Elvira) vrágen er trouwens bijna om. Dat zal bij onze geëmancipeerde Jeannen wel wat anders zijn en we wedden dat Don Juan daar niet rouwig zou om zijn.

Lees verder “35 jaar geleden: een Don Juan die luiers wast” →

Twintig jaar geleden: oscar voor Marilou Mermans?

Twintig jaar geleden: oscar voor Marilou Mermans?

Hollywood heeft de onhebbelijke gewoonte om oscars uit te delen aan acteurs die gehandicapten uitbeelden: Daniel Day-Lewis in “My left foot”, Tom Cruise in “Born on the 4th of July”, Dustin Hoffman in “Rain man”. Het lijkt wel of Marilou Mermans (foto Paul Van Welden via Wikipedia) in het Arcatheater denkt dat er ook een oscar op het spel staat. Met een toewijding een betere zaak waardig, heeft ze zich op de rol van een dementerende moeder gestort in “Eclips”, een stuk van de Amerikaanse Joyce Carol Oates. Als het van mij afhangt, is er echter geen oscar weggelegd voor Marilou. Haar prestatie doet ons immers denken aan wat Barry Norman ooit zei over Sharon Stone: “Het is niet dat ze niet kan acteren, hoor! Nee, dat is precies wat je haar heel de tijd ziet doen: acteren.”

Lees verder “Twintig jaar geleden: oscar voor Marilou Mermans?” →

Twintig jaar geleden: cultuur in Gent

Twintig jaar geleden: cultuur in Gent

De Britse auteur Howard Barker is plotseling erg « populair ». Niet minder dan drie stukken van hem werden tegelijk opgevoerd in België. Hijzelf noemt het « theatre of catastrophy ». Dat betekent dat het zich vaak afspeelt tijdens oorlogen of revoluties (Barker is historicus), omdat « momenten van chaos nieuwe krachten vrijmaken ». Zo speelt « Judith » (Arca) uiteraard tegen de bijbelse achtergrond van de belegering van Jeruzalem door de Assyriërs. Tevens wordt de toeschouwer moedwillig op het verkeerde been geplaatst wat de sympathie voor een bepaald personage aangaat. Zo worden we verondersteld te gruwen van de ommekeer die in Judith plaatsheeft, nadat ze Holofernes heeft onthoofd. Door de scheiding van het hoofd (de rede) van het lichaam krijgen immers de gevoelens de vrije loop en wordt ze alsnog opgewonden door het lichaam van de eertijds wrede tiran. Regisseur Victor Low haalt er dan Dutroux en het fin de siècle bij, maar dat werkt niet. Integendeel, door een verleidelijke vertolking door Aafke Bruining, gelooft men juist sterk in de passie van deze vrouw. (HLN, 9/6/1998)