De fusie tussen de Société Gymnastique La Gantoise (gesticht op 1 januari 1864) en de Association Athlétique (een samensmelting van de Racing Club uit 1884, de Running Club uit 1886 en de Red Star op 12 januari 1890) vond plaats op 10 september 1891 waardoor de nieuwe vereniging nu door het leven ging als Association Athlétique la Gantoise.
Lees verder “130 jaar geleden: oprichting van de Association Athlétique la Gantoise”
Vandaag is het vijftien jaar geleden dat maanden na datum bekend raakte dat MARIANO PUERTA betrapt is op dopinggebruik na de enige grandslamfinale die hij ooit speelde, namelijk die op Roland Garros. Dat was opvallend, want anders raakte de Argentijn, die ook twee jaar eerder al eens betrapt werd op clenbuterolgebruik, nooit verder dan de derde ronde van een Grand Slam. Puerta werd voor die dubbele zonde acht jaar geschorst en moest zijn Frans prijzengeld inleveren.
Tien jaar geleden stond het land op z’n kop want tennissers Yanina Wickmayer en Xavier Malisse (fotocollage Ulla Werbrouck) werden een jaar geschorst omdat ze tot driemaal toe hadden nagelaten hun whereabouts in te vullen en Xavier Malisse zelfs carrément niet aanwezig was op het moment dat de dopingonderzoekers zich bij hem aanboden. Over de kern van de zaak ga ik mij niet uitspreken, ik stoor mij gewoon aan het feit dat er hier bij voorbaat wordt van uitgegaan dat ze allebei onschuldig zijn, dat ze gewoon slordig zijn geweest. Bij wielrenners daarentegen wordt er onmiddellijk reeds bij vermeld “dat die wel zullen gepakt hebben”. Dat superioriteitsgevoel van tennissers, weet je wel, zoals het amfetaminegebruik van André Agassi dat door de WTF zélf onder de mat wordt geveegd. Of de reactie van Yanina Wickmayer enkele weken geleden toen de eerste geruchten over een mogelijke schorsing de ronde deden. Ik zie haar dat nog altijd weglachen met de ondertoon van: “Ach, wij tennissers, wij zijn ongenaakbaar…”
Lees verder “Tien jaar geleden: de zaak Wickmayer & Malisse”
De comeback van Kim Clijsters (foto YouTube) mag dan nog gewoon een reclamestunt zijn in het kader van een reality docusoap, dat belet niet dat Kim toch ooit echt top is geweest. Zo is het vandaag precies twintig jaar geleden dat zij in het WTA-tornooi van Luxemburg achtereenvolgens Sabine Appelmans en Dominique Monami versloeg: de overdracht van de macht was een feit!
Vandaag is het al 25 jaar geleden dat de Amerikaanse tennisser van Litouwse afkomst VITAS GERULAITIS (rechts op deze YouTube-foto naast Björn Borg) op zijn veertigste is overleden aan een CO-vergiftiging (koolmonoxidevergiftiging), terwijl hij op bezoek was bij een vriend. Gerulaitis won één grandslamtornooi in zijn carrière: de Australian Open in 1977.
Tien jaar geleden won Kim Clijsters de US Open nadat ze enkele jaren was gestopt met toptennis, o.a. wegens de geboorte van haar dochtertje Jada. Daardoor wordt ze ook de allereerste speelster met een wildcard die een Grand Slam tornooi wint.
Lees verder “Tien jaar geleden: Kim Clijsters wint de US Open”
Renée Richards (foto Twitter) is an American ophthalmologist and former tennis player who had some success on the professional circuit in the 1970s, and became widely known following male-to-female sex reassignment surgery, when she fought to compete as a woman in the 1976 US Open.
The United States Tennis Association began that year requiring genetic screening for female players. She challenged that policy, and the New York Supreme Court ruled in her favor, a landmark case in transgender rights. As one of the first professional athletes to identify as transgender, she became a spokesperson for transgender people in sports. After retiring as a player, she coached Martina Navratilova to two Wimbledon titles.
Richards was born in New York City, named Richard Raskind. During college Richards began dressing as a woman, which at the time was considered to be a perversion, with transsexualism classified as a form of insanity. Richards named her female persona “Renée”, which is French for “reborn”. Her struggle with sexual identity created sexual confusion, depression, and suicidal tendencies.
In the mid-1960s she traveled in Europe dressed as a woman, intending to go to North Africa to see Georges Burou, a famous gynecological surgeon at Clinique Parc in Casablanca, Morocco, regarding sex reassignment surgery; however, she ultimately decided against it and returned to New York. Richards married model Barbara Mole in June 1970, and together they had a son Nicholas in 1972. They were divorced in 1975.
In the early 1970s, Richards resolved to undergo sex reassignment and was referred to surgeon Roberto C. Granato Sr. by Dr.Harry Benjamin, who specialized in endocrinology, transsexualism, and sexual reassignment, successfully transitioning in 1975. After surgery, Richards went to Newport Beach, California, and started working as an ophthalmologist.
Following Richards’ disclosure of her gender reassignment, the United States Tennis Association (USTA), the Women’s Tennis Association (WTA), and the United States Open Committee (USOC) required all female competitors to verify their sex with a Barr body test of their chromosomes. Richards applied to play in the US Open in 1976 as a woman, but refused to take the test, and thus was not allowed to compete in the Open, Wimbledon, or the Italian Open in the summer of 1976.
Richards then sued the United States Tennis Association (USTA), which runs the US Open, in New York state court, alleging discrimination by gender in violation of the New York Human Rights Law. She asserted that participating in the tournament would constitute “an acceptance of her right to be a woman.” Some USTA members felt that others would undergo sex change to enter women’s tennis. The USOC stated “there is competitive advantage for a male who has undergone a sex change surgery as a result of physical training and development as a male.” Richards finally agreed to take the Barr body test. The test results were ambiguous. She refused to take it again and was barred from play.
On August 16, 1977, Judge Alfred M. Ascione found in Richards’ favor. He ruled: “This person is now a female” and that requiring Richards to pass the Barr body test was “grossly unfair, discriminatory and inequitable, and a violation of her rights.” He further ruled that the USTA intentionally discriminated against Richards, and granted Richards an injunction against the USTA and the USOC, allowing her to play in the US Open. Richards lost to Virginia Wade in the first round of the singles competition, but made it to the finals in doubles with Betty Ann Grubb Stuart – the pair lost a close match to Martina Navratilova and Betty Stöve.
After moving to California, Richards played in regional competitions for her local club, the John Wayne Tennis Club, under the name Renée Clark. Her long-time friend Gene Scott then invited her to play in his professional tennis tournament, the Tennis Week Open in South Orange, New Jersey: 25 of the 32 participants withdrew from the Tennis Week Open. This was just the beginning of the issues Richards would encounter in trying to play professional women’s tennis, which eventually led to her suing the USTA and winning.
Richards played professionally from 1977 to 1981 when she retired at age 47. She was ranked as high as 20th overall (in February 1979). On August 2, 2013, Richards was among the first class of inductees into the National Gay and Lesbian Sports Hall of Fame. Richards has since expressed ambivalence about her legacy, and came to believe her past as a man provided her with advantages over her competitors, saying: “Having lived for the past 30 years, I know if I’d had surgery at the age of 22, and then at 24 went on the tour, no genetic woman in the world would have been able to come close to me. And so I’ve reconsidered my opinion.” [Wikipedia]
Vandaag is het 65 jaar geleden dat de Amerikaanse tennisster Maureen Connolly (foto Harry Pot, uiteraard niet te verwarren met Harry Potter, via Wikipedia) een ongeluk had bij het paardrijden, waarbij haar been werd verbrijzeld. Zo zag ze op negentienjarige leeftijd een schitterende tenniscarrière in rook opgaan.
Ze was mij totaal onbekend, dus ben ik het eens gaan opzoeken en wat bleek? Het arme meisje was nog niet aan het einde van haar miserie…
Maureen Catherine Connolly Brinker werd geboren in San Diego. Haar grootste resultaat was het winnen van de Grand Slam, alle vier de grandslamtoernooien in 1953, als eerste vrouwelijke tennisser. Ze bereikte dit met slechts één verloren set in alle vier de toernooien. Op Roland Garros 1954 won zij alle drie titels: in het enkelspel, in het damesdubbelspel met Nell Hall Hopman en in het gemengd dubbelspel met Lew Hoad.
In vier opeenvolgende jaren (1951–1954) nam Connolly deel aan het Amerikaanse Wightman Cup-team. De Wightman Cup was een jaarlijks toernooi voor landenteams in het vrouwentennis, tussen teams uit de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Daarbij won zij al haar partijen, zowel in het enkelspel (7) als in het dubbelspel (2).
Op 20 juli 1954 kreeg ze tijdens een rondje paardrijden een ongeluk met een vrachtwagen, waardoor haar rechterbeen werd verbrijzeld. Hierdoor werd haar tenniscarrière op negentienjarige leeftijd abrupt beëindigd. Twaalf jaar later, in 1966, werd bij haar kanker gediagnosticeerd. Na een lange strijd tegen de ziekte overleed ze op 34-jarige leeftijd in Dallas.
Gertrude Augusta “Gussie” Moran (1923-2013) was an American tennis player who asked the official Wimbledon host, Ted Tinling, to design her outfit (foto Pinterest).
Lees verder “Zeventig jaar geleden: Gussie Moran shockeert Wimbledon”
Vandaag is het twintig jaar geleden dat DOMINIQUE MONAMI in Filderstadt voor een stunt zorgde. Nadat ze in de achtste finales een nog jonge Venus Williams had uitgeschakeld met 6-1 en 6-2, klopt ze een dag later niemand minder dan Martina Hingis met 6-3, 6-7 en 6-4.
