Maurice Ravel schreef zijn Pianoconcert in G majeur in de periode 1929 tot 1931. Dit concert is ontstaan onder invloed van de jazz. Ravel leerde het genre kennen op zijn tournee door de Verenigde Staten. Ravel wilde zelf de pianosolopartij spelen op de première van het pianoconcert. Hiertoe bereidde hij zich voor middels études van Franz Liszt en Frédéric Chopin, maar wegens zijn matige gezondheid en oververmoeidheid werd de pianopartij op de première verzorgd door Marguerite Long (1874-1966), aan wie Ravel het pianoconcert ook had opgedragen. Marguerite Long ontving de partituur op 11 november 1931 en speelde de première op 14 januari 1932, waarbij Ravel dirigeerde. Enige dagen na de succesvolle première gingen Ravel en Long samen op tournee langs 20 Europese steden. Het stuk werd overal enthousiast ontvangen. Het tweede deel Adagio assai is het bekendst geworden. Het begint met een lange pianosolo, later omspeeld door solo’s voor fluit, hobo, klarinetten en tot slot een zeer lange en beroemde solo voor althobo. (Wikipedia)

Lees verder “Negentig jaar geleden: première van Ravels pianoconcerto in G” →