Categorie: cultuur in gent

25 jaar geleden: cultuur in Gent (306)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (306)

Een tijdje geleden hadden we het er reeds over dat steeds meer musici die destijds met de nazi’s collaboreerden, de jongste jaren worden vergoelijkt. We schreven dat toen naar aanleiding van Richard Strauss. 25 jaar geleden ging in Arca het stuk « Partij kiezen » van Ronald Harwood in première, dat over het denazificatieproces van dirigent Wilhelm Furtwängler (foto Wikimedia) handelt. Zoals de titel reeds aangeeft, is de idee van het stuk dat het vaak moeilijk « partij kiezen » is, wat ook weer een zekere vergoelijking in zich draagt, maar anderzijds is de regie in handen van Jules Croiset, de man die enkele jaren geleden via een zelfontvoering de aandacht wilde vestigen op de verrechtsing van onze maatschappij. Nu was die zelfontvoering niet zo’n goed idee, hopelijk is dit stuk, waarin hij ook nog eens de aanklager speelt, dat wel. De rol van Furtwängler wordt gespeeld door Piet Balfoort en velen zullen met mij ook verheugd zijn Aafke Bruining nog eens op scène te zien staan. Verder zijn er nog rollen weggelegd voor Lieve Cornelis, Niels Croiset en… Daan Van den Durpel. (HLN, 11/3/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (305)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (305)

25 jaar geleden gaven de diverse Gentse concertorganisatoren een heel overzicht van de muziekgeschiedenis ★ In de Bijloke speelt Musica Antiqua Köln onder de leiding van Florian Heyerick (sinds « Bach mag » gepromoveerd tot Bekende Vlaming) barokmuziek van Christoph Graupner ★ Met Beethoven (op dat moment razend populair in Gent met «A Clockwork Orange» in de Minnemeers en « Partij kiezen » in Area) klimmen we van de Weense klassiek naar de romantiek in de Rode Pomp, waar The Moscow Chamber Soloists ook nog een strijkkwartet van Sjostakovitsj brengt, zodat we reeds in de eerste helft van de twintigste eeuw zitten ★ Het ensemble Arco Baleno trekt met werk van Lucien Posman de lijn door tot op de dag van vandaag in de ProvincieraadzaaL maar met Boccherini en Haydn blijven zij toch ook voeling behouden met het verleden ★ Philip Rathé kiest met zijn Nieuw Conservatorium Ensemble vanavond in het K.M.C. resoluut voor de twintigste eeuw, met werk van Arnold Schönberg, Hans Roels en Willy Carron ★ En in Logos zijn er Theremin-demonstraties (foto YouTube) met muziek van Xenakis. (HLN, 10/3/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (304)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (304)

“Het boek was beter dan de film.” Een vaak gehoorde uitspraak. Niet zo echter in het geval van « Clockwork Orange ». Het boek van Anthony Burgess is immers geschreven in « nadsat », een teenagertaaltje uit de nabije toekomst, en dat leest niet zo makkelijk. Een voorbeeldje: « Alex and his three droogs tolchock an old veck, razrez his books, pull off his outer platties and take a malenky bit of cutter ». Daar sta je dan met je Engels van de schoolbanken. Hoewel we met het raptaaltje daar niet ver meer afstaan. Niemand heeft dus dat boek gelezen, maar iedereen heeft de film van Stanley Kubrick gezien. De toneelversie die 25 jaar geleden in de Minnemeers liep, zal dus ongetwijfeld met de film worden vergeleken. En net als bij de film zullen ook de discussies over het tonen van geweld weer oplaaien. Maar het is hoe dan ook een stuk dat niet onopgemerkt voorbij zal gaan. ★ Oh ja, het zinnetje in «nadsat» betekent: “Alex en zijn drie vrienden mishandelen een oude man, scheuren zijn boeken aan stukken, trekken zijn broek naar beneden en beroven hem van zijn geld.” (HLN, 9/3/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (303)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (303)

Een piskijker ! Kom dat tegen ! Ik lees hier dat de Faust, waarop Goethe zijn beroemde roman baseerde, wellicht echt heeft bestaan en dat hij van beroep een piskijker was: je weet wel, zo’n kwakzalver die aan de kleur van je urine beweert te kunnen zien aan welke ziekte je lijdt. Geen wonder dat die man het op het einde van zijn leven niet meer ziet zitten en bereid is zijn ziel te verkopen aan de duivel voor een moment van jeugdige opwinding. Goethe moet wel wat meer in zijn trukendoos hebben gehad om van die oude piskijker een onweerstaanbare Don Juan te maken die het mooie, ongerepte Gretchen tot de zijne maakt. Al zullen de meeste lezers wel weten hoe het verder afloopt, voor de anderen houden we er nog even de spanning in en verwezen we 25 jaar geleden naar de Vooruit, waar het Zuidelijk Toneel in een regie van Guy Cassiers zijn versie van het verhaal bracht. Merkwaardig is dat vorige vrijdag bij een ander Nederlands gezelschap, ’t Barre Land, « Faust 2 » in première is gegaan. De « sequel » dus. Komt zeker ook wel eens naar Gent. (HLN, 8/3/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (302)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (302)

Premières in een goedgevuld weekend, u weet het: daar komen we nog eens op terug. In de Minnemeers was er 25 jaar geleden Clockwork orange, waarvan we reeds de randactiviteiten signaleerden: de première-fuif in ’t Magazijn met Tom Van Landuyt & Cranky Box, acteur Eddy Vereycken ’s anderendaags te gast bij Freek in de foyer en een Beethoven-evenement door pianist Claude Coppens, ’s avonds om 20 uur, eveneens in de Minnemeers. ★ Maar evenzeer keken we uit naar « De Ronde van Vlaanderen » in Theater Krakeel. ★ We namen 25 jaar geleden ook afscheid van « Tartuffe » in het NTG, met om 18 uur een happening door jongeren van het Matutina College uit Lede en het Lyceum uit Gent: ooit al een rappende Tartuffe meegemaakt ? ★ En ’s anderendaags las Herman Brusselmans voor uit eigen werk in Vooruit. ★ Voor muziekliefhebbers was het evenement van het weekend wellicht wel het optreden van Fiorenza Cossotto (foto YouTube) in de Bijloke. Samen met Brigitte De Poorter, Roumen Doykov en het Brussels Festivalorkest bracht ze de grootste hits uit het opera-repertoire. (HLN, 7/3/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (301)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (301)

Multiculturaliteit. ’t Is een modewoord, maar dat wil daarom niet zeggen dat het gegeven op zich ook nieuw is. Vooral Vlaanderen is altijd een verzamelplaats geweest van allerlei nationaliteiten, ieder met hun eigen cultuur. Tijdens het lunchconcert in de opera werden we daar 25 jaar geleden nog eens aan herinnerd door een verzameling aria’s onder de titel « op het kruispunt tussen Italië en Engeland ». Maragarida Natividade, Rachel McCall en Marc McFayden zongen werk van Monteverdi, Cavalli, Vivaldi, Haendel en Purcell. En de basso continuo (in moderne termen zouden we kunnen zeggen: de ritmesectie) is ook al multicultureel: Xavier Rivera speelt clavecimbel en Piet Strijckers strijkt. Thuis zijn kleren, maar hier de viola da gamba (foto YouTube). * ’s Avonds was er in de Tinnen Pot een multicultureel stuk in de meer hedendaagse betekenis van het woord. Charles Cornette en Bodé Owa van de Internationale Nieuwe Scène speelden « Memories » van Jean Collette. * De herhaaldelijk gelauwerde dansproductie “7 for a secret never to be told” van Wim Vandekeybus tenslotte was te zien in Vooruit. (HLN, 6/3/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (300)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (300)

De solistenrecitals georganiseerd door de provincie Oost-Vlaanderen waren 25 jaar geleden reeds aan hun 28ste uitgave toe. Het succes van deze gratis concerten was zo groot dat het concert telkens driemaal plaatsvond: donderdagavond, vrijdagavond en zondagvoormiddag om 10.30 uur. Als eersten kwamen 25 jaar geleden Jan Van den Borre (traverso), Mark Lambrecht (barokcello) en Frank Agsteribbe (clavecimbel) aan de beurt met werk van vader en zoon Bach, Telemann en Haendel. De concerten vonden uiteraard telkens plaats in de Provincieraadzaal. ★ « Weer barok? » zullen sommigen zeggen en er misschien wel oneerbiedig aan toevoegen: « Kiss my jazz ». Die kunnen dan terecht in Vooruit, waar de gelijknamige rockgroep een concert speelde samen met het Koçani Orkestar, een Macedonische zigeuner brassband. ★ Kiss My Jazz (foto YouTube) speelde naar eigen zeggen « muziek van het sluitingsuur van een stripteasetent ». Dat kan dus wel degelijk jazz zijn, maar ook smartlappen of gitaarrock al naargelang de stripteaseuses droevig of blij gezind zijn. Maar wie 100% zuivere jazz wilde horen, ging naar de Gele Zaal voor het Alleman Trio. (HLN, 5/3/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (299)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (299)

Nobody’s perfect, Charlie Brown. Bij de « machtsovername » van Jean-Pierre De Decker had ik toch verwacht dat hij opnieuw Chriske Thys naar de Arteveldestad zou halen, maar dat is niet gebeurd. Wie haar echter nog eens aan het werk wil zien, kon desondanks 25 jaar geleden in het NTG terecht, want samen met her KVS-gezelschap was ze hier te gast voor « Tartuffe » van Molière. De voornaamste rollen zijn echter weggelegd voor Bert André en zijn dochter Sandrine, Hubert Damen, Wim Danckaert en Bien De Moor. Ook allemaal Schoon Volk. * In de Arcazolder kregen we “Frederick”, een kortverhaal van Chantal Van Autreyve, te horen en « De trein van Jef », een eenakter van Kelly Picavet, te zien. ★ Met de Vrouwendag in aantocht kon het ook geen kwaad om eens langs te lopen in Elcker-Ik, in het nabijgelegen Gewad, waar Monika Triest praatte over Simone de Beauvoir. ★ En in de Rode Pomp ging het Russisch Festival op volle kracht door, deze keer met het Trio Rachmaninov. Onnodig dus te zeggen welke componist er op het programma stond. (HLN, 4/3/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (298)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (298)

In de Hotsy Totsy was 25 jaar geleden een uitstekend saxofonist te gast. Het was de Amerikaan John Ruocco. die echter reeds sinds jaar en dag in België verblijft en dan ook vaak met onze eigen beste jazz-musici optreedt. Die avond was dit gitarist Peter Hertmans. Contrabassist Sal La Rocca maakt dit elitetrio rond. * Aangezien het nog altijd rustig was wat de programmatie aangaat, besteedden we weer even aandacht aan twee pas uitgebrachte cd’s, die telkens ook een uitstekende blazer in de kijker plaatsten. Omdat het over klassieke muziek gaat, betreft het hier echter twee hoboïsten. Ze bieden vergelijkingsmateriaal aangezien de hoboconcerten van Carl Philipp Emanuel Bach worden gespeeld door Paul Dombrecht en zijn II Fondamento, die op zogenaamd “historische” instrumenten spelen, terwijl die van Antonio Vivaldi gebracht worden door Joris Van den Hauwe (foto Pinterest) op een moderne hobo. Hij wordt echter begeleid door het Collegium Instrumentale Brugense van Patrick Peire, die eveneens ervaring heeft met de historische uitvoeringspraktijk. Hoe het dilemma oplossen? Koop ze beide. (HLN, 3/3/1998)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (297)

25 jaar geleden: cultuur in Gent (297)

25 jaar geleden was het een weekend van afscheid nemen. Eerst verdwenen “De Dikzak”, “Rijksdag” en “Kipstuk” uit respectievelijk de Tinnen Pot, Arca en het Nieuwpoorttheater, terwijl daarna de Blauwe Maandag Cie voor het laatst « Ten Oorlog » trok. Tevens sloot ook galerie Kunstforum in Schelderode haar deuren voor het werk van Jos Kippes, Jan Latinne, François Saison en rocker Herman Brood (foto YouTube). ★ Echter geen rock, maar wel melancholische pianomuziek hoort bij al dat afscheid nemen, want dit instrument bleek ontzettend populair dat weekend. Het begon met Amelia Moor in de Rode Pomp (Sjostakovitsj en Prokofiev), daarna Christiaan Goetgeluck in de foyer van het NTG, gevolgd door Claude Coppens (bijgestaan door violist Paul Klinck) in de Academie voor Letterkunde en daarna opnieuw in de Rode Pomp: Wladimir Mogilewsky. ★ En dan was er maandagmiddag nog kamermuziek door conservatoriumstudenten in zaal Film-Plateau (Paddenhoek) met eveneens een belangrijke rol voor het klavier, dat ook wordt bespeeld door F.J.Goos ’s avonds in Trefpunt. (HLN, 28/2/1998)